ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΧΑΣΜΑ

Ο  Χριστος,  τελικα, δολοφονειται το ετος 30. Οχι  επειδη  υπηρξε καλος η κακος, γιατι  προδωσε το λαο του η αψηφησε τους ταλμουδιστες   του Σανεδρινου δεν πεθανε γιατι ενας  εκδικητικος αυτοκρατορικος  κυβερνητης παρερμηνευσε  τα λογια του κι ειδε σε αυτον  τον << βασιλεα των ιουδαιων>> δεν πεθανε   γιατι επαναστατησε  εναντια στην  ρωμαικη κατοχη, ουτε για να εξαγορασει της αμαρτιες  του ανθρωπου.Δεν ειναι ουτε καν ενας απλος μυθος που δημιουργησε ταχα η χριστιανικη ιεραρχια  για να βασιλεψει, ακομα πιο ευκολα στις  ψυχες των ανθρωπων.
Ο  Χριστος  δεν ειναι το  αποτελεσμα της  οικονομικης  εξελιξης σε καποια  κοινωνικη φαση θα  μπορουσε να ζησει  σε ολες  τις εποχες, σε ολες τις  χωρες, μεσα σε οποιαδηποτε κατασταση, και με οποιεσδηποτε   κοινωνικες συνθηκες  Παντα  θα πεθαινε με τον ιδιο τροπο. Η μοιρα του  ηταν προκαθορισμενη  παντου και σε ολες  τις εποχες.
Και  σε αυτο το σημειο βρισκεται η συγκινησιακη σημασια  του Χριστου.Ο  μυθος του Χριστου αντλει την δυναμη του απο πραγματικοτητες  σκληρες, αλλα καλα κρυμμενες  μεσα στην υπαρξη του θωρακισμενου  ανθρωπου.Στον Ιησου Χριστο, ο ανθρωπος, επι δυο χιλιαδες χρονια, ζητησε το κλειδι της φυσης  του και του πεπρωμενου του. Ειναι  στο Χριστο που ο ανθρωπος  ανακαλυψε την   ελπιδα για την πιθανη λυση της τραγωδιας της ανθρωποτητας.  Ο Χριστος  δολοφονηθηκε πολυ πριν γεννηθει. Και  εξακολουθει  να δολοφονειται καθε ημερα του ετους  και καθε  ωρα της ημερας.
Και  η σφαγη θα συνεχιζεται χωρις  αναπαυλα, οσο δεν θα εχουμε  κατανοησει με τροπο  ολοκληρωμενο και συγκεκριμενο, τη μοιρα του Χριστου. Η  μοιρα του  Χριστου  κρυβει το μυστηριο της τραγωδιας του ανθρωπινου ζωου.
Ο  Χριστος οφειλε να πεθαινει  σε ολη  την διαρκεια     των αιωνων  και συνεχιζει να πεθαινει, γιατι ειναι η Ζωη.  Επομενως, υπαρχει, στο παρελθον  οπως και  στο παρον, ενα  βαθυ χασμα,  αγεφυρωτο,  αναμεσα στο ονειρο της ζωης   και στην ικανοτητα  του ανθρωπου να ζησει τη Ζωη.
Ο  Χριστος  οφειλε να πεθανει   γιατι ο ανθρωπος εξ, αιτιας  της ιδιας της δομης του, αγαπαει υπερβολικα τη Ζωη. Ειναι απλως ανικανος  να παρει  τη ζωη ετσι οπως αυτη εχει δημιουργηθει  απο το Θεο, και οπως εχει ρυθμιστει  απο τους  νομους της  ΖΩΙΚΗΣ  ΚΟΣΜΙΚΗΣ  ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.

Ο  Χριστος  δεν πιστευε  οτι αυτος  κινουσε τον ωκεανο. Ονομαζε   τον εαυτο του  Υιο  του Ανθρωπου, πραγμα που  ηταν ολοτελα ακριβες. Ενιωθε  τι κρυβει  ο ωκεανος , το  δικο του  αιμα, και   οι δικες του  αισθησεις, και   το ελεγε μεγαλοφωνα. Ο Χριστος  ηξερε οτι  θα ερχοταν και οτι θα κανονιζε τα πεπρωμενα του ανθρωπινου γενους  . Αυτο  θα συμβει, οταν ο  ανθρωπος θα νιωσει  και θα γνωρισει το Θεο, οταν το  ριγος   στην επιφανεια του ωκεανου θα αντιληφθει οτι ειναι  το κατωτερο τμημα του ωκεανου, που προερχεται απο τον  ωκεανο  και επιστρεφει σε αυτον, οτι ειναι ενα  περαστικο  μα  υπεροχο γεγονος, αλλα τιποτα  παραπανω απο ενα ριγος  που ζωογονειται απο μια ενεργεια, απο μια κατευθυνση, απο μια κινηση οσο μονο αυτη διαρκει.  Η  βαθεια  σημασια  της  υπαρξης   ενος  ριγους  στην επιφανεια του ωκεανου  εντυπωνεται μεσα στο ιδιο του το ειναι: θελει  να ειναι  ενα κυματακι  που προχωρει στην επιφανεια  του νερου, χυνοντας ολογυρα  του μια ομορφη δεσμη απο θαλασσινη βροχη και σβηνοντας ετσι οπως  ηρθε. Η  αρχη ομως  του ριγους   διαρκει οσο διαρκει και ο ωκεανος. Ετσι, ας  προσπαθησουμε να συνειδητοποιησουμε  την αρχη γυρω απο την υπαρξη μας..Ο Χριστος  ξερει οτι ειναι ενα κυματακι που ερχεται απο τον ωκεανο και καλειται  να επιστρεψει στον ωκεανο. Εχει  τοσο πληρη συνειδηση αυτου του πραγματος  ωστε αυτο  και μονο αρκει για να θελησουν να τον σκοτωσουν.Οι  ανθρωποι  δεν ειναι ενθουσιασμενοι απο αυτη την αποκαλυψη, αναστατωνει την φιλοσοφια της ζωης τους.Αν ο  Χριστος  δεν ειχε κανει το μοιραιο λαθος να οικειοποιηθει, για μια στιγμη, τον τροπο  ζωης τους θα ειχε καταφερει  να τελειωσει την ζωη του ειρηνικα.

Ο  Χριστος, με την πληρη εννοια, ειναι ο Υιος του Ανθρωπου και πρεπει να διαβλεπουμε σε αυτον τον Υιο  του Θεου.Ειναι  και τα δυο ταυτοχρονα, αφου  ο Ανθρωπος  ειναι  ο Υιος  του Θεου ο οποιος ειναι ο Ωκεανος  της κοσμικης ενεργειας  της οποιας ο Ανθρωπος  ειναι ενα μικροσκοπικο κομματακι
ενα ριγος, που ερχεται απο τον Θεο  και πηγαινει προς το Θεο, επιστρεφοντας μεσα στα σπλαχνα  του
παγκοσμιου Πατερα. Ο Χριστος  ειχε συνειδηση  της βαθειας σημασιας  της υπαρξης του σαν ενα κυμα πανω στον ωκεανο, δηλαδη σαν Υιος του Θεου. << Ολοι ειστε ενθεοι και παιδια του Θεου>> τους  εξηγουσε  κι αυτοι τον σκοτωσαν, γιατι πιστευαν οτι αυτοι  κυβερνουσαν, τη γη κι οτι μπορουσαν να δωροδοκησουν τον Θεο  προσφεροντας του αιματηρες θυσιες  ζωων η περιτομες σε νεογεννητα αγορια η πλενοντας τα μιασμενα χερια τους χωρις να εξαγνιζουν τις ψυχες τους η επιχειρωντας  μεσα σε μια νοσηρη προσπαθεια ,  να ανακαλυψουν την  εννοια του Θεου μεσα σε σοφιστιες.Αυτο  ειναι μοιρα κολασμενων... Η  συμπεριφορα τους δεν εχει να κανει καθολου  με τη θρησκεια , πηγαζει  απο τη σαδιστικη βασανιστικη νευρωση που ειναι συνεπεια του μουδιασματος των λαγονων. Τα  ανθρωπακια   εκαναν  την θρησκεια  αυτο που εκαναν  και καθε πραγμα: την  προσαρμοσαν  στο δικο τους  τροπο  υπαρξης....... 


Βιλχελμ  Ραιχ
Αποσπασμα  απο το  βιβλιο  η  Δολοφονια  του  Χριστου.