Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

A Shaman's Dream...







Βελούδινη νύχτα
 (διαχρονική αγάπη)
κρυστάλλινα νερά




Κρυστάλλινα νερά, άγγελέ μου,

ιστοί αράχνης.

βαθύ μαύρο βελούδο.

Γέλιο μωρού, μωρό μου

ξύλινα σπαθάκια,

σκούφοι από μέταλλo,
είσαι εδώ απόψε

μουσική,

μέσα της κύματα ενώνουν.

αρχίζω και θυμάμαι

τις νύχτες στο νησί,

εγώ κι εσύ,

η βασίλισσά σου,

έκπτωτη, άγγελέ μου,

ξύλο από μέταλλο,

πολύτιμη πέτρα,

το φως στ΄ αστέρια,

το φως στα μάτια σου,

έρωτα.

Διαχρονική αγάπη.

Βρέχει μουσική,

η μουσική της βροχής,

όμως μωρό μου,

βελούδινη νύχτα,

με τυλίγει πάλι,

σκοτεινή.

Το φως μου λαμπυρίζει.

"τώρα πια μόνο ο αέρας,

ίσως να φτάνει μόνο αυτό".

Μέσα απ΄ το βλέμμα,

ψυχές μαγνήτες,

πλανήτες.

Ουρλιάζω στη σιωπή,

μέσα μου σωπαίνω.

Θυμάσαι?

Τώρα αρχίζω και θυμάμαι.

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

.....Το  πνευμα  του  πολεμιστη  δεν  ειναι   προετοιμασμενο  για να  καλοπερνα  η  να  μεμψιμοιρει,ουτε   για να χανει  η  να  κερδιζει. Το   πνευμα του  πολεμιστη   ειναι  προετοιμασμενο   μονο  για  να  αγωνιζεται,  και  καθως  αγωνας  ειναι  η  τελευταια  μαχη  του  πολεμιστη   πανω  στη γη.  Ετσι,  η  εκβαση   της  ελαχιστη  σημασια  εχει  για  αυτον. Στην   τελευταια  του  μαχη  πανω  στη  γη  ο  πολεμιστης   αφηνει  το  πνευμα  του  πλανηθει  ελευθερο  και  καθαρο.   Και  καθως    δινει  τη  μαχη  του,   ξεροντας  οτι  η  θεληση  του  ειναι   αμεμπτη,  ο πολεμιστης   δε  σταματα  να  γελα.


.........................................................................................................................................
 Μιλαμε   ακαταπαυστα   στους   εαυτους  μας  για  τον  κοσμο  μας.  Στην  πραγματικοτητα, με  αυτο  τον  εσωτερικο  διαλογο    συντηρουμε  τον  κοσμο  μας.  Και  οποτε   ολοκληρωνουμε   μια  συζητηση  με  τον εαυτο  μας   για  εμας  τους  ιδιους   και  τον  κοσμο  μας,  ο  κοσμος      ειναι  παντα    οπως  θα    επρεπε   να ειναι.  Τον   ανανεωνουμε,  τον   λαμπρυνουμε  με  ζωη,    τον  στηριζουμε  με τον εσωτερικο μας   διαλογο.Και  οχι  μονο  αυτο, αλλα  επισης  επιλεγουμε τα   μονοπατια   μας   καθως  μιλαμε  στους   εαυτους  μας. Ετσι  επαναλαμβανουμε  τις  ιδιες  επιλογες, ξανα  και  ξανα, μεχρι  τη  μερα  που  πεθαινουμε,  επειδη  ακριβως  επαναλαμβανουμε τον  ιδιο  εσωτερικο  διαλογο, ξανα  και  ξανα,  μεχρι τη  μερα  που  πεθαινουμε.  Ο πολεμιστης    εχει  επιγνωση  αυτου  του  γεγονοτος  και     παντα  αγωνιζεται      να  σταματησει  αυτο  τον εσωτερικο  διαλογο..    


Δον   Χουαν  Ματους

ΓΑΛΗΝΗ



Σκαρφαλωσε   στα  βουνα  και  ακουσε  τη  σαγηνευτικη  φωνη τους.
Η  ειρηνη  της  φυσης  θα  κυλισει  μεσα  σου  οπως   διαχεεται  η  λιακαδα  αναμεσα στα  δεντρα.
Οι  ανεμοι   θα  φυσηξουν  τη  φρεσκαδα  τους  μεσα  σου   και  οι  καταιγιδες  την  ενεργεια   τους,  ενω  η  ανησυχια  θα  γλιστρισει   απο  πανω  σου  σαν   φθινοπωριατικο   φυλλο

Τζον   Μουιρ.

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ




Ο  Ανθρωπος  προσπαθωντας  να  κατανοησει  το  λογο  υπαρξης  του  και  την  ουσια  ολων  αυτων  που  του  συμβαινουν , αρχιζει  να  μελετα  και να  παρατηρη, μπαινει   σε  μια   διαδικασια  μαθησης   μεσα  απο  ομαδες,  βιβλια,  οργανωσεις,  θεωροντας ,  οτι  αυτο  που  ψαχνει  ειναι  ενα  καλα  κρυμμενο  μυστικο,  και  μονο  για  λιγους. Και  εδω  αρχιζει  η  περιπετεια  του  εγωικου   εαυτου. Ενα   παιχνιδι  που  οδηγει  σε  δυσβατα  μονοπατια,  νομιζει  οτι  ειναι  ανωτερος   απο  τους αλλους  ανθρωπους,  οτι  αυτος  θα  ειναι  ο εκλεκτος,, μαθαινει  διαφορα και   μπερδευεται  στο  λαβυρινθο  της  γνωσης,. Και  οσο  πιο  πολυ  γνωση  συσωρευει  τοσο  πιο  πολυ χανεται,  δεν  τον ενδιαφερει  πια  τιποτα   αλλο  παρα  μονο  πως  θα  φαινεται  στους  αλλους, πως  θα  τους  γοητευει  και  θα  τους εκπληση  με τις  γνωσεις  του,  εχει  ξεχασει  τον λογο  που ξεκινησε,αυτος  ο ανθρωπος  θα  παραμεινει   για παντα στο ιδιο  επιπεδο  απο  οπου  ξεκινησε,  χωρις  καμια  πνευματικη  προοδο, χαμενος  στην  ιδιοτελεια.Γιατι  ενα  φουσκομενο  Εγω   δεν  χωραει   για  να περασει  απο το  στενο  ταπεινο  μονοπατι  της  Αρετης  και  της  Απλοτητας.  Η  Αληθεια  βρισκεται  διπλα  μας,  φωναζει,  μεσα  απο  συμβολισμους,  και  την  καθημερινοτητα  μας. Αλλα  δεν  την προσεχουμε  γιατι  στο  μυαλο  μας  εχουμε  παντα  το φανταχτερο  το μεγαλειωδες,  ομως  η Αληθεια  δεν  βρισκεται   στην  εξωτερικη  πολυτελεια  αλλα στην  εσωτερικη,  την  οποια δεν  προσεχει  κανεις.....
Ο  διαλογισμος  ειναι  το  κλειδι  που  ανοιγει  την  πορτα  της  ενορασης,και  μας  οδηγει  στο  μονοπατι  της  Αληθειας,  ομως  και  εδω  χρειαζεται   πολυ  προσοχη,   και  επαγρυπνηση,γιατι  μπορει  να  εισβαλει  το Εγω,  και  να  μας  παραπλανηση.Εινα  πολυ δυσκολο  να ξεχωρισεις την  διαφορα  αναμεσα  στην Αληθεια  και το  ψεμα  του Εγω..Γιαυτο  διαλογισμος   χωρις   επιγνωση  ειναι  επικινδυνος.........................................................................................................
Ο  διαλογισμος  ανοιγει  καναλια   μεσα  μας  και  ετσι  μπορουμε   να  κατανοησουμε  καλυτερα  ορισμενα  πραγματα, τοσο για  εμας και  τις σχεσεις  μας  με τους  αλλους  ανθρωπους ,οσο  και  για το  συμπαν,  υπαρχει  μια εναρμονηση  μεσα  απο  τον διαλογισμο  που ανοιγονται πραγματα μπροστα μας,  και  λυσεις  σε  διαφορους  προβληματισμους μας.Ομως  ακριβως  επειδη  φαινεται   τοσο  απλο  μας  δημιουργει  δυσπιστια,  και  εδω  ειναι  που μπαινει  ο νους,  που  θεωρει  οτι  τιποτα  δεν  ειναι  τοσο απλο, και  ορτι  χρειαζεται κατι  παραπανω, κατι  πιο  ριψοκινδυνο,  κατι  πιο επιπονο,  και  που  αμα δεν προσεξουμε  θα  γινει  οδηγος μας................................................
Μεσα  απο  τον διαλογισμο   συνειδητοποιουμε   οτι  υπαρχει   μια  τριαδα  αναμεσα  στον  παρατηρητη,το  παρατηρουμενο, και  την αναπνοη,  ειναι  ταυτοχρονα  ανεξαρτητα  και  ταυτοσημα....Το   Αιωνιο   υπαχει   ανεξαρτητα  αποτην  ζωτικη  πνοη,  και  απο  την  υλη.Συνειδητοποιουμε,  οτι  το  ιδιο  γινεται  και  μεσα  μας  η  Επιγωση   δεν  εχει  σχεσει  με  την αναπνοη  εισπνεουμε  εκπνεουμε,  η  επιγνωση  απλα  παρατηρη  ανεξαρτητη απο  ολα αυτα,  και  απο το σωμα  μας  επισης.Ο συμβολισμος  της  Αγιας  Τριαδας, προσπαθει  εκτος  αποτ ην  χριστικη  της   εννοια  να  μας  δειξει  οτι  το  ιδιο συμβαινει  και  τωρα  στην  καθημερινοτητα  μας,  και  οτι  τιποτα  δεν  εχει αλλαξει  εδω  και  εκατομυρια  χρονια.Το  Αιωνιο  ο  Πατερας  υπηρχε,  μια  συμπαντικη  Επιγνωση, ο Υιος  ειναι  η προβολη   της  Επιγνωσης  και   το Πνευμα  ειναι  η εκδηλωση  της  προβολης   αυτης   αυτο  που  δινει  κινηση  ζωη,  ειναι  η εκδηλωση   του  ανεκδηλωτου......Η   Επιγνωση  θα  υπαρχει   και  χωρις  το  υλικο  μας  σωμα ,αδιαφορη  και   χωρις  οικτο,  θα  παρατηρησει  το  τελος   αυτου  του κυκλου  και  την ανακυκλωση  της  υλικης  μας  υποστασης, στην  συνεχισει  της  βιολογικης  αλυσιδας     τιποτα  δεν  ειναι ασυμαντο    για το  Αιωνιο.Το  ιδιο  και  η ζωτικη  πνοη  υπαρχει  με η  χωρις  εμας, απλα  υπαρχει  και δινει  ζωη   εκδηλωνει  τις  προβολες  του Αιωνιου,  δεν  την  ενδιαφερει  ουτε  πιο  ηταν το  ονομα  μας, ουτε  αν ημασταν   σημαντικοι  στον  υλικο   κοσμο.  Θα συνεχισει να υπαρχει  και  χωρις  εμας.
Φερνοντας   την  σιγη του   συμπαντος  μεσα  μας  ερχεται   η  κατανοηση.
Ριχνοντας  μια  αμυδρη  απειροελαχιστη ματια  στο  ανεκδηλωτο  τιποτα  δεν  θα ειναι  πια το ιδιο,
αορατα   νηματα  θα  σε  τραβουν  προς το  μερος  του.
Η   επιλογη   ειναι δυσκολη νεκρος  πνευματικα  στην  ψευδαισθηση  του υλικου  κοσμου,  μεσα  σε ολα  αυτα που ειναι  δυσκολο να αποχωριστεις, την  υλικη,  αισθησιακη  ευχαριστηση. Η ζωντανος  πνευματικα,  αλλα ξενος  απομαμακρος, απο  τον υλικο   κοσμο.Η  επιλογη    ειναι  δικη   μας...........................................................................................................

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ




Οι  σαμανοι  του  αρχαιου   μεξικου   ονομασαν  < συμμαχους> τις   ανεξηγητες  δυναμεις  που  δρουσαν  πανω  τους.  Τις   αποκαλουσαν  <συμμαχους> επειδη  πιστευαν  οτι  μπορουσαν  να τις  χρησιμοποιησουν  συμφωνα  με τις  επιταγες   της   καρδιας  τους ,αντιληψη  η  οποια  αποδειχτηκε    μαλλον  μοιραια  για  τους   σαμανους  αυτους, καθως  αυτο  που  ονομαζαν <συμμαχο>  δεν  ειναι  παρα  ενα  ον   χωρις  σωματικη  υποσταση,  που  υπαρχει  στο  συμπαν.
Οι  σημερινοι  σαμανοι  τα  αποκαλουν  ανοργανα   οντα.
Το  να  αναρωτιεται  κανεις  ποια  ειναι η   λετουργεια  των  συμμαχων  ειναι    σαν   να  αναρωτιεται    τι    κανουμε       εμεις  οι  ανθρωποι    σε  αυτο  τον   κοσμο.  Απλως    βρισκομαστε   εδω,  αυτο     ειναι  ολο.  Και  οι  συμμαχοι  βρισκονται   κι  αυτοι  εδω,  σαν  κι  εμας   και  ισως   υπηρχαν   εδω   πριν   απο  μας..



Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ



 Δε   με  νοιαζει τι   δουλεια  κανεις.  Θελω  να  ξερω  τι   ειναι  αυτο  που  λαχταρας,  κι  αν  τολμας  να  ονειρευτεις  πως  ικανοποιεις   τον  ποθο  της  καρδιας  σου.
 Δε με  νοιαζει ποσο χρονων  εισαι.  Θελω  να  ξερω  αν   θα  ρισκαρεις   να  φανεις  τρελος   για  χαρη  της  αγαπης,  του  ονειρου  σου,    της   περιπετειας   του  να  εισαι  ζωντανος.
Δε  μα  νοιαζει   ποιοι   πλανητες  σκοτεινιαζουν   τη  σεληνη  σου.  Θελω   να  ξερω   αν  εχεις  ποτε  αγγιξει   τον  πυρηνα  της  δικιας  σου   λυπης,  αν  σε  ανοιξανε   οι  προδοσιες   της   ζωης  η,  αντιθετα,  αν   συρρικνωθηκες  και  εκλεισες,  απο  φοβο   μην  πονεσεις  περισσοτερο.  
Θελω  να  ξερω  αν   μπορεις    να  κατσεις  παρεα  με  τον  πονο,  το  δικο  μου   η  το  δικο σου,  χωρις  να  προσπαθησεις   να  τον κρυψεις  η  να  τον  απαλυνεις  η  να τον   μπαλωσεις..
Θελω  να  ξερω  αν  μπορεις να   ζησεις  τη   χαρα,  τη  δικια μου  η  τη  δικια σου,   αν  μπορεις  να  χορεψεις   με  καθε  μοριο  του    κορμιου  σου  και  να  αφησεις  την εκσταση  να σε  πλημμυρισει  μεχρι  τις   ακρες  των   δαχτυλων  σου,  χωρις  να  μας   ορμηνευεις  να  ειμαστε   προσεκτικοι  η   ρεαλιστες,  χωρις   να  μας  θυμιζεις  τους  ανθρωπινους  περιορισμους..
Δε  με  νοιαζει   αν  η  ιστορια  που  μου  λες  ειναι  αληθινη.  Θελω   να  ξερω  αν  μπορεις  να  απογοητευσεις   καποιον  αλλο  για να   μεινεις  πιστος  στον  εαυτο  σου..
Αν  μπορεις  να  εισαι   απιστος    και  παρολα  αυτα   να  εισαι  αξιος   εμπιστοσυνης..
Θελω  να  ξερω  αν  μπορεις  να  δεις την  ομορφια,  ακομα   κι   αν δεν  ειναι  ομορφη   η  καθε  σου  μερα,  και  αν μπορεις  να  την κανεις   πηγη  της  ζωης  σου..
θελω   να  ξερω  αν   μπορεις  να  ζησεις   με την  αποτυχια,   τη  δικια σου,  η  τη δικια  μου,  και  παρολα  αυτα  να  στεκεσαι   στην  ακρη  της  λιμνης  και   να  φωναζεις  στο   ασημι  της  πανσεληνου  <<  ΝΑΙ..>>
Δε  με    νοιαζει  να  μαθω   που  ζεις   η  ποσα   χρηματα  εχεις. Θελω να   ξερω  αν  μπορεις  να  σηκωθεις   μετα τη  νυχτα  του  πονου  και  της  απογνωσης,  εξαντλημενος  και  πληγωμενος  μεχρι  το  κοκκαλο  και  να  κανεις  οτι  χρειζεται να  γινει  για  να  ταισεις  τα  παιδια.
Δε με  νοιαζει  ποιους   γνωριζεις   η  πως  εφτασες  ως εδω.
Θελω να  ξερω  αν  θα σταθεις   μεσα  στη  φωτια  μαζι  μου,  χωρις  να  κανεις  πισω.
Δε   με  νοιαζει   που  η τι η  με ποιους  σπουδασες. Θελω  να  ξερω τι ειναι  αυτο  μεσα  σου   που σε  κρατα   οταν τα   παντα   γυρω  σου  καταρρεουν .
Θελω να   ξερω  αν  μπορεις  να  μεινεις  μονος  με  τον εαυτοσου  κι  αν  στα   αληθεια  σου   αρεσει  η  συντροφια  σου  στις  αδειες  ωρες  της   σιωπης...



Oriah   Mountain   Dreamer
Ινδιανα    Πρεσβυτερη

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

ΜΕΤΡΗΣΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ


 

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα...
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο... μετά βίας για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται...Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα...
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων...
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν...Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ'όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μουκαι τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ...»

 Mario  di   Andrade

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ

















Η   δυναμη   που   κυβερνα   το  πεπρωμενο  ολων  των  ανθρωπινων  οντων   ονομαζεται    Αετος,
οχι    επειδη   ειναι   αετος   η   εχει  σχεση  με  τον  αετο,  αλλα  επειδη  εμφανιζεται  στο  ματι  του 
ενορατικου  σαν  ενας  πελωριος   καταμαυρος  αετος,  που  στεκεται  ψηλα,       φτανοντας  στο  απειρο.
...................................................................................................................................
Ο   Αετος   καταβροχθιζει    την   επιγνωση   ολων  των   πλασματων  που,  καθως   την   μια  στιγμη
ειναι   ζωντανα   πανω  στη  γη    και  την  αλλη    εχουν   πεθανει,   εχουν  γλιστρησει   στο  ραμφος 
του  Αετου,  σαν  ενα  σμηνος   απο  πυγολαμπιδες,   για   να  συναντησουν  αυτο   απο   οπου 
εκπορευτηκαν,   το  λογο  που  ειχαν  καποτε  ζωη.   Ο    Αετος   αποσυνθετει  αυτες   τις   μικροσκοπικες    φλογες,  τις  λειαινει,    οπως  ενας  βυρσοδεψης  τεντωνει  ενα   κομματι  δερμα,
κι  επειτα    τις    καταβροχθιζει.
Γιατι   ο   Αετος   τρεφεται   με  την  επιγνωση.
.................................................................................................................................
Ο  Αετος,  αυτη  η  δυναμη  που   κυβερνα  το  πεπρωμενο  ολων   των  ζωντων,  αντανακλα  εξισου
και   ταυτοχρονα ολα      αυτα  τα  ζωντανα  πλασματα.  Συνεπως, δεν  υπαρχει  λογος   ενας  ανθρωπος
να  προσευχηθει   στον   Αετο,  να  του  ζητησει  χαρες,   να  ελπισει   στο  ελεος  του.
Το   ανθρωπινο   μερος του  Αετου  ειναι  πολυ  ασημαντο    για  να  κινησει   το  συνολο..
....................................................................................................................................
Σε   καθε   ζωντανο  πλασμα  εχει  δοθει  η  δυναμη,  αν  το   επιθυμει,  να  αναζητησει  ενα  ανοιγμα
προς  την  ελευθερια    και   να  περασει  απο μεσα του.
Ειναι  φανερο  στον  ενορατικο  που  βλεπει  το   ανοιγμα,  και  στα  πλασματα  που  περνουν  μεσα
απο  αυτο,  οτι  το   δωρο  αυτο  εχει  δοθει   στον   Αετο   προκειμενου  να  διαιωνισει  την  επιγνωση.

Καρλος    Καστανεντα

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Ο ΤΡΟΧΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ



O  θανατος  ειναι  ο  μονιμος  συντροφος  μας.
Βρισκεται   παντοτε    στα αριστερα   μας  και  πισω  μας,
σε   αποσταση  τοση  οση  ενος  τεντωμενου χεριου,
και   ειναι  ο μονος   σοφος  συμβουλος   του  πολεμιστη.
Οποτε   αισθανεται  οτι  ολα   πανε  στραβα  και   προκειται 
να  εκμηδενιστει, μπορει   να στραφει  προς  το  θανατο του
και   να τον  ρωτησει  αν τα  πραγματα  εχουν  ετσι στα  αληθεια.
Ο  θανατος του  θα του  πει  οτι  κανει  λαθος, οτι  τιποτα   δεν   εχει
πραγματικη   σημασια  εκτος  απο  το  αγγιγμα  του.
Ο θανατος   του  θα  του  πει  <<Δε  σε  εχω   αγγιξει  ακομα >>.

**********************************************
 Για  ενα  μεσο  ανθρωπο  ο  κοσμος  ειναι  αλλοκοτος
επειδη, αν δεν  τον  βαριεται  τον αντιμαχεται.
Για  εναν   πολεμιστη  ο  κοσμος  ειναι   αλλοκοτος
επειδη  ειναι  μεγαλειωδης,   μυστηριωδης   και  απεραντος.
Ο  πολεμιστης  πρεπει   να  αναλαμβανει  την ευθυνη  του
οτι  βρισκεται   εδω,  σε  αυτο τον  υπεροχο  κοσμο,
 σε   τουτη   τη   μοναδικη  εποχη.....

***************************************
Οσο   ενας   ανθρωπος αισθανεται  πως  ειναι  οτι
πιο   σημαντικο  υπαρχει  στον  κοσμο,
δεν  μπορει  πραγματικα  να  εκτιμησει  τον  κοσμο  γυρω  του.
Μοιαζει   σαν  αλογο  με  παρωπιδες, το  μονο  που  βλεπει
ειναι   ο  εαυτος   του,
ξεκκομενος  απο  οτιδηποτε  αλλο...




Καρλος       Καστανεντα




































Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΖΕΝ

















Η  μοναχη  Τσιγιονο  μελετουσε  για  χρονια,
μα  αδυνατουσε   να βρει  την  φωτιση.
Μια   νυχτα,  μετεφερε   εναν  παλιο  κουβα,
γεματο   με  νερο.
Καθως   περπατουσε, παρατηρουσε,
την  αντανακλαση  της   πανσεληνου
μεσα στο  νερο   του  κουβα.
Ξαφνικα,  τα  καλαμενια  χερουλια
που  κρατουσαν  τον  κουβα  ενωμενο
εσπασαν  και  ο  κουβας   διαλυθηκε.
Το  νερο   χυθηκε,
η  αντανακλαση    του  φεγγαριου
εξαφανιστηκε
και   η  τσιγιονο  φωτιστηκε.
Εγραψε   αυτους   τους   στιχους.

Απο    δω    κι   απο  κει
τον  κουβα  να  κρατησω  προσπαθησα
ελπιζοντας   πως  το  αδυναμο 
καλαμι   ποτε  δεν  θα  εσπαγε.

Ξαφνικα  ο  πατος   επεσε.
Ουτε  νερο  ουτε φεγγαρι    στο  νερο.
Η  κενοτητα   στα  χερια  μου

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΔΟΝ ΧΟΥΑΝ


















Το  καθετι  συνιστα  ενα  απο  τα  εκατομμυρια   μονοπατια.
Συνεπως, ο πολεμιστης  πρεπει  να εχει  παντα  στο  νου του οτι  ενα  μονοπατι  δεν  ειναι  παρα  ενα  μονοπατι,  αν  αισθανεται  οτι  δεν  πρεπει    να το   ακολουθησει,  δεν πρεπει  να παραμεινει  σε  αυτο,  οτι  κι αν  γινει.   Η  αποφαση  του   να  παραμεινει   σε  ενα  τετοιο  μονοπατι  η  να  το   εγκαταλειψει   πρεπει    να  ληφθει   ανεπηρεαστη  απο  καθε  φοβο  η   φιλοδοξια.
Πρεπει    να  εξετασει  το  καθε  μονοπατι  απο  κοντα  και  με  προσοχη.
Ο  πολεμιστης   πρεπει   υποχρεωτικα    να  θεσει   στον  εαυτο  του  μια  ερωτηση :  Το   μονοπατι  αυτο   εχει  καρδια;
Ολα  τα   μονοπατια  ειναι   ιδια:  δεν  οδηγουν  πουθενα.
Ωστοσο, ενα   μονοπατι  χωρις  καρδια  δεν  ειναι  ποτε  ευχαριστο.
Απο την αλλη, ενα  μονοπατι  με  καρδια   ειναι  ευκολο- ο πολεμιστης   δε χρειαζεται  να  προσπαθησει  για  να  του αρεσει,  το  ταξιδι  σε αυτο   ειναι χαρουμενο,  οσο   ενας   ανθρωπος  το  ακολουθει,  γινεται  ενα  με  αυτο....
Δον    Χουαν    Ματους

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

TO ΔΩΡΟ

















O  ανθρωπος   πριν  αρχισει να  εξελισεται  τεχνολογικα, και  επιστημονικα,και  πριν  αρχισει  να  αποροφαται και να  χανεται  μεσα στο  ιδιο του  το τεχνολογικο, επιστημονικο δημιουργημα του,και  να  γινετε  υπηρετης  της  ιδιας  του της  δημιουργιας, βρισκοταν  σε συνεχη  επαφη  με το  Θεο.
Εχοντας  αμεση  επαφη  με την  φυση,μπορουσε  να παρατηρει τις   διαφορες   αλλαγες  που  γινονταν  στα  φυτα, τα ζωα,  τις  καιρικες  συνθηκες,και  να καταλαβαινει  οτι  κατι  γινετε οτι  υπαρχει  και  κατι  αλλο εκτος  απο  αυτο  το οποιο βλεπει,  οτι  βρισκεται  πανω  σε εναν  ζωντανο  οργανισμο,που  του  επιτρεπει  να μενει  προσωρινα.Ενας  ζωντανος   οργανισμος   που  υπηρχε  πριν απο  αυτον   και  θα  εξακολουθουσε να  υπαρχει  και μετα απο  αυτον.Ησυνεχη   παρατηρηση   αλλαξε  την  οραση  του και  αρχισε  να  βλεπει  αυτο  που πριν   ηταν  κρυμμενο.Ειδε   οτι    η  γη  αναπνεει   οτι   δημιουργει  και  καταστρεφει   οτι φερνει  ζωη  και  θανατο  και  οτι αυτος  ο  κυκλος  ηταν  το  (καυσιμο)  του  μηχανισμου  στηριξης  και  υπαρξης της..Η  παρατηρηση  ολων  αυτων  τους  δημιουργησε  διοδους  και  η  εξωτερικη   παρατηρηση  μετατραπηκε  σε  εσωτερικη, οδηγοντας  τους,  στον  ιδιο τους    τον εαυτο,   ανοιγοντας  καναλια   για  νεους  ανεξερευνητους  κοσμους.Η  οραση  του  εγινε  πιο εσωτερικη  διευρινθηκε  και  ειδε  οτι  ηταν  ο  μικροκοσμος.  Μια  μικρη  αναπαρασταση  του  μεγακοσμου.Ειδε  οτι  υπηρχε  ακομα  κατι που  μονο  μετα  απο  πολυ  εσωτερικη  δουλεια  γινοταν  ορατο,ειδε  τον  Αιωνιο  Συμπαντικο   Νου,  και  καταλαβε οτι  αν και  ηταν  μερος  Αυτου μπορουσε  να εισελθει  σε Αυτο  μονο  συνειδητα, διαφορετικα  θα ξαναμπαινε  στον  κυκλο  συντηρησης  της  Γης.Με  τον  καιρο  ολα αυτα  αλλαξαν  η  γνωση χαθηκε  την  επισκιασε  η  τεχνολογια, η  οραση  μας  αρχισε  να προσαρμοζεται σε  στενους  χωρους, η  φυση  καταστραφηκε  για να  δημιουργησουμε  τον πολιτισμο μας,ολη  αυτη  η τεχνολογικη  εξελιξη  μας  εκανε  να ξεχασουμε  τον εσωτερικο  μας  εαυτο,και να ζουμε  στην  ψευδαισθηση  οτι  με τα μεσα  που διαθετει  η  επιστημη  σημερα  μπορουμε  να ανακαλυψουμε   τα παντα  να  βρουμε  ακομα  και  τον  Θεο, γιατι  υποσυνειδητα  το  εγωικο  μας  κομματι  πιστευει  οτι  ειμαστε  ανωτεροι  και  δυνατοτεροι  ακομα  και   απο Αυτον,  και  οτι  καποια  μερα  εμεις  τα  ανθρωπακια  το  καυσιμο  του κατωτατου  νοητικου  επιπεδου  της  Γης  θα  παρουμε  την  θεση  του.Παρολαυτα  η  συμπαντικη  Αγαπη  δεν  εχει  ορια, οΣυμπαντικος  Νους ειναι παντα  εκει  Ακινητος, Αιωνιος,Ανεπηρεαστος  απο ολα αυτα  και  μας  περιμενει  να παμε κοντα του, κανοντας  παντα υπομονη, και  δινοντας  μας παντα οχι  μια  αλλα συνεχομενες  ευκαιριες,καθε  μας  βημα , το καθετι  που μας  συμβαινει  ειναι  το  ανοιγμα της  πορτας  που θα  μας οδηγησει  στο  Αιωνιο.  Αναζητουμε  και  εχουμε  στο  μυαλο μας  μεγαλεια  και τυμπανοκρουσιες  γιατι  ετσι  θελει  ο εγωικος  μας  νου, το  μυστικο  του ανοιγματος  της  εσωτερικης θυρας  της  καρδιας,και της  εισαγωγης  μας  στο Θειο  βρισκεται  στην  απλοτητα.Εχουμε  παντα  την  ευκαιρια  και  δεν  ειμαστε  ξεχασμενοι,απλα εμεις  ξεχασαμε  τον  Θεο..Και  το  δωρο  του  Θεου    στον  συγχρονο   ανθρωπο  για να  ξαναπαει   κοντα  του  ειναι  ο Διαλογισμος........................................................>>



Νagual




Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

H ΑΛΧΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ


































Ερχεσαι   κοντα  μας
απο εναν  αλλο  κοσμο

Περα  απο τα  αστερια
και  του  συμπαντος  το  κενο.
Διαφανος, αγνος,
Αφανταστα  ωραιος,
φερνοντας   μαζι  σου
την  ουσια  της  αγαπης

Ολοι   μεταμορφωνονται
απο το  αγγιγμα σου
Η  παρουσια  σου   διαλυει
καθε  εγκοσμιο  μελημα,
 καθε  βασανο  και  καθε  λυπη,
Προσφεροντας  τη   χαρα
Σε  βασιλιαδες  και  υπηκοους
Σε   κυβερνωντες  και   κυβερνωμενους.

Μας   μαγευεις
με  τη  χαρη  σου.
Και  το  κακο   μεταμορφωνεται
σε    καλο.

Εισαι  ο  μεγας   αλχημιστης.


Αναβεις   τη  φλογα   της  αγαπης
σε  ουρανο  και  γη
στην  καρδια   και   την   ψυχη
καθε   υπαρξης..

Με    την   αγαπη  σου
η  υπαρξη  και  η   ανυρπαξια   γινονται   ενα.
Ολα   τα  αντιθετα    ενωνονται,
Τα   ανιερα   καθαγιαζονται.


ΡΟΥΜΙ






Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΟΥ ΠΙΝΑΚΑ


































Χωρις  αμφβολια, ειναι  αληθεια  πως  οτι  υπαρχει απο  πανω  μας  υπαρχει  και  απο  κατω  μας
και  οτι  υπαρχει   μεσα μας   υπαρχει  επισης  και  εξω  μας, αυτη   ειναι  η  ουσια  με  βαση  την  οποια  τελουνται   ολα  τα  θαυματα  του  Ενος.
Καθως  ολα τα  πραγματα   δημιουργουνται   απο  το  Ενα  χαρη στον  νομο  της  μεταμορφωσης,ολα τα  πραγματα  προερχονται  απο  Αυτο.
Πατερας   του  ειναι  ο Ηλιος , μητερα   του  η  Σεληνη, ο  Ανεμος  το  κρατησε  στην  κοιλια  του  και  η  Γη  ειναι  η  τροφος   του.
Ο  Πατερας  ολων  των  πραγματων  του κοσμου  βρισκεται  εδω.
Η   δυναμη  του   ολοκληρωνεται  και  ειναι  απολυτη  οταν   η δυναμη αυτη  επιστρεφει    στη  Γη.
Το  Ενα   διαχωριζει  τη γη  απο  τη φωτια, το  λεπτοφυες  απο το αδρο,και  ολα τα κανει   με τροπο  εκλεπτυσμενο,  μεσα  απο τη  μεγαλοσυνη  και τη μεγαλοφυια  του.
Το  Ενα  ανερχεται  απο τη γη  στον ουρανο  και  κατεβαινει  ξανα στη  γη, ελεγχοντας  τους  ανωτερους και τους  κατωτερους  κοσμους..
Ετσι, μπορειτε  να  απολαυσετε  το μεγαλειο  της ολοτητας  του  κοσμου, αλλα και  να βρειτε   τον  δρομο σας  μεσα  στο απολυτο  σκοταδι.
Αυτη   ειναι  η  ιδιοτητα  της πανισχυρης  ετουτης   δυναμης, επειδη  υφισταται  περαν του  λεπτοφυους και διαπερνα  το  υλικο  σωμα..
Ο  κοσμος δημιουργηθηκε  με αυτον τον τροπο.
Με  αυτη  τη διαδικασια  αναδυονται  θαυμαστες   μεταμορφωσεις.
Ειμαι  ο  Ερμης  ο  Τρισμεγιστος, ο οποιος   κατεχει  τα  τρια μερη της  σοφιας  κοσμου..
Αυτα   ειχα  να  πω   για τη δημιουργια  του Ηλιου

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

ΖΩΝΤΑΣ ΜΑΓΙΚΑ























Μη  δεχτεις   εκεινη   τη   μικρη  και την  περιοριοσμενη
αποψη  για  τον  εαυτο  σου.
Ο  ηλιος  και  ο  ωκεανος  δεν  ειναι  τιποτε
μπροστα   σε  αυτο  που εισαι  εσυ.
Η  ηλιαχτιδα  λαμπει  μονο  
μεσα  απο το  φως  του  ηλιου
και  τα  κυματα   χορευουν  μονον
καθως   αναπαυονται  πανω  στον  ωκεανο.
Και  ομως  ουτε στον  ηλιο,  ουτε  στον  ωκεανο
υπαρχει  η  δυναμη  που εχεις  εσυ   μεσα   σου....

A  Course   In    Miracles


Eχουμε   δημιουργησει  συμπαγεις  καταστασεις,
συμπαγη  συνορα,  συμπαγεις  ζωες.
Νομιζουμε  οτι  αξιζει  κατι  αν  μας  απασχολει.
Ομως   η  ουσια  βρισκεται  σε  οτι   πιστεουμε,
οχι  στην  κινηση   η  στο  πνευμα  της  ζωης.

Μιλερ   Μερ

Χωρις  να  βρεθεις  σε  ξενες  χωρες
μπορεις  να  γνωρισεις  ολοκληρο  τον  κοσμο.
Χωρις  να  κοιταξεις  απο το  παραθυρο
μπορεις   να δεις   το  δρομο του  παραδεισου.
..............................................................................
Και  το  πιο  σκληρο  δεντρο  ειναι  
ειναι  πανευκολο  για  το  τσεκουρι.
Οι   ισχυροι  και οι μεγαλοδυναμοι
γκρεμιζονται   απο τις  θεσεις  τους.
 Οι  ευπλαστοι  και  οι ευελικτοι
ανυψωνονται   πανω  απο  ολους.

Ταο  Τε  Τσινγκ


Πανω  απο τα  συννεφα
που  απλωνονται  στην  κορυφη  του  βουνου
ειναι  το ποταμι   τοσο  κρυο  στην  πηγη του..
Αν  μπορεσεις  αυτο  να το  αντιληφθεις,
τοτε σκαρφαλωσε  στην  κορυφη   του  βουνου...

Χακουγιο



Πουλησε  την  εξυπναδα   σου  και  αφεσου.
Η   εξυπναδα   δινει  μια  απλη   γνωμη.
Το   αφημα   δινει  ενοραση..

Ρουμι


Το  φεγγαρι  ειναι το ιδιο   παλιο φεγγαρι,
τα   λουλουδια  ακριβως  οπως  ηταν  πριν,
ομως   εγω  εχω  γινει  αυτος  που  πραγματοποιει
ολα  τα   πραγματα  που μπορει να δει..

Μπουναν

Εισαι  μια  πολυδιαστατη  προσωπικοτητα
και  μεσα σου  υπαρχει  ολη  η γνωση
που μπορει  ποτε να  χρειαστεις   στη  ζωη  σου
για τον  εαυτο  σου,
τα   προβληματα   και τα  μαθηματα σου.

Σεθ


Αν   ειμαστε   ανοιχτοι   μονο
στις  αποκαλυψεις  που  ταιριαζουν
με  αυτα  που  ειδη  ξερουμε,
τοτε  ειμαστε  κλειστοι..

Αλαν  Γουοτς


Για  να  δεις  εναν  κοσμο  μεσα  σε  ενα  κοκκο  αμμου
και  εναν  παραδεισο  μεσα  σε  ενα  αγριολουλουδο
κρατησε  το  απειρο  μεσα  στην  παλαμη  του  χεροιυ  σου
και  την  αιωνιοτητα  μεσα σε  μια  ωρα..


Γουιλιαμ  Μπλεικ


Η  αυτονομια   κατορθωνεται
με την  απελευθερωση  η
την  επανακτηση   τριων   αξιων:
της  επιγνωσης
του  αυθορμητισμου
και  της  οικειοτητας


Ερικ    Μπερν


Μια   απο  τις   ισχυροτερες  δυναμεις   στη   ζωη  του
πολεμιστη  ειναι  ο  φοβος,  επειδη  τον  παρακινει  να  μαθει.....
...................................................................................
Για  εναν  ενορατικο   η  αληθεια    ειναι  οτι  ολα τα  
ανθρωπινα   οντα   αγωνιζονται  για να  πεθανουν..
Αυτο που σταματαει  το  θανατο
ειναι   η  επιγνωση..


Καρλος  Καστανεντα

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΔΟΝ ΧΟΥΑΝ



Η  δυναμη    εγκειται    στο   ειδος  της   γνωσης  που  διαθετει   ο  καθενας.
Τι  νοημα  εχει  να  γνωριζεις  αχρηστα πραγματα; Δεν  προκειται  να μας  προετοιμασουν  για  την  αναποφευκτη   αναμετρηση  μας  με  το  αγνωστο


Τιποτα  σε  αυτο τον  κοσμο  δε   χαριζεται   Οτι   πρεπει  να  μαθει   κανεις  πρεπει   να  το  μαθει   ακολουθωντας  το   δυσκολοτερο   μονοπατι.


Ο  ανθρωπος  πορευεται  προς  τη  γνωση  οπως  πορευεται  προς   τον πολεμο ,  σε   αδιαπτωτη   εγρηγορση , με  φοβο ,  με   σεβασμο, και  απολυτη  αυτοπεποιθηση.
Το  να   πορευεσαι  προς  τη  γνωση   η  προς  τον  πολεμο  με  οποιονδηποτε  αλλο   τροπο  ειναι  λαθος,  και  οποιος  το  πραξει   ισως  δεν  ζησει  για να  το  μετανοιωσει..
Οταν   ενας  ανθρωπος  πληροι   αυτες  τις   τεσσερις  αναγκαιες  προυποθεσεις, δεν  υπαρχουν   σφαλματα  για  τα οποια   πρεπει  να  λογοδοτησει   κατω    απο αυτες  τις  συνθηκες, οι  πραξεις  του   χανουν  τον αδεξιο  χαρακτηρα  και  την  επιπολαιοτητα   που  διακρινει  τις  πραξεις  ενος   ανοητου. Αν  ενας  τετοιος   ανθρωπος  αποτυχει  η   υποστει   ηττα,  θα   εχει   χασει   μονο  μια   μαχη,  και  δε θα  νιωθει   πικρια   και  τυψεις  για   αυτο....

Καρλος  Καστανεντα

Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

SORATH






















Τις   ιερες   γραφες απαγγειλα
και  προσεκτικα  μελετησα  τις  βεδες.
Εκανα  ασκησεις  γιογκα 
και του  φιδιου  τη  δυναμη  εξυπνησα.
Αλλα  οι  πεντε  εχθροι  ακομα
ακολουθουσαν  τα  βηματα   μου
και  η  περηφανεια   συνεχισε  να μεγαλωνει.
Φιλε   μου . Δεν  συναντας  (τον  Κυριο )
με  τετοια  μεσα  τετοιους   τροπους
δοκιμασα  πολλους.
Απογοητευμενος,  στα  ποδια   του  διδασκαλου  επεσα
παρακαλωντας   Τον  το  δωρο  να  μου δωσει
της  σοφιας   και  της  διακρισης.
Πηρα    ορκο   της             σιωπης
και   κυπελλο   μου   εκανα  τα  χερια  μου.
Γυμνος , περιπλανηθηκα  σε  λογγους   και   σε  δαση..
Ολους  τους   τοπους  προσκυνηματος   τους    ειδα  εναν  ενα.
Αλλα   η  αγνοια  μου   δεν  τελειωσε.
Για   χρονια     εζησα  σε   τοπους   ιερους
και  (πριονισα   το  σωμα  μου  στα  δυο )
με την  κοφτερη   λεπιδα  του πριονιου   καργουατ..
Αλλα    οι   ακαθαρσιες   του  νου  δεν   εφυγαν
παρα  τα    χιλιαδες    τετοια   επιτιμια.
Τα    πλουτη   και   το  χρυσαφι   μου
τα  εδωσα  σε   αγαθοεργιες..
Αλογα  και  αγελαδες,  γη  και  ρουχα,,
ελεφαντες,  γυναικες , ελεημοσυνες  προσφερα ,
και  ακομα   η  πυλη  του δεν  ανοιγε.
Λατρεια , σεβασμο ,  γονυκλισιες  προσφερα
και   εκτελεσα  τα  εξι  καρμα
Αλλα   και  αυτο   ακομα  δεν   βοηθησε.
Η  περηφανεια   και  το  Εγω
εσφιξαν   τα   δεσμα  περισσοτερο.
Τις   ογδοντα  τεσσερις   στασεις  δοκιμασα
και  ακολουθησα  του  Σιντ  τη   Γιογκα.
Μακροχρονια  ζωη  ηταν   η  δικη  μου,
με   ενσαρκωσεις     κι  επανενσαρκωσεις
αλλα  τη   ενωση  μου  με  τον  Κυριο
δεν  την  αποκτησα
Κυρβενησα   σαν  βασιλιας,  κι   ολες  οι  χαρες   μου  δοθηκαν ,
απεριοριστη   ηταν  η  εξουσια   μου  και  η   προσταγη   μου
οι   αρωματισμενες     κλινες    με  το  γλυκο   σανταλοξυλο
κατευθειαν  στην    κολαση  οδηγουν..
-και  ω, ποσο   μεγαλη   ειναι   η  πτωση..
Ο  αθλος   των   αθλων   ειναι  το  Χαρι   Κιρταν
(  η  μελωδια   του  Θεου )
και  η  Σαντ  Σανγκατ  (  η  συντροφια   του  Αγιου  )
ειναι   η  υψιστη   ανταμοιβη.
Νανακ, εκεινος   μονο  θα  την  αποκτησει 
που  ο  Κυριος  την   εγραψε   στη  μοιρα  του..





Σε   αυτο   το   ποιημα ,  ο  Γκουρου    Αρτζαν    Ντεβ  Τζι    περιγραφει τις  διαφορες  μεθοδους  και  τροπους  που  ακολουθησε  για  να  ασκησει  ελεγχο  πανω  στον  νου,(  που  ομως  ολα  ειχαν   αποτυχει ) και  να πραγματωσει   τον  Θεο....                    

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ
























Υπηρχα  οταν  αυτος  ο  κοσμος  δεν   υπηρχε
θα  υπαρχω  οταν  αυτος   ο κοσμος   θα  παψει  να  υπαρχει..

Δεν  ειναι  οτι  υπηρξε  καιρος,  οπου  εγω  δεν  ημουν
ουτε  οπου  εσυ  δεν  ησουν ,  η  αυτοι    οι   βασιλιαδες ,
ουτε  απο  τωρα   κι  υστερα  θα  υπαρξει  καιρος
οπου  εμεις   δεν  θα  ειμαστε..

Οπως   η  ψυχη  μεσα  σε  αυτο  το  σωμα
δοκιμαζει   της  αλλαγες  της  παιδικης    ηλικιας
της  νιοτης  και  των   γηρατειων ,
ετσι   ειναι  και  αλλαγη  απο το  ενα  σωμα  στο  αλλο..

Η  ψυχη  ειναι   αφθαρτη ,
τιποτα   δεν   μπορει  να  προκαλεσει  την  καταστροφη  της

Ειναι   αγεννητη, αιωνια,  αθανατη  και  αρχαια..
Δεν  σκοτωνεται    οταν  το  σωμα   σφαγιαζεται

Τα   οπλα   δεν  μπορουν   να τη   χτυπησουν,
ουτε  η   φωτια  να την   καψει,
το  νερο   δεν  τη  βρεχει,
ουτε  ο  αερας  μπορει  να  την  ξερανει.
Οπως   ο  ανθρωπος   φοραει  νεα  ρουχα ,
πετωντας  τα  σχισμενα, τα  παλια ,
ετσι  η  ψυχη   παιρνει  νεα  σωματα ,
αφηνοντας  το  φθαρμενο  περιβλημα..

Οταν   νοιωθοντας    το  τελος   να  πλησιαζει ,
ο  ανθρωπος   κλεινει
ολους   τους  δρομους  προς  τις  αισθησεις,
οταν  συγκρατει  ολες  τις  ενεργειες
που   περισπουν τον  νου  του,
και  συγκεντρωνει   την  προσιχη  του  
στο  μετωπο  του,   στο  κεντρο  των  ματιων,
φθανει   στην  υψιστη   μακαριοτητα .......


ΓΚΙΤΑ



ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑ


















Ειμαστε  ζωντανοι  ταφοι  δολοφονημενων   ζωων,
σφαγμενων  για  να   ικανοποιηθουν οι  ορεξεις   μας.
Ποτε   δεν  σταματουμε   για  να  αναρωτηθουμε
στις  ευωχιες  μας,
αν  και τα  ζωα, οπως  οι ανθρωποι,
μπορει  να  εχουν  δικαιωματα..
Προσευχομαστε   τις  κυριακες  να  μας δωθει  φως
που  θα  οδηγησει  τα  βηματα  μας
στο  μονοπατι, οπου  βαδιζουμε
Σιχαθηκαμε   τον  πολεμο, δεν  θελομε  να  πολεμησομε-
η  σκεψη  του  τωρα  γεμιζει   φρικη  την  καρδια  μας..
Και  ομως,, καταβροχθιζουμε  τους  πεθαμενους.
Σαν  τα  κορακια  που   κυνηγουν τα  ψοφιμια 
ζουμε  και  τρεφομαστε  με  κρεας ,
αδιαφορωντας  για το  μαρτυριο  και  τον  πονο
που  προκαλουμε  με  αυτη την πραξη .
Αν  ετσι  μεταχειριζομαστε  ζωα  απροστατευτα
για  σπορ   που  αποφερει  κερδος ,
πως  μπορουμε  να  ελπιζουμε
οτι  θα  βρουμε  σε  αυτο  τον  κοσμο  ΕΙΡΗΝΗ,
που  λεμε  οτι  τοσο  λαχταρουμε:;
Παρακαλουμε  τον  θεο  για  αυτην
πανω  απο  εκατομβες  σκοτωμενων,
παραβιαζοντας  τον  ηθικο  νομο.
Ετσι   η  σκληροτητα   γεννα  το  τεκνο  της - τον  ΠΟΛΕΜΟ..

George  Bernard  Shaw