Πετυχαινοντας την αυτοπραγματωση η αλλαγη που συνεβη ηταν οτι η ευχαριστηση και ο πονος εχασαν την εξουσια που ειχαν πανω μου. Ελευθερωθηκα απο την επιθυμια και τον φοβο. Ειδα τον εαυτο μου πληρη, χωρις την αναγκη οποιουδηποτε πραγματος. Ειδα πως μεσα στον ωκεανο της καθαρης επιγνωσης,πανω στην επιφανεια της οικουμενικης συνειδησης, τα αναριθμητα κυματα του φαινομενικου κοσμου υψωνονταν και υποχωρουσαν χωρις αρχη και τελος. Ως συνειδηση, ειναι ολα ο εαυτος μου. Ως συμβαντα ειναι ολα δικα μου. Υπαρχει μια μυστηριωδης δυναμη που τα φροντιζει. Αυτη η δυναμη ειναι η επιγνωση, ο Εαυτος, η Ζωη, ο Θεος, η οποιοδηποτε αλλο ονομα θελετε να του δωσετε. Ειναι το θεμελιο, το εσχατο στερεωμα ολων οσα υπαρχουν, οπως ακριβως ο χρυσος αποτελει τη βαση ολων των χρυσων κοσμηματων. Και ειναι τοσο στενα και βαθια δικο μας. Αφαιρεστε το ονομα και την μορφη απο τα κοσμηματα και τοτε ο χρυσος θα γινει φανερος. Ελευθερωθειτε απο το ονομα και τη μορφη και απο τις επιθυμιες και τους φοβους που δημιουργουν, και τι θα μεινει;
Το κενο απομενει. Αλλα το κενο αυτο ειναι γεματο ως το χειλος. Ειναι το αιωνιο δυναμικο, οπως η συνειδηση ειναι το αιωνιο ενεργητικο.
Παρελθον, παρον και μελλον, ολα ειναι εκει . Και απειρως πιο πολλα.
Η επιγνωση δεν υποκειται στο χρονο. Ο χρονος υπαρχει μονο στη συνειδηση. Περα απο τη συνειδηση, που ειναι ο χρονος και ο χωρος;
Μια τρομακτικη πολυπλοκη λειτουργια συμβαινει συνεχεια μεσα στο μυαλο και στο σωμα σας, το συνειδητοποιειτε αυτο;Καθολου. Ωστσο για καποιον που βρισκεται απεξω, ολα φαινονται να εξακολουθουν ευφυως και σκοπιμως.Ολοκληρη η προσωπικη ζωη μπορει να βυθιστει σε μεγαλο βαθμο κατω απο το κατωφλι της συνειδησης και, παρολαυτα να προχωρει λογικα και ομαλα.
Δεν φαινετε φυσιολογικο, ομως τι ειναι φυσιολογικο;Μηπως η ζωη σας- που διακατεχεται απο επιθυμιες και φοβους, που ειναι γεματη απο συγκρουσεις και αγωνα χωρις νοημα και αχαρη- ειναι φυσιολογικη;Το να εχετε εντονα συνειδηση του σωματος σας ειναι φυσιολογικο; Το να πληγωνεστε απο τα συναισθηματα να βασανιζεστε απο τις σκεψεις ειναι φυσιολογικο; Ενα υγιες σωμα, ενας υγιης νους ζουν και υπαρχουν σε μεγαλο βαθμο μη αντιληπτα απο τον κατοχο τους, μονο περιστασικα , μεσω του πονου η της στενοχωριας , προκαλουν την προσοχη και την αντιληψη .
Γιατι να μην εκτεινεται το ιδιο σε ολοκληρη την προσωπικη ζωη; Μπορει κανεις να λειτουργει σωστα, ανταποκρινομενος καλα και πληρως σε οτιδηποτε συμβαινει, χωρις να πρεπει σωνει και καλα να το φερνει στην εστια της επιγνωσης. Οταν ο αυτοελεγχος γινεται δευτερη φυση η επιγνωση μετατοπιζει την εστιαση της προς καποια βαθυτερα επιπεδα υπαρξης και δρασης.
Ο πληρης σκοπος μιας καθαρης και συγκροτημενης ζωης ειναι να απελευθερωσει τον ανθρωπο απο τη δουλεια του χαους και το επαχθες φορτιο της θλιψης. Η προσωπικοτητα ειναι απλως και μονο μια αντανακλαση του πραγματικου. Γιατι δε θα πρεπει η αντανακλαση να απεικονιζει αληθινα το πρωτοτυπο ως κατι το αυτονοητο, αυτοματα; Χρειαζεται το προσωπο να εχει καποια δικα του σχεδια; Η ζωη εκεινου, του οποιου αποτελει μια εκφραση, θα το καθοδηγησει.
Απο τη στιγμη που θα συνειδητοποιησετε, πως το προσωπο ειναι απλως και μονο μια σκια της πραγματικοτητας αλλα οχι η ιδια η πραγματικοτητα, θα παψετε οριστικα να εκνευριζεστε και να στενοχωριεστε. Συμφωνειτε να καθοδηγειστε απο μεσα σας και η ζωη γινετε ενα ταξιδι στο αγνωστο....
Σρι Νισαργκανταττα Μαχαρατζ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου