Κυριακή 27 Μαΐου 2012

ΤΟ ΤΡΟΜΕΡΟ ΜΥΣΤΙΚΟ

Υπαρχουν αληθειες, οι οποιες πρεπει  να  παραμενουν παντοτε  μυστηριωδεις για τα  ματια   των 
πνευματικα  αδυνατων  και των  κουτων. Μπορουμε, ομως,  να τις  πουμε  χωρις  φοβο, γιατι αυτοι 
δεν  προκειται  να τις  καταλαβουν  ποτε..
Τι  ειναι  ενας   κουτος ;  Ειναι   ενας  ανθρωπος  που   στερειται  λογικης  περισσοτερο ισως  και 
απο ενα ζωο..Ειναι ο  ανθρωπος  που θελει  να φτασει   καπου   χωρις  να εχει   περπατησει   καθολου.
Ειναι  ο  ανθρωπος  που, επειδη  εφθασε σε  καποιο σημειο, θεωρει  τον εαυτο του  κυριαρχο  των παντων..
Ειναι   ενας   μαθηματικος  που  οικτιρει  την  ποιηση. Ειναι  ενας  ποιητης   που  διαμαρτυρεται εναντιον  των  μαθηματικων.  Ειναι   ενας   ζωγραφος  που θεωρει  την θεολογια  ανοητη ,  επειδη
δεν καταλαβαινει   τιποτα  απο αυτην.Ειναι  ο  αμαθης  που  αρνειται την  επιστημη  χωρις να
εχει  κανει   καθολου  τον κοπο   να  την  μελετησει..Ειναι   ο  ανθρωπος   που μιλα  χωρις  να  ξερει
και που ισχυριζεται  χωρις  να ειναι  βεβαιος.
Οι  κουτοι  και  οι  χαζοι    ειναι  αυτοι   που  σκοτωνουν   τις μεγαλοφυιες.
Ο  Γαλιλαιος  δεν   καταδικαστηκε απο  την  Εκκλησια, αλλα  απο   ηλιθιους   οι   οποιοι , 
δυστυχως   ανηκαν  στην   Εκκλησια.Η  ηλιθιοτητα   ειναι   ενα  αγριο   ζωο,  που κατευναζεται
με την   αθωοτητα. Δολοφονει   χωρις   τυψεις. Ο ηλιθιος   ειναι   η  αρκουδα   του  μυθου  του 
Λαφονταιν. Συνθλιβει το   κεφαλι   του   φιλου της, για  να διωξει  μια  μυγα..
Μη   ζητησετε, ομως   απο τον  ηλιθιο  να  ομολογησει  το λαθος του εμπρος  στην  καταστροφη.
Η  ηλιθιοτητα  ειναι   αμειλικτη  και  << αλανθαστη>>, οπως  η   κολαση  και η  μοιρα, γαιτι  κατευθυνεται παντοτε απο  το μαγνητησμο του κακου..
Το  ζωο  δεν ειναι  ποτε  ηλιθιο,  οσο  ενεργει  ειλικρινα  και  φυσικα   ως  ζωο.
Ο  ανθρωπος  ομως,  διδασκει   την ηλιθιοτητα στους    σκυλους   που  εκπαιδευει.
Ο  ηλιθιος  ειναι  το  ζωο που οικτιρει  το   ενστικτο  και  παιρνει   θεση υπερ της νοησης.
Προοδος    υπαρχει  για ενα ζωο:  μπορει  κανεις   να το  δαμασει   να το  εξημερωσει ,   να το 
γυμνασει. Δεν  υπαρχει  ομως   για τον  ηλιθιο,  γιατι  ο  ηλιθιος  νομιζει  οτι δεν υπαρχει   τιποτα  για να  μαθει..  Θελει  να διδασκει, και  να  εκπαιδευει   τους  αλλους,   και κανεις  δεν  μπορει 
να βρει δικηο  μαζι του.
Σας  γελα  καταμουτρα ,  λεγοντας  πως  οτιδηποτε  δεν καταλαβαινει, ειναι  ακατανοητο απο τη
φυση του.,<<Πραγματικα, γιατι  δεν θα το  καταλαβαινα;>>  σας  λεει  με μιαν  αξιοθαυμαστη
απαθεια. Κι εσεις  δεν  εχετε  τιποτα  να του  απαντησετε. Το να του πειτε  οτι  ειναι  ηλιθιος,  θα  ηταν  απλως μια  προσβολη. Ολος  ο  κοσμος  το βλεπει   καθαρα , αυτος  ομως δεν θα  το μαθει 
ποτε.  Οριστε ,  λοιπον ,  μια  θαυμαστη  αρκανα,  απροσιτη    για τους  περισσοτερους  ανθρωπους.
Να , ενα  μυστικο    που  δεν θα μαντεψουν  ποτε και που  θα ηταν  αχρηστο να τους το πειτε:
το  μυστικο  της  ιδιας  της  ηλιθιοτητας  τους..
Ο  Σωκρατης  πινει  το     κωνειο, ο  Αριστειδης  εξοστρακιζεται. ο  Ιησους   σταυρωνεται, ενω  ο
Αριστοφανης  κοροιδευει  το  Σωκρατη  και κανει  τους   ηλιθιους των  Αθηνων να γελουν.
Ενας  αξεστος  ενοχλειται  οταν  ακουει  να  αποκαλουν  τον Αριστειδη  Δικαιο και  ο  Ρεναν
γραφει τη ζωη  του Ιησου   για να ευχαριστηθουν  οι  ηλιθιοι.
Εξαιτιας  του τεραστιου  αριθμου των   ηλιθιων  η πολιτικη  ειναι  και  θα ειναι  η  επιστημη
της υποκρισιας και του ψευδους..
Ο  Μακιαβελι τολμησε να το  πει,  και τον  καταδικασαν με μια καθολου  νομιμη  καταδικη,
γιατι , υποκρινομενος  οτι δινει μαθηματα στους  πριγκηπες, τους  παρεδιδε  στην καχυποψια του πληθους. Δεν  πρεπει να προειδοποιουμε εκεινους  που ειμαστε  αναγκασμενοι  να  ξεγελαμε..
Εξαιτιας   του  χαμερπους και  ηλιθιου  πληθους  ο  Ιησους ελεγε  στους  μαθητες του:Μη  ριχνετε
μαργαριταρια  στους  χοιρους, γιατι  θα τα ποδοπατησουν  και θα στραφουν εναντιον  σας  για να
σας κομματιασουν.
Ειναι   φανερο  οτι  το  ειδος  μας  ειναι  ελαττωματικο..Ακουμε  τους  περισσοτερους  ανθρωπους
να μιλουν, και  τους  βλεπουμε  να ενεργουν  χωρις  αρκετη λογικη, για  να ειναι  πραγματικα 
υπευθυνοι..Ανακαλυπτουμε μεσα στα  βιβλια  οτι  θελουμε  εκτος, απο εκεινο  που θελησε να βαλει  ο  συγγραφεας.  Περιγελουμε   την θρησκεια ως  απατη   και αγυρτεια, αλλα  στελνουμε  τα
παιδια μας  στην  εκκλησια.
Κανουμε  επιδειξη  κυνισμου,  ενω ειμαστε  δεισιδαιμονες. Αυτο   που φοβομασται πανω απο ολα ειναι η κοινη λογικη, ειναι  η αληθεια.
Η παιδιαστικη  ματαιοδοξια  και το βρωμικο  συμφερον  τραβουν  τους  ανθρωπους  απο την  μυτη
μεχρι  το  θανατο,αυτη την οριστικη  λησμονια  και τον  υπερτατο  περιγελο.
Στο  βαθος  των  περισσοτερων  ψυχων  βρισκεται η  ματαιοδοξια.  Τι  ειναι , λοιπον, η  ματαιοδοξια;Ειναι  το  κενο.  Πολλαπλασιαστε  με το μηδεν   οσο θελετε, το αποτελεσμα  θα ειναι παντοτε μηδεν.  Συγκεντρωστε  πολλα μηδενικα. Δεν θα  καταληξετε  παρα  στο τιποτα.
Να το   προγραμμα  των περισσοτερων  ανθρωπων.
Και  εντουτοις  ειναι   αθανατοι. Αυτες  οι ψυχες  που τοσο  γελοια  ξεγελουν και  ξεγελουνται,
ειναι αφθαρτες!,  Για ολους    αυτους  τους αμυαλους  η ζωη  ειναι  μια παγιδα που  κρυβει  την κολαση! Υπαρχει , βεβαια , ενα μυστικο  :ειναι  το μυστικο  της  υπευθυνοτητας. Ο πατερας  λογοδοτει  για τα παιδια του, ο  κυριος  για τους  υπηρετες  του, ο  λογικος  ανθρωπος  για το κουτο  πληθος. Η  απολυτρωση  πραγματωνεται  απο  ολους  τους  ανωτερους  ανθρωπους,
η βλακεια  υποφερει,  ομως  μονο  το  πνευμα  τιμωρειται..
Ο  πονος  του γυαλιου  που  σπαμε  και  του  στρειδιου  που  κομματιαζουμε   δεν  ειναι τιμωριες.
Γνωριζε , λοιπον  εσυ  που  θελεις  να μυηθεις  στα μυστηρια, οτι   υπογραφεις  συνθηκη  με τον 
πονο και οτι  αντικρυζεις  την κολαση.  Ο  προμηθεικος  Γυπας  σε  κοιταζει και  οι   Ερινυες,
οδηγημενες  απο τον  Ερμη,ετοιμαζουν  ξυλα και καρφια. Θα  ιερωθεις,  δηλαδη, θα  αφιερωθεις στο μαρτυριο. Η  ανθρωποτητα   εχει αναγκη   τους  πονους   σου..
Ο  Ιησους  πεθανε   νεος  επανω στο  σταυρο και ολοι  εκεινοι που μυησε,  εγιναν   μαρτυρες.
Ο  Απολλωνιος  ο   Τυανευς  πεθανε  απο  τα  βασανηστηρια  στις   φυλακες της ρωμης.
Ο  Παρακελσος  και ο  Αγριππας  περασαν   μια ζωη περιπλανωμενοι  χωρις  να ριζωσουν πουθενα
και πεθαναν αθλια.  Ο  Ποστελ  πεθανε  στη  φυλακη  και ο Αγιος   Γερμανος και ο  Καλλιοστρο
ειχαν  μυστηριωδες  και, πιθανον  τραγικο  τελος..
Αργα  η γρηγορα  πρεπει  να ικανοποιησεις τους   ορους  της  συνθηκης, ειτε   ειναι    ρητη
ειτε   σιωπηρη..
Πρεπει  να πληρωσεις  το τιμημα  που  επιβαλλεται σε   καθε  αρπαγα  του  καρπου  του  δενδρου
της  επιστημης .  Πρεπει  να   ξεπληρωσεις   το  φορο  που εχει  βαλει  η  φυση  στα  θαυματα.
Πρεπει, τελος, να   δωσεις   την  τελικη   μαχη  με το  διαβολο,  εφοσον  επετρεψες  στον
εαυτο σου  να γινει  Θεος..


Ελιφας    Λεβι.

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ

Καποτε  ενα  αγορι  πηγε  στο  σχολειο.
Ηταν  ενα  τοσο  δα  αγορακι.
Κι  ενα  μεγαλο  σχολειο.
Οταν  ομως  το  αγορακι  διαπιστωσε
πως  μπορουσε  να  μπαινει στην  ταξη του
κατευθειαν  απο την  εξωτερικη πορτα  χαρηκε.
και   το  σχολειο  δε  φαινοταν τοσο  μεγαλο  πια.
Ενα  πρωι, λιγο μετα  που  εφτασε   το  αγορακι
στο  σχολειο, η  δασκαλα  ειπε,

<<Σημερα  θα  κανουμε  μια  εικονα>>
Ωραια ! σκεφτηκε  το αγορακι.
Του  αρεσε  να φτιαχνει  εικονες.
Ζωγραφιζε  τα  παντα:
Λιονταρια  και  τιγρεις,
κοτοπουλα κι  αγελαδες,
τρενα  και  βαπορια--
Κι  εβγαλε  το κουτι  με τα χρωματα  του,
κι  αρχισε  να  ζωγραφιζει.

Αλλα  η  δασκαλα   ειπε,
περιμενετε!
Δεν  ειναι  ωρα  να  αρχισετε!
Και   περιμενε  μεχρι  να ετοιμαστουν  ολοι.

Τωρα  ειπε  η δασκαλα
θα  ζωγραφισουμε  λουλουδια.
Ωραια, σκεφτηκε  το  αγορακι,
του αρεσε  να ζωγραφιζει  λουλουδια.
Κι  αρχισε  να  ζωγρφιζει  λουλουδια
με το ροζ, το πορτοκαλι και το  γαλαζιο χρωμα του.

Η  δασκαλα  ομως  ειπε,
περιμενετε!
Να σας  δειξω πως.
Και  ζωγραφισε  ενα  λουλουδι  στον  πινακα.
Ηταν  κοκκινο  με  πρασινο μισχο.
Οριστε  ειπε  η δασκαλα.
Τωρα  μπορειτε  να αρχισετε.

Το  αγορακι  κοιταξε  το  λουλουδι  της  δασκαλας.
Μετα  κοιταξε  το  δικο του  λουλουδι,
του  αρεσε  το δικο του
πιο  πολυ  απο  οτι  εκεινο  της  δασκαλας
δεν το  ειπε  ομως,
Απλα   γυρισε  στην αλλη  σελιδα
κι  εφτιαξε  το  λουλουδι του  οπως αυτο της  δασκαλας.
Ηταν  κοκκινο  με πρασινο  μισχο.

Μια  αλλη  μερα  οταν  το  αγορακι ανοιξε
την  πορτα  απεξω  μοναχο του,
Η δασκαλα   ειπε,
Σημερα  θα  φτιαξουμε  κατι  με  πηλο
Ωραια , σκεφτηκε  το αγορακι.
Του  αρεσε  ο πηλος.


Ηξερε  να  φτιαχνει  ενα  σωρο  πραγματα  μα πηλο:
Φιδια  και  χιονανθρωπους,
ελεφαντες  και  ποντικια
αυτοκινητα,  και  φορτηγα
κι  αρχισε  να  πλαθει
την  μπαλα  με το πηλο  που  ειχε.

Η  δασκαλα  ομως  ειπε
Περιμενετε!
Δεν  ειναι  ωρα  να αρχισετε ακομα,
Και  περιμενε   μεχρι  να  ετοιμαστουν  ολοι.

Τωρα  ειπε   η  δασκαλα
θα  κανουμε   ενα  πιατο.
Ωραια!  σκεφτηκε  το  αγορακι,
του  αρεσε  να  φτιαχνει  πιατα,
κι  αρχισε  να  φτιαχνει  μερικα 
διαφορων  σχηματων  και  μεγεθων.

Η δασκαλα  ομως  ειπε
Περιμενετε!
Θα   σας  δειξω   πως.
Κι  εδειξε σε  ολους  πως  να φτιαχνουν 
ενα  βαθυ  πιατο.
Οριστε, ειπε  η  δασκαλα,
τωρα  μπορειτε  να   αρχισετε.

Το  αγορακι  κοιταξε  το  πιατο  της  δασκαλας,
μετα  το  δικο του  πιατο.
Εβρισκε  το  δικο του  πιατο  
καλυτερο   απο  εκεινο  της  δασκαλας.
Δεν  το  ειπε  ομως.
Απλα   ξανακανε  τον πηλο  του  μια  μεγαλη  μπαλα
κι  εφτιαξε  ενα  πιατο  σαν  της  δασκαλας
Ενα  βαθυ  πιατο.

Και   πολυ  γρηγορα
το  αγορακι  εμαθε   να  περιμενει
και  να  παρακολουθει,
και  να  κανει  πραγματα οπως  τα  εκανε  η  δασκαλα.
Και  πολυ  γρηγορα
δεν  εκανε  πια  δικα του  πραγματα.

Μετα  συνεβει
Το  αγορακι  και  η  οικογενεια του
να  μετακομισουν  σε αλλο   σπιτι,
σε  αλλη  πολη.

Και  το  αγορακι  επρεπε   να  παει σε  αλλο   σχολειο
Αυτο  το   σχολειο  ηταν ακομη   πιο  μεγαλο
απο  το  προηγουμενο.
Και  δεν  υπηρχε  εξωτερικη   πορτα
προς  την  ταξη του
επρεπε   να  ανεβει  μια  μεγαλη  σκαλα,
και  να διασχισει ενα  μεγαλο  διαδρομο,
μεχρι  να  φτασει  στην ταξη του.

Και  την  πρωτη  μερα
που  πηγε  σε αυτο  το   σχολειο η  δασκαλα  ειπε
Σημερα  θα  φτιαξουμε  μια  εικονα.

Ωραια,  σκεφτηκε  το  αγορακι,
και   περιμενε  τη  δασκαλα
να  του πει τι  να  κανει,
αλλα  εκεινη  δεν   ελεγε  τιποτα.
Απλα  γυριζε  γυρω  γυρω  μεσα  στην  ταξη.

Οταν   πλησιασε  το  αγορακι. Του   ειπε,
δε  θελεις  να  ζωγραφισεις?
Ναι  ειπε  το   αγορακι. Τι   θα  φτιαξουμε?
Δεν  μπορω να ξερω, αν δεν το  φτιαξεις,
αποκριθηκε  η  δασκαλα,
πως  θα  το  φτιαξουμε? ρωτησε  το  αγορακι.
Μα  με οποιο  τροπο  θελεις,  ειπε  η δασκαλα.
Και  με οποιοδηποτε χρωμα?  ρωτησε  το  αγορακι.
Με  οποιοδηποτε  χρωμα  ειπε  η δασακλα,
Αν  ο  καθενας  ζωγραφιζε   το  ιδιο   πραγμα
και χρησιμοποιουσε  τα ιδια  χρωματα,
πως  θα  μπορουσα  να  ξερω  ποιος  εφτιαξε  το  καθενα,
και  ποιανου  ειναι  το καθενα?

Δεν  ξερω   αποκριθηκε  το  αγορακι.
Και  αρχισε  να φτιαχνει ροζ  και  πορτοκαλι
και γαλαζια  λουλουδια.

Του  αρεσε  το  καινουριο  του  σχολειο,
εστω κι αν δεν ειχε  εξωτερικη   πορτα
για να μπαινει  απευθειας  στην  ταξη του..


Helen   Buckley..