ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ

<<Κατι   εχει  καταλαβει  το γνωστο μας συμπαν, και ειναι  εκει  εξω  και  καταβροχθιζει τις  συνειδησεις αυτων που φευγουν απο την ζωη. Αυτην   την αδιανοητη  οντοτητα οι  Τολτεκοι  την  ονομαζουν  Αετο>>

Ο  οραματιστης  την βλεπει σα μια απεραντη  σκοτεινια που  επεκτεινεται στο   απειρο. Ειναι μια απεραντη σκοτεινια   που την  διασχιζει μια λαμπερη αστραπη. Για  αυτον  τον λογο αποκαλειται Αετος: εχει  μαυρα φτερα    και πλατη,  και το  στηθος του  ειναι λαμπερο. Ο  οραματιστης  διακρινει το  πελωριο ματι του Αετου.  Το ματι  αυτης  της θεορατης  οντοτητας  δεν ειναι ανθρωπινο.
<< Πρεπει να προσπαθησεις να ερθεις  οσο  πιο κοντα  γινεται στον  Αετο  και να αγωνιστεις   να δραπετευσεις προς τα αριστερα του  χωρις  να σε καταβροχθισει. Ο αντικειμενικος μας σκοπος ειναι να περασουμε  στις  μυτες των ποδιων μας  απο την αριστερη πλευρα του  Αετου..>>
Ο Αετος  δεν εχει  καθολου οικτο. Το  ανθρωπινο  κομματι  του  Αετου  ειναι  ελαχιστα  μικρο σε συγκριση  με τα υπολοιπα.   Ο Αετος  ειναι  μια  αδιανοητη  μαζα,  σκοταδιου και μαυριλας  και  μοναχα ενα μικροσκοπικο κομματι  του  εχει  καποια  σχεση με τα ανθρωπινα  οντα.
Δεν  ακουει  σε καμμια  ικεσια, και  σε καμμια  παρακληση, και   αδιαφορει   πληρως  για την μοιρα σου.  Ο Αετος   προσελκυει ολη την ζωτικη  δυναμη  που ειναι ετοιμη να  εξαφανιστει, γιατι τρεφεται   απο αυτη  την ενεργεια. Ο  Αετος  ειναι  σαν ενας αχανης  μαγνητης  που αρπαζει  ολες εκεινες τις ακτινες φωτος, που ειναι  η ζωτικη ενεργεια η οποια  χανεται με τον θανατο. Τρεφεται με συνειδησεις.
Με την   φωτεινη  επιγνωση των οντων. Ειμαστε   ολοι   μεζεδακια   του Αετου..
 Το  κεφαλι του   τσιμπολογα   το διαστημα με μια  ακορεστη  ορεξη.   Ποιος   ειναι  ο  αφεντης  του ανθρωπου; Τι ειναι  αυτο  που μας  διεκδικει; Ο Κυριος  μας  δεν μπορει να ειναι  ανθρωπος.
Οι  Τολτεκοι ονομαζαν  <<Κυριο>>   και  <<αφεντη>>  το  << Καλουπι του  Ανθρωπου>>.
Τα  παντα - φυτα, ζωα, ανθρωποι- εχουν ενα <<καλουπι >>
Το  << Καλουπι  του  Ανθρωπου>> ειναι το  ιδιο  για ολα τα ανθρωπινα   οντα.
Το  δικο  μου  και το  δικο  σου ειναι  τα  ιδια, αλλα   μεσα στο   καθενα  εκδηλωνεται και δρα  σε μια
ξεχωριστη φορμα,   αναλογα με την εξελιξη   του  ατομου..
Ο  Δον  Χουαν, περιγραφει το  <<καλουπι.>> ως  την πηγη και την καταγωγη  του  ανθρωπου. Συμφωνα  με τον ιδιο, αν  φτασουμε  στο σημειο  να συγκεντρωσουμε  αρκετη προσωπικη   δυναμη  θα γινουμε  ικανοι  να ριξουμε μια ματια στο <καλουπι>> και  μολις  συμβει   αυτο   θα πουμε   οτι <<  ειδαμε   τον Θεο.>. Δηλαδη  το <<Ανθρωπινο Καλουπι>>  ειναι  ο Θεος.  Η<<  Ανθρωπινη   Μορφη>.  ειναι εκεινο το  ακαμπτο  και σκληρο καβουκι της προσωπικοτητας>>
<<  Η  Ανθρωπινη  Μορφη , ειναι  σαν μια   πετσετα που μας   καλυπτει  απο τον λαιμο μεχρι τα ποδια. Πισω απο την πετσετα  υπαρχει ενα λαμπερο κερι που καταναλωνεται  μεχρι  να σβησει.
Οταν  το κερι  σβησει, σημαινει  οτι καποιος  πεθαινει. Τοτε, ερχεται ο  Αετος   και  το  καταβροχθιζει.
Το  ανθρωπινο  ον ειναι σαν ενα φωτεινο αυγο. Μεσα  σε  αυτην την  φωτεινη σφαιρα, υπαρχει κατι   σαν  αναμενο κερι. Αν   ο Μαγος  δει οτι  σε καποιον το κερι   ειναι μικρο   και εξασθενισμενο, ακομη κι  αν το ατομο φαινεται δυνατο, σημαινει οτι ολα εχουν   τελειωσει..
Οι  Τολτεκοι  δεν πεθαινουν  ποτε, γιατι  το να εισαι Τολτεκος   σημαινει  οτι εχεις χασει την Ανθρωπινη  Μορφη.  Και αν την χασεις , τοτε ο  Αετος  δεν  εχει τι να  καταβροχθησει!
Συμφωνα με  τους  Τολτεκους, με καποιον τροπο  πρεπει να πληρωσεις τον Αετο,  να του  επιστρεψεις αυτο που του ανηκει, με ανταλαγμα την ελευθερια σου>>
Υπαρχει   κατι  που  ο  Καστανεντα εχει ονομασει  Επιλογεα.  Ο Επιλογεας    ειναι  ενας  κοσμικος   μηχανισμος   που  διαλεγει  θεσεις του Σημειου  Συναρμολογησης   του ενεργειακου σωματος των οντων, και  αρα την πραγματικοτητα την οποια  θα παρατηρουν.  Απο οτι  φαινεται   ταυτιζεται  με αυτο που  ο Δον Χουαν  ονομαζε Πνευμα.  το  οποιο  μεταξυ αλλων παρεχει τους οιωνους    στον Μαγο.
ΣΥΝΟΔΟΥΣ   εχει  ονομασει  ενα   ειδος  απεσταλμενων  του Επιλογεα    που φροντιζουν για την  διακπεραιωση της  ρυθμισης.
ΟΙ   ΒΟΛΑΔΟΡΕΣ
Αλλα   υπαρχουν  και οι  βολαδορες  η  << Φτερωτοι>>  Αυτα  τα μοχθηρα  οντα   ειναι  ενα  ειδος 
Ανοργανων  Οντων  που η   τροφη τους    ειναι  η ανθρωπινη   Επιγνωση. Ειναι   Ακολουθοι  του Αετου. Τρεφονται   απο εμας , μεχρι του σημειου  να μας απομενει  μοναχα  η   -μερα με την μερα-
επιγνωση που χρησιμοποιειται για την αντανακλαση του εαυτου. Κυριολεκτικα  μας κατατρωνε καθημερινα. Ειμαστε  σαν κοτοπουλα  που  περιμενουν  υπομονετικα στο κοτετσι  τους για να φαγωθουν!  Οσο πιο  εγωμανιακο     ειναι το  ενδιαφερον  που τρεφουμε  για τον εαυτο μας, τοσο πιο  γευστικοι ειμαστε για αυτους.
Παρολαυτα  μπορουμε  να παραγουμε  ενα ειδος Επιγνωσης  που απεχθανονται   οι Βολαδορες,  επιγνωση   που αναπτυσεται   μεσω της  Αυτοπειθαρχειας.  Αυτη  η  επιγνωση  εχει  πολυ δυσαρεστη  γευση  για αυτους  και ετσι μπορουμε  να την κρατησουμε.
Βασικα, οι  Βολαδορες  ειναι  απροσωποι  ενεργειακοι  σχηματισμοι, αλλα ειναι   αρπακτικα,  οπως  αλλωστε  ειναι  ολα τα οντα  του συμπαντος...
Εχω  μια  φωτογραφια  απο ενα  τεραστιο  Βολαδορε..  Μια  καταμαυρη   σκια  στα  βουνα  του Μεξικου,  να γλιστραει  αναμεσα σε δυο  πυραμιδοειδεις  βουνοκορφες.  Η  φιγουρα   του  μοιαζει  ανθρωπινη με διπλωμενα  τα χερια, σα να  προσευχεται, και  λυγισμενα τα γονατα.
Η  φωτογραφια   τραβηχτηκε  κατα την δειαρκεια ενος  ανοιξιατικου φεστιβαλ  στο  οποιο  συμμετειχαν  εκατονταδες Βουδιστες   και Χριστιανοι..
Η  ποσοτητα   διαθεσιμης  Επιγνωσης    που παραγοταν  απο αυτα τα γκρουπ  ηταν  τοσο αφθονη,  που οι Βολαδορες  δυναμωσαν  τοσο πολυ   που  εγιναν   ορατοι    στο  φωτογραφικο φακο. Τα   ιδρυματα  για  ηλικιωμενους, μαστιζονται  απο  Βολαδορες    που τσιμπολογουν  την Επιγνωση  των γεροντων  ενοικων  τους, που την  παραγουν  αναμασωντας  τις  αναμνησεις τους.  Τα  γραφεια κηδειων και τα νεκροταφεια, ειναι επισης  πολυ δημοφιλεις  χωροι για αυτα τα Ανοργανα Οντα,  και καταλαβενεται  πως  αποτελουν  την βαση πολλων μακαβριων  θρυλων.
Πολλες  φορες  εχω δει διαμερισματα  κυριολεκτικα  κατακλυσμενα απο  Βολαδορες, που πετουν  γυρω στο  δωματιο  σαν μεγαλες  μαυρες  νυχτεριδες..

Καρλος  Καστανεντα