Οταν η ψυχη ειναι μονη με τον εαυτο της, τοτε ειναι που μπορει να παραγει αιωνιες αληθειες.
Τοτε αυτη σχετιζεται με το αληθινο και αιωνιο, και οχι με το εφημερο και προφανες.
Οταν η ψυχη, επιστρεφοντας στον εαυτο της, στοχαζεται, πηγαινει κατευθειαν σε αυτο που ειναι
αγνο και αιωνιο και αθανατο και ομοιο προς τον εαυτο του, και σχετιζομενη με αυτο, προσχωρει σε αυτο οταν ειναι μονη της και δεν παρεμποδιζεται..Και τοτε η ψυχη αναπαυεται απο τα λαθη της, και βρισκεται σε επικοινωνια με εκεινο που ειναι ιδιο προς τον εαυτο του..Και αυτη η
κατασταση της ψυχης καλειται σοφια....Παρατηρηστε τωρα, κατα ποσο δε συνεπαγεται, απο
ολα οσα εχουν ειπωθει, οτι η ψυχη ειναι κατεξοχην ομοια προς το θεικο, το αθανατο, το λογικο,
το μοναδικο, το αδιαρρηκτο,το αναλλοιωτο ενω το σωμα ειναι κατεξοχην ομοιο προς το
ανθρωπινο και θνητο, το παραλογο,πολυμορφο, διαιρετο και διαρκως μεταβαλλομενο.
Αν, επομενως, αυτο εχει ετσι, η ψυχη προχωρα σε αυτο που ειναι ομοιο προς τον εαυτο της,
στο αυλο, θεικο, αθανατο, και λογικο..Εκει φθανει στη μακαριοτητα, ελευθερωμενη απο λαθος
και αγνοια, απο φοβο και ανεκπαιδευτη αγαπη, και ολα τα αλλα ανθρωπινα κακα.
Εκει αυτη ζει, καθως οι μυημενοι λεγουν, για ολο τον μετεπειτα χρονο αληθινα με το Θεο..
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Η εμπειρία της ησυχίας
Σ'ένα μοναχικό ερημίτη έφτασαν μια μέρα κάποιοι επισκέπτες. Τον ρώτησαν:
Τι νόημα έχει η ζωή σου στην ησυχία; Ο μοναχός εκείνη τη στιγμή μόλις έβγαζε νερό από ένα βαθύ πηγάδι. Είπε: Κοιτάξτε στο πηγάδι! Τι βλέπετε; Εκείνοι κοίταξαν: Τίποτα.
Μετά από λίγο ο μοναχός τούς είπε ξανά: Κοιτάξτε στο πηγάδι! Τι βλέπετε;
Εκείνοι κοίταξαν πάλι κάτω. Ναι, τώρα βλέπουμε τα πρόσωπά μας.
Και ο μοναχός απάντησε: Βλέπετε πριν, όταν έβγαλα νερό, το νερό ήταν ταραγμένο. Τώρα είναι ήρεμο. Αυτή είναι η εμπειρία της ησυχίας. Βλέπεις τον εαυτό σου!
απόσπασμα απ'το βιβλίο του Heinz Nussbaumer,
Τοτε αυτη σχετιζεται με το αληθινο και αιωνιο, και οχι με το εφημερο και προφανες.
Οταν η ψυχη, επιστρεφοντας στον εαυτο της, στοχαζεται, πηγαινει κατευθειαν σε αυτο που ειναι
αγνο και αιωνιο και αθανατο και ομοιο προς τον εαυτο του, και σχετιζομενη με αυτο, προσχωρει σε αυτο οταν ειναι μονη της και δεν παρεμποδιζεται..Και τοτε η ψυχη αναπαυεται απο τα λαθη της, και βρισκεται σε επικοινωνια με εκεινο που ειναι ιδιο προς τον εαυτο του..Και αυτη η
κατασταση της ψυχης καλειται σοφια....Παρατηρηστε τωρα, κατα ποσο δε συνεπαγεται, απο
ολα οσα εχουν ειπωθει, οτι η ψυχη ειναι κατεξοχην ομοια προς το θεικο, το αθανατο, το λογικο,
το μοναδικο, το αδιαρρηκτο,το αναλλοιωτο ενω το σωμα ειναι κατεξοχην ομοιο προς το
ανθρωπινο και θνητο, το παραλογο,πολυμορφο, διαιρετο και διαρκως μεταβαλλομενο.
Αν, επομενως, αυτο εχει ετσι, η ψυχη προχωρα σε αυτο που ειναι ομοιο προς τον εαυτο της,
στο αυλο, θεικο, αθανατο, και λογικο..Εκει φθανει στη μακαριοτητα, ελευθερωμενη απο λαθος
και αγνοια, απο φοβο και ανεκπαιδευτη αγαπη, και ολα τα αλλα ανθρωπινα κακα.
Εκει αυτη ζει, καθως οι μυημενοι λεγουν, για ολο τον μετεπειτα χρονο αληθινα με το Θεο..
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Η εμπειρία της ησυχίας
Σ'ένα μοναχικό ερημίτη έφτασαν μια μέρα κάποιοι επισκέπτες. Τον ρώτησαν:
Τι νόημα έχει η ζωή σου στην ησυχία; Ο μοναχός εκείνη τη στιγμή μόλις έβγαζε νερό από ένα βαθύ πηγάδι. Είπε: Κοιτάξτε στο πηγάδι! Τι βλέπετε; Εκείνοι κοίταξαν: Τίποτα.
Μετά από λίγο ο μοναχός τούς είπε ξανά: Κοιτάξτε στο πηγάδι! Τι βλέπετε;
Εκείνοι κοίταξαν πάλι κάτω. Ναι, τώρα βλέπουμε τα πρόσωπά μας.
Και ο μοναχός απάντησε: Βλέπετε πριν, όταν έβγαλα νερό, το νερό ήταν ταραγμένο. Τώρα είναι ήρεμο. Αυτή είναι η εμπειρία της ησυχίας. Βλέπεις τον εαυτό σου!
απόσπασμα απ'το βιβλίο του Heinz Nussbaumer,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου