Ηταν καποτε ενας ανθρωπος που τον ενοχλουσε τοσο πολυ η θεα της ιδιας του σκιας και τον δυσαρεστουσαν τα ιδια του τα βηματα,που αποφασισε να τα ξεφορτωθει και τα δυο.
Η μεθοδος του ηταν να ξεφυγει απο αυτα.
Ετσι, σηκωθηκε κι αρχισε να τρεχει.
Καθε φορα ομως που εβαζε το ποδι του κατω,
ακολουθουσε ενα αλλο βημα,
ενω η σκια του τον ακολουθουσε
χωρις την παραμικρη δυσκολια.
Απεδωσε την αποτυχια του στο γεγονος οτι δεν ετρεχε αρκετα γρηγορα.
Ετσι, αρχισε να τρεχει ολο και γρηγοροτερα, χωρις σταματημο,
μεχρι που στο τελος επεσε νεκρος.
Δεν μπορεσε να καταλαβει οτι αν απλως βαδιζε μεσα στη σκια,
η σκια του θα εξαφανιζοταν.
Και αν καθοταν ησυχα,
δεν θα υπηρχαν πια αλλα βηματα.......
Τσουανγκ Τσου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου