Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

H ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Οτι   κανουν  οι πολεμιστες  συμβαινει  σαν  συνεπεια  μετατοπισης των  σημειων  συναρμογης  τους  και  τετοιες  κινησεις  εξαετωνται  απο την ενεργεια  που  εχουν  υπο τον  ελεγχο  τους  οι πολεμιστες.

Οποιαδηποτε  μετατοπιση  του  σημειου  συναρμογης  σημαινει   απομακρυνση  απο την  υπερβολικη  σημασια  που  δινει  κανεις   στο  ατομο  του..Οι  σαμανοι  πιστευουν   οτι  η  θεση  του   σημειου    συναρμογης   ειναι  αυτη  που  κανει   το  συγχρονο  ανθρωπο   ενα  δολοφονικο   εγωιστη ,  μια  υπαρξη  που  εξαρταται  πληρως   απο το  ειδωλο   του   εαυτου  του,   την  αυτοανακλαση   του...
Εχοντας   χασει  καθε  ελπιδα  να  επιστρεψει   ποτε  στην   πηγη  των  παντων , ο μεσος  ανθρωπος   αναζητει   παρηγορια   στον   εγωισμο  του...
Μια    απο  τις   πιο   δραματικες   πλευρες  της   ανθρωπινης   υπαρξης   ειναι  η  μακαβρια  σχεση    που  συνδεει   την  ηλιθιοτητα  και   τον αντικατοπτρισμο  του  εαυτου...
Η    ηλιθιοτητα  ειναι  αυτη που  αναγκαζει  το  μεσο  ανθρωπο  να  απορριψει   καθετι   το  οποιο  δε  συναδει   με  τις  προσδοκιες  που  προκυπτουν  απο τον  αντικατροπτισμο  του   εαυτου  του..
Για  παραδειγμα,   ως   μεσοι  ανθρωποι,   ειμαστε  τυφλοι  στο  πιο  κρισιμο  τμημα   της   γνωσης   που  ειναι  προσιτο   σε  ενα   ανθρωπινο   ον : στην   υπαρξη  του  σημειου  συναρμογης   και  στο  γεγονος   οτι  μπορει  να  μετατοπιστει.....


Καρλος    Καστανεντα


Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

ΔΙΔΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΟΥ

Εαν   κλεισεις  την ψυχη  σου  στο  σωμα  και  την  ταπεινωσεις  και πεις  .<<Δεν   καταλαβαινω, δεν  μπορω, φοβουμαι  την θαλασσα,  στον  ουρανο δεν  μπορω  να ανεβω,δεν  ξερω  ποιος  ημουν   και  ποιος  ειμαι,  τοτε  πως   θα  μπορεσεις  να  εννοησεις  το  Θεο;
Το  να  αγνοεις  το  Θειο  ειναι  τελεια  κακια.
Απεναντιας  το  να  μπορεσεις  να  γνωρισεις,  να  θελησεις  και  να  ελπισεις,  ειναι  ο  δρομος  που   θα σε    φερει   κατ    ευθειαν    στο  Θεο. Και    τοτε  ο  Θεος   θα ειναι   μαζι  σου  παντου,  στην εγρηγορση, στον  υπνο,  στον  πλου  και  στον  δρομο,  και  τη  νυκτα  και  την  ημερα..
Μα   θα  πεις  ο  Θεος   ειναι   αορατος.
Και  ποιος   ειναι  φανεροτατος  απο το  Θεο; Γιαυτο   ο  Θεος δημιουργησε  τα  παντα,  για  να τον  βλεπεις  παντοτε  και  παντου.
Κανενα   πραγμα  δεν  ειναι αορατο, ουτε  τα  ασωματα.
Ο  Νους  φαινεται  στο  νου  και  ο  Θεος   στη  δημιουργια...


ΕΡΜΗΣ    Ο   ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ

ΦΡ. ΝΙΤΣΕ

Ανεμελους,  χλευαστες  και  βιαιους--ετσι  μας  θελει  η σοφια.
Γιατι  ειναι   γυναικα   και  μονο  πολεμιστη   θε    να    αγαπησει..

Ταδε   εφη   Ζαρατουστρας.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ



Ο  Μερλιν  εδειξε <<Ελατε  μεχρι  το  χειλος>>
Αλλα  εκεινοι  κρατηθηκαν  πισω  και  ειπαν.
<<Ειναι  επικινδυνο>>
Εκεινος  εδειξε.<<Ελατε  μεχρι  το χειλος>>
Κι  εκεινοι  ειπαν. << Μπορει  να  πεσουμε>>..
Τοτε  εκεινος   προσταξε.<<Ελατε  μεχρι  το  χειλος>>
Ετσι  εκεινοι πηγαν  μεχρι  το  χειλος  και  τους  εσπρωξε...
Κι   εκεινοι  πεταξαν..


Γκιγιομ   Απολινερ



ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ

Απο  την αρχη  της  ζωης μου
εψαχνα  το  προσωπο  σου
σημερα, ομως,  το ειδα.

Σημερα  ειδα
τη  γοητεια, την  ομορφια
την  απροσμετρητη χαρη
του  προσωπου 
που αναζητουσα.

Σημερα σε βρηκα
κι εκεινοι  που χθες
με περιεπαιζαν και με  περιφρονουσαν
μετανιωνουν τωρα που 
δεν εψαχναν κι αυτοι  οπως  εγω

Εχω  μεινει  αφωνος απο το μεγαλειο
της  ομορφιας  σου
και  μακαρι  να ειχα  χιλια ματια
για να  σε  κοιταζω

Η καρδια μου  φλεγοταν  απο  παθος
κι  εψαχνε  αδικοπα
για  αυτη  τη  θαυμαστη  ομορφια
που  τωρα  αντικριζω

Ντρεπομαι
να αποκαλεσω  ετουτο τον  ερωτα  ανθρωπινο
κι αν  τον  πω θεικο
φοβαμαι  τον  Θεο

Η ευωδιαστη  σου ανασα
ηρθε  σαν  πρωινη  αυρα
στην  ακινησια  του  κηπου  μου
Μου  εμφυσησες νεα ζωη
Εγινα η  λιακαδα
μα  και  η  σκια  σου  μαζι

Ηκαρδια  μου  φωναζει  απο εκσταση
Καθε  ινα  της  υπαρξης μου
Σε  εχει  ερωτευτει

Η λαμπροτητα  σου
εχει  αναψει    στην καρδια  μου φωτια
κι εκανες  να  ακτινοβολουν  για χαρη  μου
ο  ουρανος  και  η  γη

Το  βελος του  ερωτα  μου
εφτασε στο  στοχο  του
βρισκομαι στον οικο  του  ελεους
και  η καρδια  μου
ειναι  τοπος προσευχης..







Τζαλαλ  αλ  Ντιν  Ρουμι

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΔΥΝΑΜΗΣ

Ο  πολεμιστης  γνωριζει  οτι  ειναι   απλως  ενας  ανθρωπος.
Το  μονο  που  τον  στενοχωρει  ειναι  οτι  η  ζωη   του  ειναι   τοσο  συντομη, που  δεν  μπορει  να  αδραξει   και  να  βιωσει  ολα  οσα  θα  ηθελε.  Αλλα  για  τον   πολεμιστη   αυτο  δεν  ειναι   προβλημα,  ειναι  απλως   κριμα...

..................................................................................................................

Ο πολεμιστης  πρεπει  να  αγαπα   τον    κοσμο,  προκειμενου  ο κοσμος  αυτος,  που  μοιαζει  τοσο  κοινοτοπος, να ανοιξει  και  να  του  αποκαλυψει  τα   θαυματα  του..Ο  κοσμος  της  καθημερινοτητας   ειναι  μυστηριωδης  και  πολυτιμος.  Και το μονο που  χρειαζομαστε   για  να  βιωσουμε   τα  θαυματα  αυτου   του  κοσμου  της   καθημερινοτητας  ειναι   αρκετη  αποστασιοποιηση. Αλλα   ακομα  εκτος   απο την  αποστασιοποιηση   χρειζομαστε   στοργη   και  εγκαταλειψη..Το   μονο    μειονεκτημα   ειναι   οτι   για  να  εισχωρησει   ενας   ανθρωπος   στα  θαυματα  τουτου  του   κοσμου   πρεπει   να  ειναι   πολεμιστης:  ηρεμος ,  συγκεντρωμενος , αδιαφορος ,  με   εμπειρια   στις  επιθεσεις   του  αγνωστου....Συνεπως   ειναι   καθηκον  σου   να  αναζητας    αυτη  την ολοκληρωση   προτου   μιλησεις  για  το εγχειρημα  σου     να   βουτηξεις  στο  απειρο...Το   μεγαλειο  αυτου  του  κοσμου ,  ασχετα   αν  ειναι  ο  κοσμος  των σαμανων    η  ο   κοσμος   του   μεσου  ανθρωπου,  ειναι  τοσο   προκλητικο, που  μονο  ενας  παραλογισμος   μπορει  να  μας  κανει  να    αποφυγουμε  να  το  προσεξουμε.. Τα  εργα  των  πολεμιστων  ειναι  σιωπηλα   και μοναχικα  και ,  οταν  οι  πολεμιστες  φευγουν     η  επιστρεφουν ,  το  κανουν  με  τετοιο  μετρημενο   τροπο ,  που  κανεις   δεν  αναδεικνυεται  σοφοτερος.  Το  να  αναζητας  την   ωριμοτητα  του   πολεμιστη   με  οποιοδηποτε   αλλο  τροπο  θα  ηταν  επιδεικτικο  και ,  συνεπως ,  απαραδεκτο..

.................................................................................................................

Η ολοτητα   της   υπαρξης  μας  ειναι  πολυ  παραξενη  υποθεση.  Χρειαζομαστε  μονο  ενα πολυ  μικρο  μερος  της   για  να  εκπληρωσουμε   ακομα   και  τους  πιο  περιπλοκους   στοχους  της  ζωης  μας.   Ωστοσο,  οταν    πεθαινουμε , πεθαινουμε  μαζι  με  την  ολοτητα   της  υπαρξης  μας.

Ο μεσος   ανθρωπος  εχει  επιγνωση  των  παντων   μονο  οταν  νομιζει  οτι  θα  επρεπε..Ωστοσο, το να  ειναι  καποιος  πολεμιστης  σημαινει  να  εχει  επιγνωση  των  παντων   καθε   στιγμη..



Καρλος    Καστανεντα

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

ΘΑΥΜΑΤΑ

  Ποιος εχει  καταλαβει τα  θαυματα;
Για  μενα, δεν   λαμβανει  χωρα  τιποτα  εκτος  απο   θαυματα.
Ειτε  περπατω  τους  δρομους  του  μανχαταν,
Ειτε σκοπευω  με το  βλεμμα  μου  τις  στεγες  των  σπιτιων ψηλα  κοντα    στον  ουρανο.
Η  περπατωντας διπλα  στο  κυμα  ξυπολυτος.
Ειτε  στεκομαι κατω  απο  τα  δεντρα  στο  δασος.
Η  μιλαω  με  καποιον   που  αγαπω  η  κοιμαμαι  με  οποιον  αγαπω.
Ειτε  καθομαι  στο τραπεζι  για  βραδινο  με  τους  αλλους.
Η  κοιτωντας  αγνωστους  μεσα  στο  αυτοκινητο  που  περναει  απεναντι  μου,
Ειτε  παρακολουθω  τις  μελισσες  να  βουιζουν  γυρω   απο  την  κυψελη  τους,
ενα  καλοκαιρινο  μεσημερακι.
Ειτε  ζωα  που  βοσκουν  στα  λιβαδεια,
Η  πουλια,  η το  μεγαλειο   των  εντομων  στον αερα,
Η  την  ομορφια  του  ηλιοβασιλεματος,  η  τα  αστερια    που  σιωπηλα  λαμπουν  τοσο.
Ειτε  τις  αισθησιακες    καμπυλες   της  ανοιξιατικης   σεληνης.
Αυτο  και  τα  υπολοιπα , ενα  και  ολα,  ειναι   για  μενα   θαυματα,
που  αναφερονται  στο   Ενα,  ομως  το  καθενα   μοναδικο  και  στο  δικο  του  χωρο..


ΚΑΜΙΑ  ΦΟΡΑ   ΜΕ  ΕΚΕΙΝΟΝ   ΠΟΥ   ΑΓΑΠΩ

Μερικες  φορες  γεμιζω  θυμο   με  εκεινον    που  αγαπω,
γιατι  φοβαμαι  οτι  σπαταλω  την   αγαπη  μου
και  οτι  δεν  επιστρεφεται.
Ομως    τωρα  γνωριζω  οτι   δεν    υπαρχει   αγαπη
που   δεν   ανταποδιδεται,
η  ανταποδοση  θα  ερθει  αργα   η γρηγορα   με  τον  εναν
η  τον  αλλο τροπο.
Αγαπησα   πολυ  βαθια    χωρις   ανταποκριση   και   ομως
απο  εκεινη   την   αγαπη  βγηκαν   αυτα  τα  ποιηματα......


Walt     Whitman  ( 1819-1892  )






Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Αν  η  αθωοτητα  της  παιδικης  μας  ηλικιας  κρατουσε  ολη  μας  τη ζωη, θα  πεθαιναμε  χωρις  να  εχουμε   ποτε  αμαρτησει.

ΕΡΜΙΟΝΗ
Για   ελατε  να  σας  ρωτησω  τωρα  για  τον  αρχοντα  μου  και  για  τις  τρελες,  που  στα  παιδικα  σας  χρονια  κανατε  μαζι.
Θα  ησαστε  διχως  αλλο  καλα  αρχοντοπουλα  και  οι δυο.
ΠΟΛΥΞΕΝΟΣ
Ημαστε,  ωραια  βασιλισσα,  δυο  παλαβοι,  που  ο  νους  μας δεν  πηγαινε  πολυ  μακρια, παρομοιο  με  το  σημερα  βλεπαμε  το  αυριο  και  λεγαμε  πως  θα  μαστε  παντα παιδια
ΕΡΜΙΟΝΗ
Δεν  ηταν ο  αρχοντας  μου ο πιο τρελος?
ΠΟΛΥΞΕΝΟΣ
Ημαστε  σαν  αρνακια  διδυμα,  που  παιζουν  στον  ηλιο  και  βελαζουν  το  ενα   πισω  απο το  αλλο. Αθωα  η  καθε  μας  πραξη,   και  ουτε  απο το νου  μας   περνουσε  το  κακο,  κι ουτε    στη  φαντασια  χωρουσε  πως  κανεις  μπορουσε   να  το  κανει.  Αν  εξακολουθουσαμ   ετσι  τη  ζωη   μας  κι  αν  το  αιμα  το θερμο  μας   δεν  εκεντριζε   το  απλοικο   μας   πνευμα,  καποια  ημερα,  με  τολμη   θα  μπορουσαμε  να   αποκριθουμε  στον  ουρανον   <<Αμαρτημα   κανενα>>.

Ο  χρονος   ειναι   που  βαζει  σε   δοκιμασια  τα  παντα,  γκρεμιζει   τις  παλιες  συνηθειες  και  ιδεες   και  δημιουργει  νεες,  ενωνει  παρελθον  και  παρον,  χωριζει   και  συμφιλιωνει.

Ο  ΧΡΟΝΟΣ
Εγω   που  λιγοι  με  αγαπουν  και   που  ολους   δοκιμαζω  που  ειμαι  η  χαρα  για  τους   καλους  και  τους  κακους  τρομαζω, εγω,  που  πλαθω  και  χαλω  το   ονειροπλανεμα  σας,  θα  ανοιξω  τωρα  τα  φτερα   και  με  την   αδεια  σας   θα  καμω  αυτο  το  αμαρτημα,  δεκαξι  χρονια   πισω,  γοργοπετωντας  αξαφνα,  στη   λησμονια   να  αφησω.Κι αφου   μοναχος  δυναμαι  τους   νομους  να  γκρεμιζω,  να  πλαθω   νεες  συνηθειες ,   να  τις   εκμηδενιζω  μες  σε  μια  ωρα,  αφηστε  με  λοιπον  να  μεινω  ακομη  ως   ημουνα  προτου  βρεθουν  παλιοι   και  νεοι   νομοι,  γιατι    ειδα  μπρος  μου   τους   καιρους  που  διαβηκαν   και  τωρα   ξερω   καλα   τι  γινεται   στον  κοσμο  αυτην  την   ωρα..

Καθε   τεχνη  ειναι  απο  τη   φυση,  ακομα   κι  αυτη που  λενε   πως   διορθωνει  τη   φυση
ΠΟΛΥΞΕΝΟΣ
Και  τι   με  τουτο;  Δεν  υπαρχει  τροπος  που  τη  φυση  πιο  τελεια  να  την κανει,  αν  απο τη  φυση   ο   τροπος  δεν  επλαστη..  Κι  ετσι  αν  η   τεχνη,  καθως  λες,   διορθωνει  τη  φυση,  τοτε  υπαρχει  αλλη  μια  τεχνη  πλασμενη  απο τη  φυση.. Καθε   μερα  ωραια  μου   κορη , βλεπεις  να  μπολιαζουν  τα  πιο  αγρια   δεντρα  με  ημερο   βλασταρι   και  κανουν  τη  χειροτερη τη  φλουδα,  με  ενα  μπουμπουκι,   ωραιον   καρπο  να  φερει. Να,  τεχνη   που  τη  φυση    διορθωνει,  η  καλλιο   την  αλλαζει.    Μα   και   η  τεχνη  ετουτη   δεν   ειναι     αλλο   παρα  η   φυση.........
..
Ουιλλιαμ    Σαιξπηρ


Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ

Κλειστειτε    στον     εαυτο   σας   και  κοιταξτε...Κι αν  δε βρισκετε   τον   εαυτο  σας   ομορφο, πραξτε  οπως  και ο  δημιουργος  ενος  αγαλματος  που  πρεπει  να  γινει  ομορφο, κοβει   απο δω,  λειαινει   απο κει, κανει αυτη   τη γραμμη  πιο καθαρη, μεχρι που ενα   ομορφο  προσωπο  προβαλλει...Ετσι  πρεπει  να   κανετε   και   σεις .....να  μην παψετε   να  σμιλευτε  το   αγαλμα   σας.  


Πλωτινος   

...............................................................................................................................................................................
Οι   ανθρωποι  δε γνωριζουν  τον   εαυτο  τους   κι   επομενως   δεν  καταλαβαινουν   τα   πραγματα   του   εσωτερικου  τους   κοσμου. Ο  καθε  ανθρωπος  εχει  μεσα  του  την  ουσια  του   Θεου και  ολη  τη  σοφια  και  τη δυναμη  του κοσμου, κατεχει  το  ενα   ειδος  γνωσης  οσο  και  το  αλλο, κι  αυτος που δε  βρισκει  αυτο  που  ειναι  μεσα  του δεν  μπορει  να  πει  αληθινα   πως  δεν  το εχει,  μα  πως  δε  σταθηκε  ικανος  να το  αναζητηση   με  επιτυχια.

Παρακελσος
...............................................................................................................................................................................
Γνωριζουμε   οτι   ο  ανθρωπος   οπως   τον  ξερουμε  δεν  ειναι  ενα  ολοκληρωμενο   ατομο, οτι  η  φυση  τον αναπτυσει  μονο  ως ενα  ορισμενο  σημειο ,  μετα  τον αφηνει, ειτε  να  εξελιχθει  παραπερα  χαρη  στις  δικες  του  προσπαθειες  και  επινοησεις  η  να  ζησει  και  να  πεθανει  οπως  γεννηθηκε  η  και  να   εκφυλιστει  χανοντας  καθε ικανοτητα  για  εξελιξη...Η εξελιξη   του   ανθρωπου.....θα  σημαινει  την αναπτυξη  ορισμενων  εσωτερων  ιδιοτητων  και   χαρακτηρων, που  συνηθως  παραμενουν  αδρανεις  και  δεν  μπορουν  να  αναπτυχθουν   μονες  τους.....

Ουσπενσκυ
.............................................................................................................................................................................
Γιατι, σας  παρακαλω, μην σκαρωνετε  τους  φαντασιοπληκτους  μυθους  σας  για το  φεγγαρι  τον  ηλιο,  η  για  αλλα  αντικειμενα του  ουρανου  και  του  συμπαντος  τοσο  μακρινα  απο μας  και  τοσο  ποικοιλα στη  φυση  τους,  πριν  να  εξετασετε  καλα  και να φτασετε  να γνωριζετε  τον  εαυτο  σας. Μετα  απο αυτο  ισως  να σας  πιστεψουμε  οταν  μιλατε  για αλλα θεματα, πριν ομως  καθορισετε  ποιοι εισαστε  εσεις  οι  ιδιοι, μη νομισετε  πως  θα γινετε ποτε  ικανοι να  ενεργησετε  σαν  κριτες η  και  σαν  αξιοπιστοι  μαρτυρες  σε αλλα θεματα.




Φιλων  ο  Ιουδαιος

.........................................................................................................................................................................
Το  να γνωρισει   κανεις  βαθεια    τον  εαυτο  του  ειναι  πανω απο καθε  τεχνη, γιατι  ειναι  η  υψηλοτερη τεχνη..Αν  γνωριζεις  τον εαυτο  σου   καλα,  εισαι  καλυτερος   και  πιο  αξιεπαινος  ενωπιον   του  Θεου  απο το  αν  δεν   τον  γνωριζες   αλλα  καταλαβαινες  την   πορεια  του   ουρανου  και  των  πλανητων  και  των  αστεριων,  καθως  και  τις  αξιες  ολων  των  βοτανιων  και  τη δομη   και  τις   διαθεσεις  ολων  των  ανθρωπων, και  τη φυση  ολων  των  ζωων,  κι αν  ειχες  σε  αυτα τα  θεματα  ολες  τις ικανοτητες   που   υπαρχουν  στον  ουρανο  και  στη  γη.          


Theologia   Germanika

...................................................................................................................................................................................

Πρωτα  απο ολα  πρεπει  να  γνωρισω   τον  εαυτο  μου,  γιατι το  να επιζητω  να μαθω  αυτα  που δε  με  αφορουν  ενω  βρισκομαι  ακομα  στην  αγνοια    για  τον  ιδιο  μου  τον  εαυτο,  θα  ηταν   γελοιο.

Σωκρατης

Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΩΝ ΣΟΥΦΙ

    Ενας βασιλιας   ονειρευτικε   πως  πλησιαζει  ο  θανατος του. Ειδε μια  σκια, που στεκοταν  στο  ονειρο  και τη  ρωτησε.  Ποιος  εισαι?
Απαντησε   η  σκια.
Ειμαι  ο θανατος  και αυριο οταν  δυσει  ο ηλιος,  θα ερθω.
Ο  βασιλιας   ηθελε  να ρωτησει  αν  υπαρχει  καποιος  τροπος  να  ξεφυγει,αλλα δεν  μπορουσε, επειδη  φοβηθηκε  τοσο,  που το ονειρο  τελειωσε   και η σκια   εξαφανιστηκε.
Εμεινε να τρεμει  και να  ιδρωνει.

Στη μεση της  νυχτας, φωναξε ολους  τους  σοφους και  τους  ειπε.
Ανακαλυψτε   το   νοημα  αυτου  του ονειρου.
Ετρεξαν  στα σπιτια τους, εφεραν  τα  ιερα  βιβλια  τους και   αρχισαν  να  ζητανε απαντησεις  στις  γραφες  και να  λογομαχουν  ο ενας  με τον  αλλο.

Ακουγοντας  τους   να  μιλουν ο βασιλιας  μπερδευοταν  ολο  και  περισσοτερο.
Δεν συμφωνουσαν  ουτε  σε ενα  σημειο.
Ανηκαν   σε διαφορετικες  φατριες, οπως  ανηκουν  παντα  οι σοφοι.
Δεν  ανηκουν  στον  εαυτο τους, ανηκουν σε καποια  νεκρη  παραδοση.
Ο ενας   ηταν  ινδουιστης, ο αλλος  μουσουλμανος, ο τριτος χριστιανος.
Εφεραν  τα   ιερα  τους  βιβλια και προσπαθουσαν  και  προσπαθουσαν........
Και   καθως  συζητουσαν, τρελαινοταν  και λογομαχουσαν   ξανα  και  ξανα.
Ο  βασιλιας  ηταν   πολυ  ενοχλημενος, επειδη  ο  ηλιος  αρχισε   να  ανατελλει.
Και   οταν  ανατελλει   ο ηλιος,  δεν  ειναι   μακρια   η  στιγμη   που θα  δυσει, επειδη  η  ανατολη  ειναι    ουσιαστικα   δυση,  η  διαδικασια  ειχε  ηδη   αρχισει.
Το  ταξιδι   αρχισε   και  μεσα   σε  δωδεκα   ωρες   ο  ηλιος  θα δυσει.

Προσπαθησε   να  τους   διακοψει, αλλα εκεινοι  του  ειπαν.
Μην    μας   διακοπτεις,  αυτο  ειναι  ενα  πολυ  σοβαρο   ζητημα.
Τοτε  ενας   ηλικιωμενος  ανθρωπος,  που ειχε  υπηρετησει  το  βασιλια  ολη του  τη  ζωη,
πλησιασε   και  του  ψιθυρισε.. Καλυτερα   να  φυγεις...Αυτοι   δεν  θα συμφωνησουν  ποτε.
Οι   σοφοι    δεν  φτανουν  ποτε  σε καποιο   συμπερασμα..
Θα   συζητουν  και  θα λογομαχουν..
Θα  φτασει  ο  θανατος  τους,  αλλα  οχι το  συμπερασμα..
Εγω  νομιζω πως, αν σε  προειδοποιησε  ο  θανατος  καλυτερα   να φυγεις..
Πηγαινε  οπουδηποτε, φυγε    γρηγορα.
Αυτη  η  συμβουλη  του  φανηκε   σωστη..
Οταν   ο ανθρωπος   δεν  μπορει να κανει  τιποτα, σκεφτεται  τη φυγη...

Ο  βασιλιας   ειχε ενα  πολυ  γρηγορο   αλογο.  Ανεβηκε  σε αυτο   κι εφυγε.
Ειπε   στους  σοφους,  αν  γυρισω  πισω   ζωντανος  κι εσεις   εχετε   αποφασισει, πειτε  μου.Αλλα   αυτη   τη  στιγμη ,   φευγω.
Ηταν  πολυ χαρουμενος   και    καλπαζε     ολο  και    πιο  γρηγορα, επειδη  ηταν  ζητημα   ζωης  και   θανατου.

Κοιτουσε  συνεχως  πισω του, να δει  αν  ερχοταν  η σκια ,
αλλα καμια  σκια  δεν φαινοταν.

Ηταν  ευτυχισμενος. Ο  θανατος δεν ηταν  εκει  κι  εκεινος  δραπετευε..

Οταν  εδυε  ο   ηλιος,  ειχε  φτασει   εκατονταδες  χιλιομετρα απο την  πρωτευουσα..
Σταματησε  κατω απο ενα  μεγαλο  δεντρο, 
κατεβηκε  απο το  αλογο  και το  ευχαριστησε   λεγοντας  του..
Εσυ  με  εσωσες!!
Καθως   ευχαριστουσε   το  αλογο, ενοιωσε    ξαφνικα  το  ιδιο  χερι, που  ειχε  νοιωσει  στο  ονειρο
Κοιταξε  πισω του.
Η ιδια σκια  ηταν  εκει  κι ο  θανατος   ειπε..

Κι  εγω  θα ηθελα  να ευχαριστησω  το αλογο  σου.
Ηταν  πραγματικα  γρηγορο.
Περιμενα  κατω  απο αυτο  το  δεντρο ολη  μερα, και   ανησυχουσα  για το  αν θα  μπορεσεις να το  φτασεις  η οχι!!
Η  αποστασει  ηταν   τοσο  μεγαλη, αλλα  αυτο  το  αλογο  ειναι  πραγματικα  σπουδαιο..
Εφτασες  ακριβως  τη στιγμη  που επρεπε  να  φτασεις !
.

...............................................................................................................................................................
Που  πηγαινεις?  που  θα φτασεις?
Ολη αυτη   η φυγη  θα σε φερει  κατω  απο  το δεντρο.
Νομιζω  οτι  ολοι  τρεχουμε   για να προλαβουμε  το ( δεντρο  μας )
Ολα  ερχονται  και ολα γινονται  την  σωστη  στιγμη.
Δεν υπρχει  χαμενη  στιγμη  ουτε  χαμενος  χρονος  για το  ΑΙΩΝΙΟ-ΑΧΡΟΝΟ-ΝΟΥ
Και  το  ιδιο  πρεπει  να  εφαρμοσουμε   και  εμεις,να  ζουμε  την  καθε  στιγμη,συνειδητα.
Μεσα  απο την επιγνωση  της  καθε στιγμης,γινεται  και η παρατηρησει των  διαδοχικων  αλλαγων, που γινονται μεσα  μας, και εξω  μας.
Η καθημερινοτητα  μας  ειναι  το  ταξιδι,ειναι  το  αλογο  που μας  οδηγει στο  θανατο.
Στο  θανατο  των  ψευδαισθησεων μας.
Γιατι   μονο  η  υλη  και  τα  συναισθηματα  μας  μπορουν να πεθανουν.
Η  επιγνωση  δεν μπορει να  χαθει γιατι  ειναι  απορροια  του  ΑΙΩΝΙΟΥ  ΝΟΥ.



Διαβαζοντας  αυτη την  ιστορια ,νομιζω   οτι  ταιριαζει  με ενα  αποσπασμα  του  Καστανεντα  απο το  βιβλιο του  Ταξιδι  στο  Ιξτλαν.
Ο  θανατος  ειναι  μονιμος  συντροφος  μας.
Βρισκεται παντοτε   στα αριστερα  μας  και  πισω  μας, σε αποσταση τοση οση ενος  τεντωμενου  χεριου, και  ειναι  ο  μονος  σοφος  συμβουλος  του  πολεμιστη.
Οποτε  αισθανεται  οτι  ολα  πανε   στραβα  και προκειται  νε  εκμηδενιστει, μπορει να στραφει  προς  τον  θανατο  του  και  να τον  ρωτησει  αν τα πραγματα  εχουν  ετσι  στα  αληθεια.  Ο θανατος  θα του  πει  οτι  κανει  λαθος,  οτι   τιποτα   δεν   εχει  πραγματικη  σημασια  εκτος   απο το  αγγιγμα  του.
Ο  Θανατος   του θα το πει  <<Δε  σε  εχω   αγγιξει    ακομα>>..



Επισεις  νομιζω   οτι   στην  ιστορια  αυτη  θα μπορουσαμε  να   πουμε  οτι  οι  σοφοι  ειναι ο   ερμηνευτικος  νους   που  παντα  εχει  η  προσπαθει  να  βρει  μια λυση για ολα..
Ο  ηλικιωμενος  γερος  ειναι  η  φωνη  της  ματαιδοξιας  μας,
Και  ο βασιλιας   ειναι  ο  υπεροπτικος  εγωικος  νους  που  αδυνατει  να συνηδειτοποιησει  οτι  καποια   στιγμη  θα  εγκαταλειψη   τα εγκοσμια......