Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΘΑΡΡΟΣ





Ιδου το  γλυκο  ανθος της  ζωης
που  αποκαλυπτει  ομορφια  αχειροποιητη,
Αορατη απο τουτα   τα ματια   μας
Ακατανοητη  απο  της  αισθησεις
Κι   ομως  ορατη  και  κατανοητη απο το αισθημα
της  αγιοτητας
Ω  ιερη   αγιοτητα  ω  ουρανιο  φως
Γεμισε  τη  ζωη μου  με τη  θεικη Σου  ακτινοβολια
Μετασχηματησε   το  σωμα  μου,  τις  αισθησεις  μου
και  οτι αλλο  ειναι  αναισθητο  μεσα μου
κανε  με  δικο Σου....

...................................................................................................................
Ολοι  οφειλουν να  νιωθουν  μεσα τους  το  εσωτερικο φως  του Θεου,
ακομα και οταν  χτυπουν  οι  λυπες  και  οι κακοτυχιες.
Σε  αυτον τον  κοσμο, τιποτα  δεν ειναι  τυχαιο. Οι  μεγαλες  ψυχες  δεν παραπονιουνται
ουτε  αγανακτουν  οταν  τους βρισκουν  αναποδιες, αλλα τις  μετασχηματιζουν σε οφελη.
Μετατρεπουν το  κακο σε καλο. Οσοι  ειναι  βαθυστοχαστοι , για δειτε  ποσο  μεγαλοπρεπεις
και  αταραχοι ειναι. Απο που  πηγαζει αυτο  το αταραχο  πνευμα; Απο το εσωτερο  θαρρος
και το ευρος  της  αντιληψης..
Καθε φορα  που μας  εξουσιαζει το  <<εγω>> και  φανερωνεται  η  ιδιοτελεια,
κυριευομαστε   απο αγχη    και  η πιστη  και  το θαρρος  μας αποδυναμωνονται.
Αλλα οταν  τελικα  συνειδητοποιησουμε  ποσο  μικρη ειναι  η δυναμη μας, ποσο  αναξιοπιστη
ειναι  η διανοια μας , ποσο φευγαλεες ειναι οι  εξωτερικες  συνθηκες, τοτε αρχιζουμε  να
κλινουμε ολο και    περισσοτεροπρος οτι  ειναι  αφθαρτο. Τοτε  για πρωτη φορα  νιωθουμε
αληθινη  ξεκουραση και ασφαλεια και νεο θαρρος  και ελπιδα   ξυπναει  μεσα στην  καρδια μας..
Οσοι  τρεφουν  ανωτερες  προσδοκιες  μεσα στην  καρδια τους , οχι  μονο  αναζητουν
το  φως ,  αλλα και το  ακτινοβολουν.Το  εργο που ζητειται  ειναι  να νικησουμε  τα εμποδια.
Ο τροπος   να νικησουμε  το φοβο  και τη θλιψη  ειναι να συλλογιζιμαστε Εκεινον   που  ειναι
πανω απο καθε θλιψη  και φοβο. Ο  τροπος   να  νικησουμε  την αδυναμια   ειναι  να συλλογιζομαστε  Εκεινον  που ειναι  απειρη δυναμη.  Ο  τροπος  για να  υπερβουμε την
μικροτητα ειναι  να συλλογιζομαστε  τη  Μεγαλη  Απεραντοσυνη.
Οι  ψυχες   που ειναι  γεματες  εγωισμο  ειναι παντα ανησυχες    και φοβισμενες.
Δεν μπορουμε να ελπιζουμε   να   μην  εχουμε  στιγμες  ανησυχιας , αλλα μπορουμε   να
μαθουμε   πως να τις αντιμετωπιζουμε αταραχα  και  θαρραλεα.. Οσο  περισσοτερο   θα
απαλλασσομαστε απο τα δεσμα  του φοβου και της ιδιοτελειας   που μας  αιχμαλωτιζουν,
τοσο περισσοτερο ελευθεροι   θα  ειμαστε για να απολαυσουμε τις  ευλογιες  της  Απεραντοσυνης..
Ο  ανθρωπος  εχει μεσα του μια  λεπτοτερη , πνευματικη   φυση. Αν μπορεσει   καποιος  να την
εκδηλωσει , τοτε  οτι κανει   ειναι  ενδοξο.Αλλα  για  να συμβει  αυτο , πρεπει  να εισαι ειλικρινεις
και  ανιδιοτελεις. Δεν  μπορεις  να ζησεις  τουτη   τη ζωη  επαξιως  αν δεν τη  σχετισεις  με οτι
ειναι  περα απο  τουτη τη   ζωη. Πρεπει  να εχεις  υπομονη , πιστη , επιμονη και θαρρος ,
για να περασεις  σε μια ανωτερη  υπαρξιακη σφαιρα
Οτι  αφθονει μεσα  στην καρδια μας,  στο νου μας,   στη συνηθισμενη διαθεση μας , αυτο θα
φανερωθει κατω απο   ολες  τις  συνθηκες.. Οσοι ειναι  στοργικοι  και  ανεξικακοι , παντα
εκδηλωνουν τη στοργικη και  ανεξικακη  τους  φυση-- ακομα κι οταν  καταπιεζονται.
Η  εξωτερικη  ζωη παντα   ζωντανευει οτι εχουμε   μεσα μας.. Επομενως , οι πνευματικες
μας αντιληψεις   οφειλουν να ειναι οσο το δυνατα πιο  ξεκαθαρες  και  αταλαντευτες..
Η  πιστη  δεν θα πρεπει να ειναι μια νοητικη  ιδιοτητα που  ταλανιζεται  απο τα  σκαμπανεβασματα
της  ζωης..

..........................................................................................................
Δεν  ησουνα   γυμνος   οταν  βγηκες  απο τη μητρα  της  μανας σου;
Δεν  ηταν  η  ψυχη   σου ασφαλης  ακομα και  προτου  γεννηθει το σωμα σου;
Γιατι  λοιπον εισαι  τοσο ευεξαπτος  και ανησυχος;
Εκεινος  που σε παρακολουθουσε  τοτε , σε  παρακολουθει και τωρα.
Εκεινος  που σε αγαπουσε  τοτε , σε αγαπαει και  τωρα.
Ω  νου μου , θυμισου τα  αυτα , και  ηρεμησε..


Σουαμι   Παραμαναντα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου