Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

A Shaman's Dream...







Βελούδινη νύχτα
 (διαχρονική αγάπη)
κρυστάλλινα νερά




Κρυστάλλινα νερά, άγγελέ μου,

ιστοί αράχνης.

βαθύ μαύρο βελούδο.

Γέλιο μωρού, μωρό μου

ξύλινα σπαθάκια,

σκούφοι από μέταλλo,
είσαι εδώ απόψε

μουσική,

μέσα της κύματα ενώνουν.

αρχίζω και θυμάμαι

τις νύχτες στο νησί,

εγώ κι εσύ,

η βασίλισσά σου,

έκπτωτη, άγγελέ μου,

ξύλο από μέταλλο,

πολύτιμη πέτρα,

το φως στ΄ αστέρια,

το φως στα μάτια σου,

έρωτα.

Διαχρονική αγάπη.

Βρέχει μουσική,

η μουσική της βροχής,

όμως μωρό μου,

βελούδινη νύχτα,

με τυλίγει πάλι,

σκοτεινή.

Το φως μου λαμπυρίζει.

"τώρα πια μόνο ο αέρας,

ίσως να φτάνει μόνο αυτό".

Μέσα απ΄ το βλέμμα,

ψυχές μαγνήτες,

πλανήτες.

Ουρλιάζω στη σιωπή,

μέσα μου σωπαίνω.

Θυμάσαι?

Τώρα αρχίζω και θυμάμαι.

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

.....Το  πνευμα  του  πολεμιστη  δεν  ειναι   προετοιμασμενο  για να  καλοπερνα  η  να  μεμψιμοιρει,ουτε   για να χανει  η  να  κερδιζει. Το   πνευμα του  πολεμιστη   ειναι  προετοιμασμενο   μονο  για  να  αγωνιζεται,  και  καθως  αγωνας  ειναι  η  τελευταια  μαχη  του  πολεμιστη   πανω  στη γη.  Ετσι,  η  εκβαση   της  ελαχιστη  σημασια  εχει  για  αυτον. Στην   τελευταια  του  μαχη  πανω  στη  γη  ο  πολεμιστης   αφηνει  το  πνευμα  του  πλανηθει  ελευθερο  και  καθαρο.   Και  καθως    δινει  τη  μαχη  του,   ξεροντας  οτι  η  θεληση  του  ειναι   αμεμπτη,  ο πολεμιστης   δε  σταματα  να  γελα.


.........................................................................................................................................
 Μιλαμε   ακαταπαυστα   στους   εαυτους  μας  για  τον  κοσμο  μας.  Στην  πραγματικοτητα, με  αυτο  τον  εσωτερικο  διαλογο    συντηρουμε  τον  κοσμο  μας.  Και  οποτε   ολοκληρωνουμε   μια  συζητηση  με  τον εαυτο  μας   για  εμας  τους  ιδιους   και  τον  κοσμο  μας,  ο  κοσμος      ειναι  παντα    οπως  θα    επρεπε   να ειναι.  Τον   ανανεωνουμε,  τον   λαμπρυνουμε  με  ζωη,    τον  στηριζουμε  με τον εσωτερικο μας   διαλογο.Και  οχι  μονο  αυτο, αλλα  επισης  επιλεγουμε τα   μονοπατια   μας   καθως  μιλαμε  στους   εαυτους  μας. Ετσι  επαναλαμβανουμε  τις  ιδιες  επιλογες, ξανα  και  ξανα, μεχρι  τη  μερα  που  πεθαινουμε,  επειδη  ακριβως  επαναλαμβανουμε τον  ιδιο  εσωτερικο  διαλογο, ξανα  και  ξανα,  μεχρι τη  μερα  που  πεθαινουμε.  Ο πολεμιστης    εχει  επιγνωση  αυτου  του  γεγονοτος  και     παντα  αγωνιζεται      να  σταματησει  αυτο  τον εσωτερικο  διαλογο..    


Δον   Χουαν  Ματους

ΓΑΛΗΝΗ



Σκαρφαλωσε   στα  βουνα  και  ακουσε  τη  σαγηνευτικη  φωνη τους.
Η  ειρηνη  της  φυσης  θα  κυλισει  μεσα  σου  οπως   διαχεεται  η  λιακαδα  αναμεσα στα  δεντρα.
Οι  ανεμοι   θα  φυσηξουν  τη  φρεσκαδα  τους  μεσα  σου   και  οι  καταιγιδες  την  ενεργεια   τους,  ενω  η  ανησυχια  θα  γλιστρισει   απο  πανω  σου  σαν   φθινοπωριατικο   φυλλο

Τζον   Μουιρ.

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ




Ο  Ανθρωπος  προσπαθωντας  να  κατανοησει  το  λογο  υπαρξης  του  και  την  ουσια  ολων  αυτων  που  του  συμβαινουν , αρχιζει  να  μελετα  και να  παρατηρη, μπαινει   σε  μια   διαδικασια  μαθησης   μεσα  απο  ομαδες,  βιβλια,  οργανωσεις,  θεωροντας ,  οτι  αυτο  που  ψαχνει  ειναι  ενα  καλα  κρυμμενο  μυστικο,  και  μονο  για  λιγους. Και  εδω  αρχιζει  η  περιπετεια  του  εγωικου   εαυτου. Ενα   παιχνιδι  που  οδηγει  σε  δυσβατα  μονοπατια,  νομιζει  οτι  ειναι  ανωτερος   απο  τους αλλους  ανθρωπους,  οτι  αυτος  θα  ειναι  ο εκλεκτος,, μαθαινει  διαφορα και   μπερδευεται  στο  λαβυρινθο  της  γνωσης,. Και  οσο  πιο  πολυ  γνωση  συσωρευει  τοσο  πιο  πολυ χανεται,  δεν  τον ενδιαφερει  πια  τιποτα   αλλο  παρα  μονο  πως  θα  φαινεται  στους  αλλους, πως  θα  τους  γοητευει  και  θα  τους εκπληση  με τις  γνωσεις  του,  εχει  ξεχασει  τον λογο  που ξεκινησε,αυτος  ο ανθρωπος  θα  παραμεινει   για παντα στο ιδιο  επιπεδο  απο  οπου  ξεκινησε,  χωρις  καμια  πνευματικη  προοδο, χαμενος  στην  ιδιοτελεια.Γιατι  ενα  φουσκομενο  Εγω   δεν  χωραει   για  να περασει  απο το  στενο  ταπεινο  μονοπατι  της  Αρετης  και  της  Απλοτητας.  Η  Αληθεια  βρισκεται  διπλα  μας,  φωναζει,  μεσα  απο  συμβολισμους,  και  την  καθημερινοτητα  μας. Αλλα  δεν  την προσεχουμε  γιατι  στο  μυαλο  μας  εχουμε  παντα  το φανταχτερο  το μεγαλειωδες,  ομως  η Αληθεια  δεν  βρισκεται   στην  εξωτερικη  πολυτελεια  αλλα στην  εσωτερικη,  την  οποια δεν  προσεχει  κανεις.....
Ο  διαλογισμος  ειναι  το  κλειδι  που  ανοιγει  την  πορτα  της  ενορασης,και  μας  οδηγει  στο  μονοπατι  της  Αληθειας,  ομως  και  εδω  χρειαζεται   πολυ  προσοχη,   και  επαγρυπνηση,γιατι  μπορει  να  εισβαλει  το Εγω,  και  να  μας  παραπλανηση.Εινα  πολυ δυσκολο  να ξεχωρισεις την  διαφορα  αναμεσα  στην Αληθεια  και το  ψεμα  του Εγω..Γιαυτο  διαλογισμος   χωρις   επιγνωση  ειναι  επικινδυνος.........................................................................................................
Ο  διαλογισμος  ανοιγει  καναλια   μεσα  μας  και  ετσι  μπορουμε   να  κατανοησουμε  καλυτερα  ορισμενα  πραγματα, τοσο για  εμας και  τις σχεσεις  μας  με τους  αλλους  ανθρωπους ,οσο  και  για το  συμπαν,  υπαρχει  μια εναρμονηση  μεσα  απο  τον διαλογισμο  που ανοιγονται πραγματα μπροστα μας,  και  λυσεις  σε  διαφορους  προβληματισμους μας.Ομως  ακριβως  επειδη  φαινεται   τοσο  απλο  μας  δημιουργει  δυσπιστια,  και  εδω  ειναι  που μπαινει  ο νους,  που  θεωρει  οτι  τιποτα  δεν  ειναι  τοσο απλο, και  ορτι  χρειαζεται κατι  παραπανω, κατι  πιο  ριψοκινδυνο,  κατι  πιο επιπονο,  και  που  αμα δεν προσεξουμε  θα  γινει  οδηγος μας................................................
Μεσα  απο  τον διαλογισμο   συνειδητοποιουμε   οτι  υπαρχει   μια  τριαδα  αναμεσα  στον  παρατηρητη,το  παρατηρουμενο, και  την αναπνοη,  ειναι  ταυτοχρονα  ανεξαρτητα  και  ταυτοσημα....Το   Αιωνιο   υπαχει   ανεξαρτητα  αποτην  ζωτικη  πνοη,  και  απο  την  υλη.Συνειδητοποιουμε,  οτι  το  ιδιο  γινεται  και  μεσα  μας  η  Επιγωση   δεν  εχει  σχεσει  με  την αναπνοη  εισπνεουμε  εκπνεουμε,  η  επιγνωση  απλα  παρατηρη  ανεξαρτητη απο  ολα αυτα,  και  απο το σωμα  μας  επισης.Ο συμβολισμος  της  Αγιας  Τριαδας, προσπαθει  εκτος  αποτ ην  χριστικη  της   εννοια  να  μας  δειξει  οτι  το  ιδιο συμβαινει  και  τωρα  στην  καθημερινοτητα  μας,  και  οτι  τιποτα  δεν  εχει αλλαξει  εδω  και  εκατομυρια  χρονια.Το  Αιωνιο  ο  Πατερας  υπηρχε,  μια  συμπαντικη  Επιγνωση, ο Υιος  ειναι  η προβολη   της  Επιγνωσης  και   το Πνευμα  ειναι  η εκδηλωση  της  προβολης   αυτης   αυτο  που  δινει  κινηση  ζωη,  ειναι  η εκδηλωση   του  ανεκδηλωτου......Η   Επιγνωση  θα  υπαρχει   και  χωρις  το  υλικο  μας  σωμα ,αδιαφορη  και   χωρις  οικτο,  θα  παρατηρησει  το  τελος   αυτου  του κυκλου  και  την ανακυκλωση  της  υλικης  μας  υποστασης, στην  συνεχισει  της  βιολογικης  αλυσιδας     τιποτα  δεν  ειναι ασυμαντο    για το  Αιωνιο.Το  ιδιο  και  η ζωτικη  πνοη  υπαρχει  με η  χωρις  εμας, απλα  υπαρχει  και δινει  ζωη   εκδηλωνει  τις  προβολες  του Αιωνιου,  δεν  την  ενδιαφερει  ουτε  πιο  ηταν το  ονομα  μας, ουτε  αν ημασταν   σημαντικοι  στον  υλικο   κοσμο.  Θα συνεχισει να υπαρχει  και  χωρις  εμας.
Φερνοντας   την  σιγη του   συμπαντος  μεσα  μας  ερχεται   η  κατανοηση.
Ριχνοντας  μια  αμυδρη  απειροελαχιστη ματια  στο  ανεκδηλωτο  τιποτα  δεν  θα ειναι  πια το ιδιο,
αορατα   νηματα  θα  σε  τραβουν  προς το  μερος  του.
Η   επιλογη   ειναι δυσκολη νεκρος  πνευματικα  στην  ψευδαισθηση  του υλικου  κοσμου,  μεσα  σε ολα  αυτα που ειναι  δυσκολο να αποχωριστεις, την  υλικη,  αισθησιακη  ευχαριστηση. Η ζωντανος  πνευματικα,  αλλα ξενος  απομαμακρος, απο  τον υλικο   κοσμο.Η  επιλογη    ειναι  δικη   μας...........................................................................................................