Ηταν ενα τοσο δα αγορακι.
Κι ενα μεγαλο σχολειο.
Οταν ομως το αγορακι διαπιστωσε
πως μπορουσε να μπαινει στην ταξη του
κατευθειαν απο την εξωτερικη πορτα χαρηκε.
και το σχολειο δε φαινοταν τοσο μεγαλο πια.
Ενα πρωι, λιγο μετα που εφτασε το αγορακι
στο σχολειο, η δασκαλα ειπε,
<<Σημερα θα κανουμε μια εικονα>>
Ωραια ! σκεφτηκε το αγορακι.
Του αρεσε να φτιαχνει εικονες.
Ζωγραφιζε τα παντα:
Λιονταρια και τιγρεις,
κοτοπουλα κι αγελαδες,
τρενα και βαπορια--
Κι εβγαλε το κουτι με τα χρωματα του,
κι αρχισε να ζωγραφιζει.
Αλλα η δασκαλα ειπε,
περιμενετε!
Δεν ειναι ωρα να αρχισετε!
Και περιμενε μεχρι να ετοιμαστουν ολοι.
Τωρα ειπε η δασκαλα
θα ζωγραφισουμε λουλουδια.
Ωραια, σκεφτηκε το αγορακι,
του αρεσε να ζωγραφιζει λουλουδια.
Κι αρχισε να ζωγρφιζει λουλουδια
με το ροζ, το πορτοκαλι και το γαλαζιο χρωμα του.
Η δασκαλα ομως ειπε,
περιμενετε!
Να σας δειξω πως.
Και ζωγραφισε ενα λουλουδι στον πινακα.
Ηταν κοκκινο με πρασινο μισχο.
Οριστε ειπε η δασκαλα.
Τωρα μπορειτε να αρχισετε.
Το αγορακι κοιταξε το λουλουδι της δασκαλας.
Μετα κοιταξε το δικο του λουλουδι,
του αρεσε το δικο του
πιο πολυ απο οτι εκεινο της δασκαλας
δεν το ειπε ομως,
Απλα γυρισε στην αλλη σελιδα
κι εφτιαξε το λουλουδι του οπως αυτο της δασκαλας.
Ηταν κοκκινο με πρασινο μισχο.
Μια αλλη μερα οταν το αγορακι ανοιξε
την πορτα απεξω μοναχο του,
Η δασκαλα ειπε,
Σημερα θα φτιαξουμε κατι με πηλο
Ωραια , σκεφτηκε το αγορακι.
Του αρεσε ο πηλος.
Ηξερε να φτιαχνει ενα σωρο πραγματα μα πηλο:
Φιδια και χιονανθρωπους,
ελεφαντες και ποντικια
αυτοκινητα, και φορτηγα
κι αρχισε να πλαθει
την μπαλα με το πηλο που ειχε.
Η δασκαλα ομως ειπε
Περιμενετε!
Δεν ειναι ωρα να αρχισετε ακομα,
Και περιμενε μεχρι να ετοιμαστουν ολοι.
Τωρα ειπε η δασκαλα
θα κανουμε ενα πιατο.
Ωραια! σκεφτηκε το αγορακι,
του αρεσε να φτιαχνει πιατα,
κι αρχισε να φτιαχνει μερικα
διαφορων σχηματων και μεγεθων.
Η δασκαλα ομως ειπε
Περιμενετε!
Θα σας δειξω πως.
Κι εδειξε σε ολους πως να φτιαχνουν
ενα βαθυ πιατο.
Οριστε, ειπε η δασκαλα,
τωρα μπορειτε να αρχισετε.
Το αγορακι κοιταξε το πιατο της δασκαλας,
μετα το δικο του πιατο.
Εβρισκε το δικο του πιατο
καλυτερο απο εκεινο της δασκαλας.
Δεν το ειπε ομως.
Απλα ξανακανε τον πηλο του μια μεγαλη μπαλα
κι εφτιαξε ενα πιατο σαν της δασκαλας
Ενα βαθυ πιατο.
Και πολυ γρηγορα
το αγορακι εμαθε να περιμενει
και να παρακολουθει,
και να κανει πραγματα οπως τα εκανε η δασκαλα.
Και πολυ γρηγορα
δεν εκανε πια δικα του πραγματα.
Μετα συνεβει
Το αγορακι και η οικογενεια του
να μετακομισουν σε αλλο σπιτι,
σε αλλη πολη.
Και το αγορακι επρεπε να παει σε αλλο σχολειο
Αυτο το σχολειο ηταν ακομη πιο μεγαλο
απο το προηγουμενο.
Και δεν υπηρχε εξωτερικη πορτα
προς την ταξη του
επρεπε να ανεβει μια μεγαλη σκαλα,
και να διασχισει ενα μεγαλο διαδρομο,
μεχρι να φτασει στην ταξη του.
Και την πρωτη μερα
που πηγε σε αυτο το σχολειο η δασκαλα ειπε
Σημερα θα φτιαξουμε μια εικονα.
Ωραια, σκεφτηκε το αγορακι,
και περιμενε τη δασκαλα
να του πει τι να κανει,
αλλα εκεινη δεν ελεγε τιποτα.
Απλα γυριζε γυρω γυρω μεσα στην ταξη.
Οταν πλησιασε το αγορακι. Του ειπε,
δε θελεις να ζωγραφισεις?
Ναι ειπε το αγορακι. Τι θα φτιαξουμε?
Δεν μπορω να ξερω, αν δεν το φτιαξεις,
αποκριθηκε η δασκαλα,
πως θα το φτιαξουμε? ρωτησε το αγορακι.
Μα με οποιο τροπο θελεις, ειπε η δασκαλα.
Και με οποιοδηποτε χρωμα? ρωτησε το αγορακι.
Με οποιοδηποτε χρωμα ειπε η δασακλα,
Αν ο καθενας ζωγραφιζε το ιδιο πραγμα
και χρησιμοποιουσε τα ιδια χρωματα,
πως θα μπορουσα να ξερω ποιος εφτιαξε το καθενα,
και ποιανου ειναι το καθενα?
Δεν ξερω αποκριθηκε το αγορακι.
Και αρχισε να φτιαχνει ροζ και πορτοκαλι
και γαλαζια λουλουδια.
Του αρεσε το καινουριο του σχολειο,
εστω κι αν δεν ειχε εξωτερικη πορτα
για να μπαινει απευθειας στην ταξη του..
Helen Buckley..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου