Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ













Ο δρομος του πολεμιστη ειναι σκοτεινος, μυστηριος, γεματος παγιδες, και παραξενες καταστασεις, ειναι ενας λαβυρινθος που σε βγαζει παλι και  παλι   στο σημειο απο οπου ξεκινησες και η καθε απογοητευση που δοκιμαζεις  απο αυτο σε αποθαρρυνει, σε θολωνει, και ετσι η ξαναπροσπαθεις, η μετα απο καποιες προσπαθειες τα παρατας.Ο δρομος ειναι μοναχικος και οι εχθροι πολλοι, ο πολεμιστης πρεπει να τους αντιμετωπισει για μπορεσει να προχωρησει, εχθροι που εμφανιζονται με τα προσωπα των ανθρωπων που συνανταμε η βρισκονται γυρω μας , και εδω ειναι το μεγαλο λαθος που πρεπει να κατανοηθει, γιατι ολοι αυτοι οι φαινομενικα εχθροι δεν ειναι παρα το καμουφλαζ ενας πολυ μεγαλυτερου και δυνατοτερου εχθρου του ιδιου μας του εαυτου, ενος εχθρου που φοβομαστε να αντιμετωπισουμε κατα προσωπο, και προτιμουμε να πολεμαμε με κατι που ειναι εξω απο εμας και που πολυ εικολα θα μπορουμε να δικαιολογηθουμε για τις πραξεις μας η τα λαθη μας.
Ο δρομος του πολεμιστη ειναι σκοτεινος και μυστηριος, ομως οταν τον διανυσεις το σκοταδι γινεται φως και το μυστηριο μαγεια.


Ναγουαλ











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου