ΘΑΥΜΑΤΑ

  Ποιος εχει  καταλαβει τα  θαυματα;
Για  μενα, δεν   λαμβανει  χωρα  τιποτα  εκτος  απο   θαυματα.
Ειτε  περπατω  τους  δρομους  του  μανχαταν,
Ειτε σκοπευω  με το  βλεμμα  μου  τις  στεγες  των  σπιτιων ψηλα  κοντα    στον  ουρανο.
Η  περπατωντας διπλα  στο  κυμα  ξυπολυτος.
Ειτε  στεκομαι κατω  απο  τα  δεντρα  στο  δασος.
Η  μιλαω  με  καποιον   που  αγαπω  η  κοιμαμαι  με  οποιον  αγαπω.
Ειτε  καθομαι  στο τραπεζι  για  βραδινο  με  τους  αλλους.
Η  κοιτωντας  αγνωστους  μεσα  στο  αυτοκινητο  που  περναει  απεναντι  μου,
Ειτε  παρακολουθω  τις  μελισσες  να  βουιζουν  γυρω   απο  την  κυψελη  τους,
ενα  καλοκαιρινο  μεσημερακι.
Ειτε  ζωα  που  βοσκουν  στα  λιβαδεια,
Η  πουλια,  η το  μεγαλειο   των  εντομων  στον αερα,
Η  την  ομορφια  του  ηλιοβασιλεματος,  η  τα  αστερια    που  σιωπηλα  λαμπουν  τοσο.
Ειτε  τις  αισθησιακες    καμπυλες   της  ανοιξιατικης   σεληνης.
Αυτο  και  τα  υπολοιπα , ενα  και  ολα,  ειναι   για  μενα   θαυματα,
που  αναφερονται  στο   Ενα,  ομως  το  καθενα   μοναδικο  και  στο  δικο  του  χωρο..


ΚΑΜΙΑ  ΦΟΡΑ   ΜΕ  ΕΚΕΙΝΟΝ   ΠΟΥ   ΑΓΑΠΩ

Μερικες  φορες  γεμιζω  θυμο   με  εκεινον    που  αγαπω,

γιατι  φοβαμαι  οτι  σπαταλω  την   αγαπη  μου

και  οτι  δεν  επιστρεφεται.

Ομως    τωρα  γνωριζω  οτι   δεν    υπαρχει   αγαπη

που   δεν   ανταποδιδεται,

η  ανταποδοση  θα  ερθει  αργα   η γρηγορα   με  τον  εναν

η  τον  αλλο τροπο.

Αγαπησα   πολυ  βαθια    χωρις   ανταποκριση   και   ομως

απο  εκεινη   την   αγαπη  βγηκαν   αυτα  τα  ποιηματα......

Walt     Whitman  ( 1819-1892  )