Ο ΤΡΟΧΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Ενας  ανθρωπος , καθε ανθρωπος, αξιζει ολο το  ανθρωπινο  πεπρωμενο- χαρα, πονο, θλιψη και  αγωνα. Ο  χαρακτηρας των  πραξεων του δεν  εχει καμια  σημασια οσο ενεργει ως  πολεμιστης.
Αν  το  πνευμα του  εχει  αλλοιωθει,  οφειλει  απλως  να το  θεραπευσει- να το εξαγνισει, να το 
τελειοποιησει-, επειδη  δεν υπαρχει  στοχος  στη ζωη μας που να αξιζει  πιο πολυ να  επιδιωκουμε.
Το  να θεραπευουμε το  πνευμα μας  δε σημαινει  να επιδιωκουμε  το θανατο, κατι  τετοιο   θα ηταν
λες  και δεν επιδιωκουμε τιποτα, αφου ο θανατος   θα μας κυριευσει,  ασχετα με το τι  κανουμε.
Η  αναζητηση  της τελειοτητας  του πνευματος   του πολεμιστη ειναι  ο μονος  στοχος που  αρμοζει  στην  προσωρινοτητα μας  και το  ανθρωπινο σθενος  μας..

Το  πιο  δυσκολο  πραγμα του  κοσμου ειναι  να αποδεχτεις την  ψυχικη διαθεση ενος πολεμιστη.
Ειναι  αχρηστο  να εισαι  λυπημενος  και  να παραπονιεσαι και να δικαιολογεις  τον εαυτο σου
πως νιωθεις ετσι, πιστευοντας  οτι παντα καποιος  αλλος  κανει κατι σε σενα...
Κανεις  δεν κανει  οτιδηποτε σε   οποιονδηποτε, ποσο μαλλον σε εναν  πολεμιστη..

Ο  πολεμιστης  ειναι  κυνηγος.Υπολογιζει τα παντα.  Αυτο  ειναι  ο ελεγχος.  Αλλα  μολις  τελειωσουν  οι υπολογισμοι, δρα. Αφηνει   τα πραγματα   να παρουν το δρομο τους. Αυτη ειναι  η εγκαταλειψη  του  πολεμιστη. Ο  πολεμιστης    δεν ειναι  φυλλο   στο ελεος  του ανεμου.
Κανεις  δεν  μπορει  να  τον  πιεσει. Κανεις  δεν μπορει να τον αναγκασει να  κανει πραγματα που  στρεφονται  εναντια στον ιδιο του τον  εαυτο η εναντια στην αποφαση στην οποια  εχει καταληξει.
Ο πολεμιστης  ειναι  συντονισμενος  να επιβιωνει, και  επιβιωνει με τον καλυτερο  δυνατο τροπο ..

Ο  πολεμιστης  ειναι  μονο  ενας  ανθρωπος, ενας  ταπεινος  ανθρωπος.
Δεν  μπορει να  αλλαξει  το πεπρωμενο   του θανατου του.  Αλλα   το  αμεμπτο πνευμα του,  το οποιο εχει   αποθηκευσει  δυναμη  επειτα απο  αφανταστες  δυσκολιες,  μπορει   σιγουρα να αναβαλει το  θανατο του για  μια  στιγμη, και η στιγμη αυτη αρκει  για του  επιτρεψει  να αγγαλιασει για τελευταια φορα ανακαλωντας  τη δυναμη του.  Μπορουμε  να πουμε  οτι  αυτη  ειναι  μια χειρονομια  που επιφυλασσει  ο  θανατος  σε οσους εχουν  αμεμπτο πνευμα...............


Καρλος  Καστανεντα
Αποσπασματα    απο το  Ταξιδι  στο  Ιξτλαν