Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018

ΤΑΟ








1)Ο Σοφός δεν διδάσκει, πραγματοποιεί.
Ασχολείται με όλα, δεν ξεχνά τίποτα
Δίνει τη ζωή του σε όλα, δεν εξουσιάζει τίποτα
Επιτυγχάνει χωρίς να καυχιέται.
2)
Η φύση χρησιμοποιεί τις μορφές και ύστερα τις απορρίπτει.
Ο Σοφός εργάζεται με τους ανθρώπους κ έπειτα τους εγκαταλείπει.
Είναι λοιπόν άστοργος;
3)
Ο ουρανός είναι αιώνιος και η Γη διαρκής.
Γιατί;
Δεν ζουν για τον εαυτό τους και έτσι ζουν πολύ.
Ο Σοφός προτιμά να είναι έσχατος και έτσι γίνεται πρώτος.
Απαρνείται τον εαυτό του και έτσι διαρκεί.
Μήπως του δίνεται, επειδή δεν ζητά;
4)
Τα πολλά χρώματα συσκοτίζουν το μάτι,
οι πολλοί ήχοι κουράζουν το αυτί,
τα πολλά μπαχαρικά σκοτώνουν τη γεύση,
το κυνήγι κάνει τον άνθρωπο μανιακό.
Τι κάνει λοιπόν ο Σοφός; Ακολουθεί τη διαίσθησή του
και όχι τις επιθυμίες.
Προτιμά αυτό και όχι εκείνο.
5)
Οι αρχαίοι Σοφοί ήταν:
Μαζεμένοι σαν να περνούσαν ένα ποτάμι το χειμώνα.
Τι σύνεση!
Σαν να παραμόνευε παντού γύρω ο κίνδυνος.
Τι προσοχή!
Σαν να ήταν παντού φιλοξενούμενοι.
Τι αξιοπρέπεια!
Σαν τον πάγο που αρχίζει να λιώνει.
Τι ταπεινότητα!
Σαν το παρθένο Δάσος τ’ ανέγγιχτο.
Τι ειλικρίνεια!
Σαν μια όαση που περιμένει τον οδοιπόρο.
Τι δεκτικότητα!
Σαν έναν χείμαρρο που τρέχει ορμητικά!
Τι θολερότητα!
Αλλά ποιος προχωρώντας θολός επιστρέφει διαυγής;
Ποιος, ενώ είναι αδρανής, γεμίζει τους άλλους με ζωή;

6)
Ο Σοφός προσέχει τα λόγια του σαν να πρόκειται να παρερμηνευτούν.
Όταν όμως η πρόθεσή του πραγματοποιηθεί,
οι άνθρωποι θα πουν:
“Πραγματικά! Εμείς το κάναμε”
7)
Ο Σοφός δεν επιβάλλεται, μα είναι διάσημος
Δεν υπερηφανεύεται, μα είναι αποτελεσματικός
Δεν προσβάλλεται, μα είναι αρχηγός.
Αφού κανέναν δεν ανταγωνίζεται,
ποιος θα μπορούσε να τον ανταγωνιστεί;
8)
Μπορείς να μάθεις τον κόσμο,
χωρίς να αφήσεις το σπίτι σου,
Μπορείς να γνωρίσεις τ’ αστέρια, χωρίς να βγεις στο παράθυρό σου.
Όσο μακρύτερα πηγαίνεις, τόσο λιγότερα μαθαίνεις.
Ο Σοφός:
μαθαίνει χωρίς να ταξιδεύει,
γνωρίζει χωρίς να βλέπει και
ενεργεί χωρίς δράση
9)
Ο Σοφός συντονίζεται με τις ανάγκες του κόσμου.
Σε όσους είναι καλοί φέρεται καλά.
Σε όσους δεν είναι καλοί, επίσης φέρεται καλά, γιατί καλοσύνη σημαίνει δύναμη.
Όσοι είναι τίμιοι τους εμπιστεύεται.
Όσοι δεν είναι τίμιοι επίσης τους εμπιστεύεται, γιατί εμπιστοσύνη σημαίνει δύναμη.
Είναι αμερόληπτος, δεν διαχωρίζει και δεν κρίνει
γι αυτό ακούει και βλέπει σαν μικρό παιδί.
10)
Ο Σοφός είναι ειλικρινής, αλλά όχι σκληρός,
μιλά την αλήθεια, αλλά δεν πληγώνει.
Ακτινοβολεί, αλλά δεν θαμπώνει

Λαο   Τσε


Ζεν το μονοπατι του παραδοξου

Σχετική εικόνα
















Το Ζεν λέει ότι ο Θεός δεν βρίσκεται έξω από τη θρησκεία, αλλά μέσα της. Δεν βρίσκεται εκεί, βρίσκεται εδώ. Γιά την ακρίβεια, δεν υπάρχει “εκεί” στο Ζεν. Τα πάντα βρίσκονται εδώ. Ο Θεός δεν βρίσκεται στο τότε, αλλά στο τώρα. και δεν υπάρχει άλλος χρόνος. Δεν υπάρχει άλλος χώρος, δεν υπάρχει άλλος χρόνος. Αυτή η στιγμή είναι τα πάντα. Μέσα σ’ αυτή τη στιγμή συγκλίνει όλη η ύπαρξη. Μέσα σ’ αυτή τη στιγμή είναι διαθέσιμα τα πάντα.
Το Ζεν φέρει ιερότητα στην καθημερινή ζωή.
 
Ο Μποκόζου, ο μεγάλος δάσκαλος του Ζεν, συνήθιζε να λέει: “Πόσο θαυμάσιο είναι αυτό! Πόσο μυστηριακό!” Μεταφέρω ξύλα, τραβάω νερό”. Αυτό είναι το πνεύμα του Ζεν. Μεταμορφώνει το συνηθισμένο σε ασυνήθιστο. Μεταμορφώνει το βέβηλο σε ιερό. Εγκαταλείπει κάθε διαχωρισμό ανάμεσα στον κόσμο και το θεϊκό .... Για το Ζεν, η θρησκεία είναι βίωμα. Στην Ιαπωνία έχουν μια ειδική λέξη γι’ αυτό. Το ονομάζουν σονομάμα, το είναι της ζωής. Αυτό το είναι της ζωής, είναι ο Θεός. Δεν είναι ότι ο Θεός υπάρχει, αλλά ότι το ίδιο το είναι, είναι θεϊκό. Το είναι του δέντρου, το είναι του βράχου το είναι του άντρα, το είναι της γυναίκας, το είναι του παιδιού. Κι αυτό, είναι ένα απροσδιόριστο φαινόμενο. Μπορείς να διαλυθείς μέσα του, μπορείς να ενωθείς μαζί του, μπορείς να το γευτείς. Δεν μπορείς όμως να το προσδιορίσεις, δεν μπορείς να το επισημάνεις λογικά, δεν μπορείς να το διατυπώσεις με σαφείς έννοιες ...  Η λογική είναι ένας φαύλος κύκλος και το Ζεν κάνει κάθε προσπάθεια για να σε βγάλει απ’ αυτόν τον φαύλο κύκλο. Με ποιο τρόπο είναι η λογική ένας φαύλος κύκλος; Η βάση του συλλογισμού ήδη από την αρχή εμπεριέχει μέσα της το ίδιο συμπέρασμα. Έτσι, το συμπέρασμα δεν πρόκειται να είναι κάτι καινούργιο, αφού ήδη εμπεριέχεται στον αρχικό συλλογισμό. Και ύστερα, ο αρχικός συλλογισμός εμπεριέχεται στο συμπέρασμα.
Είναι όπως ο σπόρος. Το δέντρο εμπεριέχεται στον σπόρο κι ύστερα το δέντρο θα γεννήσει πολύ περισσότερους σπόρους και μέσα σ’ εκείνους τους σπόρους θα εμπεριέχονται τα δέντρα. Είναι ένας κύκλος: σπόρος, δέντρο, σπόρος. Και συνεχίζεται. Ή: αυγό, κότα, αυγό, κότα, αυγό… Και συνεχίζεται ώς το άπειρο. Είναι ένας κύκλος.
Το σπάσιμο αυτού του κύκλου είναι όλο το θέμα με το οποίο ασχολείται το Ζεν αποκλειστικά. Το να μην εγκαθίστασαι μέσα στο νου σου, μέσα σε λέξεις και έννοιες, αλλά να πέσεις μέσα στην ίδια την ύπαρξη.
Το Ζεν δεν είναι φιλοσοφία, αλλά ποίηση. Δεν έχει σκοπό, δεν έχει επιχειρήματα ,απλώς τραγουδάει το δικό του τραγούδι.
Ο ίδιος του ο πυρήνας  είναι αισθητικός, δεν είναι ασκητικός. Δεν πιστεύει στην αλαζονεία, στην επιθετικότητα προς την πραγματικότητα. Πιστεύει στην Αγάπη. Πιστεύει ότι αν συμμετέχουμε στην πραγματικότητα, τότε η ίδια  η πραγματικότητα μας αποκαλύπτει τα μυστήριά της. Το Ζεν δημιουργεί διάθεση συμμετοχής. Είναι ποίηση, καθαρή ποίηση όπως είναι και η καθαρή θρησκεία [...] Η φιλοσοφία είναι προσανατολισμένη στο κεφάλι. Η ποίηση είναι περισσότερο συνολική. Η ποίηση ασχολείται περισσότερο με την ομορφιά. Και η ομορφιά είναι μη βίαιη. Και ομορφιά είναι αγάπη. Και η ομορφιά είναι συμπόνια.
Ο  ερευνητής του Ζεν κοιτάζει μέσα στην πραγματικότητα, για να ανακαλύψει την ομορφιά …στο τραγούδι των πουλιών, στα δέντρα, στο χορό του παγωνιού, στα σύννεφα, στην αστραπή, στη θάλασσα. στην άμμο. Προσπαθεί να βρει την ομορφιά.
Φυσικά, το να ψάχνεις για την ομορφιά, έχει μια εντελώς διαφορετική επίδραση. Όταν ψάχνεις για την ομορφιά είσαι περισσότερο θηλυκός. Όταν ψάχνεις για την αλήθεια, ενδιαφέρεσαι περισσότερο για τη λογική, όταν ψάχνεις για την ομορφιά, ενδιαφέρεσαι περισσότερο για τη διαίσθηση. Το Ζεν είναι θηλυκό. Η ποίηση είναι θηλυκή. Η φιλοσοφία είναι πολύ αντρική, πολύ επιθετική –είναι αντρικός νους.
Το Ζεν είναι παθητικό, αδρανές, υπομονετικό. Γι’ αυτό, στο Ζεν, το κάθισμα είναι ένας από τους σημαντικότερους διαλογισμούς. Απλώς κάθεσαι-ζαζέν. Οι άνθρωποι του Ζεν λένε ότι αν απλώς κάθεσαι, χωρίς να κάνεις τίποτα, τα πράματα θα συμβούν. Τα πράματα συμβαίνουν από μόνα τους. Δεν χρειάζεται να κυνηγάς εσύ, να τρέχεις από πίσω τους, να τα ψάχνεις. Θα έρθουν. Εσύ απλώς κάθισε. Αν μπορείς να καθίσεις σιωπηλά, αν μπορείς να πέσεις σ’ αυτή την τρομερή ηρεμία, αν μπορείς να χαλαρώσεις τον εαυτό σου, αν μπορείς να παρατήσεις όλες τις εντάσεις και να γίνεις μια σιωπηλή λίμνη, χωρίς να πηγαίνεις πουθενά, χωρίς να ψάχνεις τίποτα, η άνοιξη έρχεται και το χορτάρι μεγαλώνει από μόνο του.
.. Η λέξη αιώνιο στα λεξικά, σημαίνει για πάντα. Δεν είναι όμως αυτή η σημασία του αιώνιου –γιατί τότε το μόνιμο γίνεται αιώνιο– μα δεν είναι έτσι.
Η αιωνιότητα δεν είναι διάρκεια. Είναι το βάθος της στιγμής. Η αιωνιότητα είναι μέρος του στιγμιαίου. Η αιωνιότητα είναι εναντίον της μονιμότητας. Αν πας βαθιά μέσα στη στιγμή, αν διαλυθείς εντελώς μέσα της, έχεις μια γεύση αιωνιότητας. Όταν ζεις κάθε στιγμή ολοκληρωτικά και χαλαρά, ζεις την αιωνιότητα.
Ο Μπασό τραγουδάει:
Όταν αστράφτει η αστραπή, πόσο θαυμαστός εκείνος που δε σκέφτεταιπως  η ζωή δεν τρέχει γρήγορα.
Τρομερή δήλωση! Αυτή είναι η ομορφιά των ανθρώπων του Ζεν. Δεν θα τη βρεις πουθενά αλλού. Αυτό είναι κάτι μοναδικό στο Ζεν    




 Αποσπάσματα από το βιβλίο του Όσσο :
Ζεν, το μονοπάτι του παράδοξου,


Ενας αληθινός άνθρωπος του ζεν


Naren Jobanputra προς Osho
First you become silent. And as the silence goes deeper you start feeling that you are not the body, that you are not the mind. You are living in the body but you are not it. You are using the mind but you are not it. As the silence goes to serenity you suddenly become aware that, " I am only a witness, witness of the whole world and witness of my body and mind too. " Just a pure witness, a cool breeze, a fragrant breeze.
Osho, Kyozan - A TRUE MAN OF ZEN # 28.
Πρώτα γίνεσαι σιωπηλός. Και καθώς η σιωπή πάει πιο βαθιά αρχίζεις να νιώθεις ότι δεν είσαι το σώμα, ότι δεν είσαι το μυαλό. Ζεις στο σώμα αλλά δεν είσαι. Χρησιμοποιείς το μυαλό αλλά δεν είσαι. Καθώς η σιωπή πάει στη γαλήνη ξαφνικά γνωρίζεις ότι, "είμαι μόνο μάρτυρας, μάρτυρας όλου του κόσμου και μάρτυρας του σώματος και του μυαλού μου επίσης." απλά ένας καθαρός μάρτυρας, ένα δροσερό αεράκι, ένα αρωματικό αεράκι.

Osho, kyozan - ένας αληθινός άνθρωπος του ζεν