Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΓΙΑΤΡΙΚΟ






Οι   ανθρωποι  που  νομιζουν οτι ειναι σε θεση να επιδεικνυουν τη γνωση τους ξεχνουν οτι βασιζονται μονο πανω σε απλα φαινομενα. Μερικοι  εκθετουν  τη  γνωση  τους  και εκεινος που την δεχεται  αρχιζει να μιμειται το ατομο απο το οποιο  δεχθηκε  τη γνωση. Ετσι  οτι φοραει  ο δασκαλος, θα φοραει κι αυτος, οτι κανει ο δασκαλος, θα τον μιμειται. Και η μεταβιβαση της αποκαλουμενης << γνωσης>> ηταν απλως μεταβιβαση  ιδεων. Ουσιαστικα   ετσι  εδραιωνεται η  παραδοση  και ερχονται σε υπαρξη παραδοσιακες  μορφες  λατρειας, που ολα αυτα  δεν εχουν καμια σχεση με τη βασικη γνωση.
Οτιδηποτε   ακουσες, οτιδηποτε σου ειπαν κατα την  αποψη μου δεν εχουν καμια αξια.Θελω να ξερω αν αποδεχεσαι  το γεγονος οτι  η  μονη γνωση  που  αληθινα εχεις ειναι η γνωση οτι υπαρχεις, αυτη η συνειδηση. Εκτος απο αυτην , οποια   γνωση  νομιζεις  οτι εχεις, ειναι απλως  φημες, κατι  επικτητο, βασισμενο πανω  σε αυτην την  απαταλη  συνειδηση.
Αυτο  που απομενει ειναι  η βασικη ιδεα  οτι υπαρχω. Αυτη ειναι η μονη  ιδεα που παραμενει και ακομη και αυτη πρεπει να φυγει. Αν την ενθαρρυνεις, θα  δομηση  καθε ειδους  βαρη. Αν την αγνοησεις, θα εξαφανιστει..
Στο  τελος πρεπει κανεις   να παρατησει ακομη και  αυτην τη συνδεση με την ιδια την συνειδηση. Αυτος ειναι ο τελικος  στοχος.
Εκεινος  που αρχιζει την αναζητηση πανω σε ενα πνευματικο μονοπατι περιμενει  να βρει κατι. Οταν, ομως,κατανοει αυτο που λεω,τοτε η ιδια η αναγκη  για κατι εξαφανιζεται..


Σρι    Νισαργκαντατα   Μαχαρατζ

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ





Οταν μπαινεις  στο διαλογισμο, θα μπεις  πρωτα στη σκοτεινη νυχτα της ψυχης.Αν μπορεις να περασεις   απο μεσα της-και δεν υπαρχει  καμια δυσκολια στο να περασεις απο μεσα της- τοτε  θα αντιληφθεις για πρωτη φορα   οτι η ευτυχια σου δεν ηταν αληθινη. Η ψευτικη   ευτυχια θα φυγει και θα ερθει η πραγματικη θλιψη και μονο μετα την πραγματικη θλιψη, θα ερθει στην επιφανεια η αληθινη ευτυχια. Τοτε  θα γνωρισεις οτι η  ψευτικη  ευτυχια ηταν πολυ  χειροτερη απο την πραγματικη  θλιψη, επειδη  στη θλιψη υπαρχει τουλαχιστον πραγματικοτητα. Αν  εισαι θλιμμενος- αληθινα ομως και πραγματικα θλιμμενος-  εκεινη η θλιψη θα σε εμπλουτισει.
Σου δινει βαθος, ενοραση. Σε κανει να αντιληφθεις τη ζωη  και τις απεραντες δυνατοτητες   της και τους περιορισμους  του ανθρωπινου νου, το ποσο  μικρη ειναι η ανθρωπινη συνειδητοτητα, καθως αντιμετωπιζει την απεραντοσυνη παντου τριγυρω, το  ποσο  ευθραυστη  ειναι η ζωη   κι οτι παντοτε περιβαλλεται απο θανατο.Οταν  εισαι πραγματικα θλιμμενος, τα  αντιλαμβανεσαι αυτα τα πραγματα. Αντιλαμβανεσαι οτι η ζωη δεν ειναι μονο ζωη, ειναι και θανατος   επισης..
Αν θελεις  να εισαι αληθινα ευτυχισμενος, μη συνεχιζεις να υποκρινεσαι και να παιζεις το ρολο του ευτυχισμενου.  Καθως ερχεται η δυστυχια, συντομα θα δεις οτι θα σκοτεινιασει, θα γινει εντονη. Οταν  ομως η νυχτα ειναι σκοτεινη, το πρωι βρισκεται πολυ κοντα. Απο τη στιγμη που σταματησεις να την πολεμας, απο τη στιγμη που την  αποδεχτεις, θα σου δωσει σιωπη. Ασφαλως ειναι θλιψη, ειναι ομως ομορφη. Η  νυχτα εχει τη  δικη της ομορφια  κι εκεινοι  που δεν μπορουν να δουν  την ομορφια της νυχτας, χανουν πολλα...

Ολοι   μαθαινουμε   πως να ειμαστε   χαρουμενοι  και πως να γελαμε   και να αστειευομαστε.
Με αυτον τον τροπο,  ολοκληρη η κοινωνια γυριζει σαν τα αλογακια στο λουνα  παρκ.
Ο  καθενας  ομως  κουβαλαει μεσα  του μια σκοτεινη  νυχτα και κανενας δεν το αντιλαμβανεται  καν.


OSHO   
Απο το βιβλιο   365  μερες.

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ





Εξετασε τα προηγουμενα  και τα επακολουθα καθενος εργου,και μετα  αναλαβε το. Αλλιως, προθυμα  θα το αρχισεις, αφου κανενα επακολουθο  δεν σκεφτηκες, και υστερα, οταν θα αναφανουν καποιες δυσχερειες, θα το παρατησεις ντροπιασμενος. Θελεις  να νικησεις στους  Ολυμπιακους;  Και εγω, μα τους  Θεους! Ειναι  κατι κομψο.Αλλα σκεψου οσα προηγουνται και οσα ακολουθουν, και τοτε  αναλαβε το εργο. Πρεπει  να  πειθαρχεις, να  τρεφεσαι με τα αναγκαια, να απεχεις απο τα γλυκισματα, να γυμναζεσαι  αναγκαστικα, σε καθορισμενη ωρα, με καυσωνα, με ψυχος, να μην πινεις ψυχρα ποτα, ουτε οινο οποτε τυχει, να παραδωσεις  απλα τον εαυτο σου  στον γυμναστη σου, σαν σε ιατρο, κι  επειτα, στον αγωνα, θα υποσκαπτεσαι, καποτε  θα εξαρθρωσεις   το χερι σου, θα διαστρεψεις  τον αστραγαλο σου, θα  καταπιεις   πολυ  σκονη, καποτε θα μαστιγωθεις και , μετα απο ολα αυτα  θα νικηθεις.. Αφου αυτα καλοσκεφτεις, αν ακομη   το θελεις, ξεκινα την αθληση. Αν   οχι, θα  παλινωδεις σαν τα παιδια, που ποτε παιζουν τους παλαιστες, ποτε τους μονομαχους,  ποτε σαλπιζουν, επειτα  παιζουν θεατρο.. Ετσι   κι εσυ:  ποτε εισαι αθλητης, ποτε μονομαχος,  επειτα  ρητορας,  επειτα  φιλοσοφος, αλλα τιποτε μα ολη την ψυχη σου.. Σαν πιθηκος, λοιπον μιμεισαι  οτιδηποτε   τυχει να δεις, και σου αρεσει το ενα μετα το αλλο, γιατι   σε τιποτε δεν καταληξες  μετα απο σκεψη, ουτε το εξετασες απο παντου, αλλα  επιλεγεις   ασκοπα  και με ψυχρη επιθυμια.. Ετσι  και καποιοι που ειδαν  εναν φιλοσοφο και που ακουσαν καποιον να μιλα, οπως  μιλα ο  Ευφρατης- αν και ποιος  δυναται  να μιλησει οπως εκεινος;- θελουν και οι ιδιοι  να γινουν  φιλοσοφοι. Ανθρωπε, πρωτα εξετασε τι ακριβως ειναι αυτο το πραγμα. Επειτα μαθε και την δικη σου φυση: αν δυνασαι να το αντεξεις. Επιθυμεις  να ασχοληθεις με το πενταθλο η με την παλη; δες  τους  βραχιονες σου, τους μηρους, δοκιμασε τη οσφυ σου.. Καθενας  για  κατι αλλο γεννηθηκε. Θεωρεις οτι, κανοντας  αυτα, με  τον ιδιο τροπο δυνασαι  να τρως, με τον ιδιο τροπο  να πινεις,  ομοιως να ορεγεσαι, ομοιως  να δυσαρεστεισαι; Πρεπει  να αγρυπνεις,  να καταπονεισαι, να απομακρυνθεις   απο τους οικειους σου, να καταφρονηθεις  απο ενα παιδαριο, να καταγελαστεις απο ολους, να μειονεκτεις σε ολα, στις τιμες, στα αξιωματα, στην δικαιοσυνη, σε καθε μικροπραγμα. Αυτα πρεπει να καλοσκεφτεις,  αν θελεις  με αυτα     να ανταλλαξεις την απαθεια, την ελευθερια, την αταραξια. Ειδεμη, μην τα πλησιαζεις, μην γινεσαι σαν τα παιδια: τωρα φιλοσοφος, υστερα τελωνης, επειτα ρητορας.. Αυτα δεν συμφωνουν  μεταξυ τους. Ενας  ανθρωπος  πρεπει  να εισαι :  αγαθος η κακος. Η το  ηγεμονικο μερος της ψυχης σου πρεπει να επεξεργαζεσαι η τα εξωτερικα  πραγματα.. Η για τα εσωτερικα  πραγματα εργαζεσαι η για τα εξωτερικα.. Δηλαδη:  να κατεχεις η θεση  φιλοσοφου η θεση κοινου  ανθρωπου....

ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ
Εγχειριδιο
Συνοψη  της Στωικης  Φιλόσοφιας  και  Ηθικης








Τετάρτη 3 Ιουνίου 2015

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ





Όταν υπάρχει η κατανόηση του εαυτού, τότε η  γνώση έχει την πρέπουσα θέση της. Αλλά χωρίς αυτή την κατανόηση, η  επιδίωξη της αυτογνωσίας δίνει ένα αίσθημα πραγματοποίησης, ότι κανείς φτάνει κάπου. Είναι τόσο ερεθιστικό και ευχάριστο όσο και  η επιτυχία στον κόσμο. Μπορεί κανείς να απαρνηθεί τα εξωτερικά πράγματα της ύπαρξης, αλλά στον αγώνα για την απόκτηση της αυτογνωσίας υπάρχει μια αίσθηση εκπλήρωσης, του κυνηγού που συλλαμβάνει το θήραμα, που είναι όμοια με την ευχαρίστηση του υλικού κέρδους. Δεν υπάρχει κατανόηση του εαυτού, του εγώ, μέσα από την συσσώρευση γνώσης εκείνου που υπήρξε ή εκείνου που υπάρχει. Η συσσώρευση στρεβλώνει την αντίληψη, και δεν είναι δυνατόν να κατανοήσει τον εαυτό στην καθημερινή του δράση, τις γοργές και πανούργες αντιδράσεις του, όταν ο νους είναι βαρύς από τη γνώση. Όσο ο νους είναι φορτωμένος με γνώση και είναι ο ίδιος το αποτέλεσμα της γνώσης, δεν μπορεί ποτέ να είναι καινούριος, αδιάφθορος.

 ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ


ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ



Tree_December 
 
 
Να είσαι πνευματικά ευέλικτη. Η δύναμη δεν βρίσκεται στο να είναι κανείς άκαμπτος και σταθερός, αλλά στο να είναι ευλύγιστος. Το ευλύγιστο δέντρο αντέχει στη θύελλα. Μάζεψε όλη τη δύναμη που δίνει ένας γρήγορος νους. Η ζωή είναι παράξενη· συμβαίνουν τόσα πράγματα εκεί που δεν τα περιμένει κανείς, ώστε απλώς με το ν’ αντιστέκεται σ’ αυτά δεν πρόκειται να λύσεις κανένα πρόβλημα. Χρειάζεται να έχει κανείς τεράστια ευλυγισία και σταθερή καρδιά.
Η ζωή είναι σαν μια κόψη ξυραφιού και πρέπει να περπατήσει κανείς πάνω σ’ αυτό το μονοπάτι με εξαιρετική προσοχή και ευέλικτη σοφία.
Η ζωή είναι πολύ πλούσια, έχει τόσους πολλούς θησαυρούς κι εμείς την πλησιάζουμε με άδειες καρδιές· δεν ξέρουμε πώς να γεμίσουμε τις καρδιές μας με την αφθονία της ζωής. Ενώ είμαστε φτωχοί μέσα μας, όταν μας προσφέρονται τα πλούτη της τ’ αρνιόμαστε. Πάμε στο πηγάδι για νερό κρατώντας δαχτυλήθρα κι έτσι η ζωή καταντάει μια κακόγουστη υπόθεση, ασήμαντη και μικρή.
Η αγάπη είναι επικίνδυνο πράγμα· φέρνει τη μόνη επανάσταση που δίνει απόλυτη ευτυχία. Είναι τόσο λίγοι εκείνοι από μας που μπορούν ν’ αγαπούν· τόσο λίγοι εκείνοι που θέλουν ν’ αγαπούν. Αγαπάμε βάζοντας όρους, κάνοντας την αγάπη ένα εμπορεύσιμο πράγμα. Έχουμε νοοτροπία παζαριού, αλλά η αγάπη δεν είναι εμπορεύσιμη, δεν είναι ένα απλό «πάρε-δώσε». Είναι μια κατάσταση ύπαρξης όπου όλα τα ανθρώπινα προβλήματα είναι λυμένα.
Τι υπέροχο μέρος που θα μπορούσε να είναι η γη με τόση πολλή ομορφιά που υπάρχει, τόσο μεγαλείο, τόση άφθαρτη ομορφιά! Είμαστε παγιδευμένοι στον πόνο και δεν νοιαζόμαστε να ξεφύγουμε απ’ αυτόν ακόμα κι όταν κάποιος μας δείχνει το δρόμο.
Δεν ξέρω, αλλά νιώθει κανείς να φλέγεται από αγάπη· υπάρχει μια άσβηστη φλόγα· νιώθει ότι έχει τόση πολλή απ’ αυτήν μέσα του, που θέλει να τη δώσει σε όλους· και το κάνει. Είναι σαν ένα ποτάμι που κυλάει με ορμή, που ποτίζει και δίνει ζωή σε κάθε πόλη και χωριό· μολύνεται από τις ανθρώπινες βρωμιές που πέφτουν σ’ αυτό, αλλά σύντομα τα νερά καθαρίζονται από μόνα τους και συνεχίζουν να τρέχουν. Τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει την αγάπη γιατί διαλύονται μέσα σ’ αυτήν τα πάντα: το καλό και το κακό· το άσχημο και το όμορφο. Είναι το μοναδικό πράγμα που είναι αυτό το ίδιο αιωνιότητα.

ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ