Σε μια ψυχη τελειως ελευθερη
απο σκεψεις και συναισθηματα,
ουτε η τιγρη δεν μπορει
να μπηξει τα τρομερα της νυχια.
Η ιδια δροσερη αυρα φυσαει
στα πευκα του βουνου και στις βελανιδιες της κοιλαδας.
Τοτε γιατι η μουσικη τους ειναι διαφορετικη;
Χωρις σκεψη.. Χωρις ανταποκριση..
Τελεια κενοτητα..
Κι ομως. Μεσα της κατι κινειται.
Αυτο που ακολουθει το δικο του δρομο.
Τα ματια το βλεπουν, αλλα κανενα χερι δεν μπορει να το πιασει.
Φεγγαρι στο νερο..
Συννεφα και ομιχλη
ειναι οι παροδικες μεταμορφωσεις του αερα.
Απο πανω τους ομως λαμπουν παντοτινα
ο ηλιος και η σεληνη..
Ακομη και πριν την μαχη
η δοξα ανηκει σε οποιον
δεν εχει ταυτηση με τον << εαυτο>> του
αλλα παραμενει χωρις νοητικες κατασκευες, στην κατασταση της μεγαλης πηγης...
.<<Αν ακολουθεις τον ηδη χαραγμενο απο αλλους δρομο, τοτε κατανοεις την μεθοδο, την παραδοση, το κελυφος..Δεν κατανοεις τον εαυτο σου>>
Μπρους Λη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου