Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΥΘΟΣ

Ο  μυστικιστης  αναζητουσε μεσα  του τις  δυναμεις  και τις  υπαρξεις  που  ειναι  αγνωστες  στον
ανθρωπο, εφοσον  αυτος  παραμενει  εγκλειστος στη συνηθισμενη   αντιληψη της  ζωης..
Ο  μυστικιστης   θετει το  μεγα   ερωτημα  για τις   δικες  του  πνευματικες  δυναμεις   και  τους  
νομους   που   υπερβαινουν    την κατωτερη φυση..Ενας    ανθρωπος    που εχει   τη συνηθισμενη
αποψη  περι   ζωης,  δεσμιος   των αισθησεων   και της λογικης,  δημιουργει    θεους   για τον εαυτο του   η, οταν φθανει   στο σημειο να δει  οτι   αυτος   τους  εχει δημιουργησει,  τους  αποκηρυσσει...
Ο  μυστικιστης   γνωριζει   οτι δημιουργει   θεους,  γνωριζει  ομως  γιατι τους   δημιουργει, βλεπει,
 ας  πουμε,  πισω απο τη  φυσικη  ταξη   που οδηγει   στη δημιουργια τους...
Ειναι  σαν ξαφνικα  ενα  φυτο  να   απεκτησε  συνειδηση     και να εμαθε   τους νομους   της   αυξησης   και της αναπτυξης του.Ετσι  οπως   εχουν τα πραγματα, αυτο  αναπτυσσεται    σε μια 
γοητευτικη  μη   συνειδητοτητα..Αν   γνωριζε      σχετικα με τους    νομους της υπαρξης   του, η
σχεση του   με τον εαυτο του θα αλλαζε  τελειως..Αυτο  που ενας  λυρικος  ποιητης  νοιωθει  οταν
τραγουδα   για ενα φυτο, αυτο   που ο  βοτανολογος   σκεπτεται οταν ερευνα  τους νομους   που
διεπουν  τη  βλαστηση του,  ολα αυτα   θα εμεναν   μετεωρα   μπροστα   σε ενα φυτο  με συνειδηση
της  υπαρξης  του   ως ενα ιδεωδες   του   εαυτου του..
Ετσι   εχει  το πραγμα  για το μυστικιστη  οσον αφορα  στους νομους    και στις   δυναμεις που
λειτουργουν    μεσα του  .Επειδη   ειναι καποιος που   γνωριζει, οφειλει   να δημιουργησει   κατι
θεικο, περαν του  εαυτου     του.
Και   οι μυημενοι   αντιμετωπιζαν   μεσα απο το ιδιο   πρισμα   ολα οσα οι  ανθρωποι ειχαν  δημιουργησει    περαν   της φυσης, τον κοσμο   των λαικων   θεων και μυθων.
Εκει  οπου  οι ανθρωποι    εβλεπαν τη  μορφη ενος θεου   η, ενα μυθο,αυτοι   αναζητουσαν  μια
ανωτερη   αληθεια..
Ο  μυστικιστης  επρεπε  να ανακαλυψει το   πως  ο  δημιουργικος   ανθρωπινος  νους    φθανει να 
πλαθει  μια τετοια     ιστορια.  Οπως   ο βοτανολογος     παρακολουθει την αναπτυξη των φυτων,
με σκοπο να ανακαλυψει   τους   νομους της,       ετσι και ο   μυστικιστης, μελετουσε το δημιουργικο
πνευμα.. Αναζητουσε   μιαν αληθεια,  ενα πυρηνα σοφιας ,  εκει οπου  οι ανθρωποι  ειχαν  
επινοησει ενα μυθο..Ο   Σαλουσιος  αποκαλυπτει  τη  σταση  ενος  μυστικιστη   προς  ενα  μυθο
αυτου του ειδους,<<  Θα   μπορουσαμε  να αποκαλεσουμε  τον κοσμο  ολοκληρο   ενα μυθο  γιατι
αυτος  εναγκαλιζει τα  ορατα σωματα και  πραγματα   μαζι  με τις αορατες   ψυχες  και τα  πνευματα..
Αν  η αληθεια    σχετικα με τους    θεους  διδασκοταν  σε ολους, οι μη νοημονες  θα την περιφρονουσαν   επειδη δε  θα την κατανοουσαν, και οι   περισσοτερο  ικανοι   θα εβγαζαν νοημα
απο αυτην. Αν   ομως  η αληθεια   διδεται  μεσα σε ενα  μυθικο   πεπλο,  διασφαλιζεται  εναντια
στην   περιφρονηση και  χρησιμευει     ως     διεργετικο     στη   φιλοσοφικη   σκεψη>>
Οταν   η  αληθεια  που  ενσωματωνεται  σε ενα μυθο   αποτελουσε    αντικειμενο αναζητησης
απο ενα μυουμενο,  αυτος  ειχε   συνειδηση    του οτι  προσεθετε κατι που δεν υπηρχε στη συνειδητοτητα των ανθρωπων . .Ηταν  ενημερος οτι    βρισκοταν     υπερανω  αυτης  της
συνειδητοτητας..Απεδιδε  με λεξεις  κατι το διαφορετικο  απο οτιδηποτε   υπηρχε στη μυθολογικη συνειδηση, αλλα το θεωρουσε  ως  μια βαθυτερη αληθεια   που  εβρισκε  συμβολικη  εκφραση στο
μυθο..Ο ανθρωπος  ερχεται αντιμετωπος  με την  ιδια του  την αισθητηριακη  του φυσησαν με ενα  εχθρικο τερας..Αυτος  θυσιαζει  σε εκεινη τους  καρπους  της  προσωπικοτητας, το  τερας τους
καταβροχθιζει   και συνεχιζει  να το κανει μεχρι που ο κατακτητης ξυπναει  μεσα  στον ανθρωπο.
Το  μυστηριο  της  ιδιας της ανθρωπινης   γνωστικης λειτουργιας   βρισκει  την εκφραση τουσε αυτη
την υπερνικηση της  δια των αισθησεων αντιληπτης  φυσης. Ο    μυημενος γνωριζει τουτο  το
μυστηριο.Αυτο  δειχνει προς μια δυναμη  στην ανθρωπινη  προσωπικοτητα,που ειναι αγνωστη στη συνηθισμενη   συνειδητοτητα,  αλλα παρολαυτα  λειτουργει  μεσα σε αυτην..Αυτη  η δυναμη δημιουργει  το μυθο, ο  οποιος  εχει την ιδια  δομη με εκεινην   της μυστικιστικης  αληθειας που
υποβοσκει   κατω απο  αυτον.Τουτη   η αληθεια βρισκει  το συμβολο της  στο μυθο..
Τι  υπαρχει   λοιπον   στους  μυθους για να βρεθει; Αυτοι   αποτελουν  δημιουργια   του πνευματος, της ασυνειδητως δημιουργικης  ψυχης..Η  ψυχη  εχει σαφως  καθορισμενους  νομους.
Με σκοπο  να δημιουργησει  περαν του εαυτου  της,   θα πρεπει να εργαστει  προς μια συγκεκριμενη
κατευθυνση. Στη  μυθολογικη   σκηνη  το κανει αυτο με εικονες, αυτες ομως  δημιουργουνται
συμφωνα προς τους νομους της ψυχης..Η  ψυχη  προοδευει    περαν  της  φασης  της μυθολογικης   συνειδητοτητας  σε βαθυτερες   αληθειες                                                   


RUDOLF  STEINER

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

ΑΡΧΑΙΑ ΣΟΦΙΑ

Οταν  η  ψυχη  ειναι  μονη με  τον εαυτο της, τοτε  ειναι  που μπορει  να παραγει αιωνιες  αληθειες.
Τοτε  αυτη  σχετιζεται  με το  αληθινο  και  αιωνιο, και  οχι με το εφημερο  και  προφανες.
Οταν  η ψυχη, επιστρεφοντας  στον  εαυτο της, στοχαζεται, πηγαινει  κατευθειαν σε  αυτο που ειναι
αγνο και  αιωνιο και  αθανατο και  ομοιο προς  τον εαυτο του, και  σχετιζομενη  με αυτο, προσχωρει σε αυτο  οταν ειναι μονη της  και δεν παρεμποδιζεται..Και  τοτε  η ψυχη  αναπαυεται  απο τα  λαθη της, και  βρισκεται   σε επικοινωνια με εκεινο που ειναι  ιδιο προς  τον εαυτο του..Και  αυτη η
κατασταση  της  ψυχης  καλειται  σοφια....Παρατηρηστε  τωρα, κατα  ποσο δε συνεπαγεται, απο
ολα οσα εχουν   ειπωθει, οτι η ψυχη ειναι  κατεξοχην  ομοια  προς  το  θεικο, το αθανατο, το λογικο,
το μοναδικο, το αδιαρρηκτο,το  αναλλοιωτο  ενω το σωμα ειναι  κατεξοχην ομοιο προς  το
ανθρωπινο και θνητο, το παραλογο,πολυμορφο, διαιρετο  και διαρκως  μεταβαλλομενο.
Αν, επομενως, αυτο  εχει  ετσι,   η ψυχη προχωρα σε αυτο που ειναι  ομοιο προς  τον εαυτο της,
στο  αυλο, θεικο, αθανατο, και λογικο..Εκει   φθανει στη  μακαριοτητα, ελευθερωμενη  απο λαθος
και  αγνοια, απο  φοβο και  ανεκπαιδευτη  αγαπη, και   ολα  τα   αλλα    ανθρωπινα  κακα.
Εκει  αυτη ζει, καθως  οι  μυημενοι   λεγουν, για ολο τον μετεπειτα   χρονο  αληθινα με το Θεο..

ΣΩΚΡΑΤΗΣ













Η εμπειρία της ησυχίας

Σ'ένα μοναχικό ερημίτη έφτασαν μια μέρα κάποιοι επισκέπτες. Τον ρώτησαν:

Τι νόημα έχει η ζωή σου στην ησυχία; Ο μοναχός εκείνη τη στιγμή μόλις έβγαζε νερό από ένα βαθύ πηγάδι. Είπε: Κοιτάξτε στο πηγάδι! Τι βλέπετε; Εκείνοι κοίταξαν: Τίποτα.

Μετά από λίγο ο μοναχός τούς είπε ξανά: Κοιτάξτε στο πηγάδι! Τι βλέπετε;

Εκείνοι κοίταξαν πάλι κάτω. Ναι, τώρα βλέπουμε τα πρόσωπά μας.

Και ο μοναχός απάντησε: Βλέπετε πριν, όταν έβγαλα νερό, το νερό ήταν ταραγμένο. Τώρα είναι ήρεμο. Αυτή είναι η εμπειρία της ησυχίας. Βλέπεις τον εαυτό σου!



απόσπασμα απ'το βιβλίο του Heinz Nussbaumer,















Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΘΑΡΡΟΣ





Ιδου το  γλυκο  ανθος της  ζωης
που  αποκαλυπτει  ομορφια  αχειροποιητη,
Αορατη απο τουτα   τα ματια   μας
Ακατανοητη  απο  της  αισθησεις
Κι   ομως  ορατη  και  κατανοητη απο το αισθημα
της  αγιοτητας
Ω  ιερη   αγιοτητα  ω  ουρανιο  φως
Γεμισε  τη  ζωη μου  με τη  θεικη Σου  ακτινοβολια
Μετασχηματησε   το  σωμα  μου,  τις  αισθησεις  μου
και  οτι αλλο  ειναι  αναισθητο  μεσα μου
κανε  με  δικο Σου....

...................................................................................................................
Ολοι  οφειλουν να  νιωθουν  μεσα τους  το  εσωτερικο φως  του Θεου,
ακομα και οταν  χτυπουν  οι  λυπες  και  οι κακοτυχιες.
Σε  αυτον τον  κοσμο, τιποτα  δεν ειναι  τυχαιο. Οι  μεγαλες  ψυχες  δεν παραπονιουνται
ουτε  αγανακτουν  οταν  τους βρισκουν  αναποδιες, αλλα τις  μετασχηματιζουν σε οφελη.
Μετατρεπουν το  κακο σε καλο. Οσοι  ειναι  βαθυστοχαστοι , για δειτε  ποσο  μεγαλοπρεπεις
και  αταραχοι ειναι. Απο που  πηγαζει αυτο  το αταραχο  πνευμα; Απο το εσωτερο  θαρρος
και το ευρος  της  αντιληψης..
Καθε φορα  που μας  εξουσιαζει το  <<εγω>> και  φανερωνεται  η  ιδιοτελεια,
κυριευομαστε   απο αγχη    και  η πιστη  και  το θαρρος  μας αποδυναμωνονται.
Αλλα οταν  τελικα  συνειδητοποιησουμε  ποσο  μικρη ειναι  η δυναμη μας, ποσο  αναξιοπιστη
ειναι  η διανοια μας , ποσο φευγαλεες ειναι οι  εξωτερικες  συνθηκες, τοτε αρχιζουμε  να
κλινουμε ολο και    περισσοτεροπρος οτι  ειναι  αφθαρτο. Τοτε  για πρωτη φορα  νιωθουμε
αληθινη  ξεκουραση και ασφαλεια και νεο θαρρος  και ελπιδα   ξυπναει  μεσα στην  καρδια μας..
Οσοι  τρεφουν  ανωτερες  προσδοκιες  μεσα στην  καρδια τους , οχι  μονο  αναζητουν
το  φως ,  αλλα και το  ακτινοβολουν.Το  εργο που ζητειται  ειναι  να νικησουμε  τα εμποδια.
Ο τροπος   να νικησουμε  το φοβο  και τη θλιψη  ειναι να συλλογιζιμαστε Εκεινον   που  ειναι
πανω απο καθε θλιψη  και φοβο. Ο  τροπος   να  νικησουμε  την αδυναμια   ειναι  να συλλογιζομαστε  Εκεινον  που ειναι  απειρη δυναμη.  Ο  τροπος  για να  υπερβουμε την
μικροτητα ειναι  να συλλογιζομαστε  τη  Μεγαλη  Απεραντοσυνη.
Οι  ψυχες   που ειναι  γεματες  εγωισμο  ειναι παντα ανησυχες    και φοβισμενες.
Δεν μπορουμε να ελπιζουμε   να   μην  εχουμε  στιγμες  ανησυχιας , αλλα μπορουμε   να
μαθουμε   πως να τις αντιμετωπιζουμε αταραχα  και  θαρραλεα.. Οσο  περισσοτερο   θα
απαλλασσομαστε απο τα δεσμα  του φοβου και της ιδιοτελειας   που μας  αιχμαλωτιζουν,
τοσο περισσοτερο ελευθεροι   θα  ειμαστε για να απολαυσουμε τις  ευλογιες  της  Απεραντοσυνης..
Ο  ανθρωπος  εχει μεσα του μια  λεπτοτερη , πνευματικη   φυση. Αν μπορεσει   καποιος  να την
εκδηλωσει , τοτε  οτι κανει   ειναι  ενδοξο.Αλλα  για  να συμβει  αυτο , πρεπει  να εισαι ειλικρινεις
και  ανιδιοτελεις. Δεν  μπορεις  να ζησεις  τουτη   τη ζωη  επαξιως  αν δεν τη  σχετισεις  με οτι
ειναι  περα απο  τουτη τη   ζωη. Πρεπει  να εχεις  υπομονη , πιστη , επιμονη και θαρρος ,
για να περασεις  σε μια ανωτερη  υπαρξιακη σφαιρα
Οτι  αφθονει μεσα  στην καρδια μας,  στο νου μας,   στη συνηθισμενη διαθεση μας , αυτο θα
φανερωθει κατω απο   ολες  τις  συνθηκες.. Οσοι ειναι  στοργικοι  και  ανεξικακοι , παντα
εκδηλωνουν τη στοργικη και  ανεξικακη  τους  φυση-- ακομα κι οταν  καταπιεζονται.
Η  εξωτερικη  ζωη παντα   ζωντανευει οτι εχουμε   μεσα μας.. Επομενως , οι πνευματικες
μας αντιληψεις   οφειλουν να ειναι οσο το δυνατα πιο  ξεκαθαρες  και  αταλαντευτες..
Η  πιστη  δεν θα πρεπει να ειναι μια νοητικη  ιδιοτητα που  ταλανιζεται  απο τα  σκαμπανεβασματα
της  ζωης..

..........................................................................................................
Δεν  ησουνα   γυμνος   οταν  βγηκες  απο τη μητρα  της  μανας σου;
Δεν  ηταν  η  ψυχη   σου ασφαλης  ακομα και  προτου  γεννηθει το σωμα σου;
Γιατι  λοιπον εισαι  τοσο ευεξαπτος  και ανησυχος;
Εκεινος  που σε παρακολουθουσε  τοτε , σε  παρακολουθει και τωρα.
Εκεινος  που σε αγαπουσε  τοτε , σε αγαπαει και  τωρα.
Ω  νου μου , θυμισου τα  αυτα , και  ηρεμησε..


Σουαμι   Παραμαναντα