Ανθρωποι, πολλες φορες αναρωτιεμαι γιατι ειμαστε
ετσι,τι ειναι αυτο που καθοριζει την συμπεριφορα μας.
Γιατι σε καθε περισταση συμπεριφερομαστε με
διαφορετικο ( προσωπο) αναλογα με το που βρισκομαστε
και με το ποιον εχουμε απεναντι μας..Ακομα και οταν
ειμαστε μονοι δεν ειμαστε εμεις,γιατι δεν μπορουμε
να ειμαστε απλοι, διαφανοι;,βρισκομαστε συνεχεια σε
μια κατασταση σαν να προσπαθουμε να κρυφτουμε απο
κατι.Ερμαια των σκεψεων και των συναισθηματων μας;
οι δουλοι της εγωικης μας φυσης;.
Τι πραγματικα φοβομαστε ομως;τις σχεσεις μας με
τους αλλους, η τον ιδιο μας τον εαυτο.
Απο που πηγαζουν ομως αυτα τα συναισθηματα;
ανασφαλεια, φοβος,αποριψη,ειναι πραγματικα η
δημιουργηματα της φαντασιας μας.Την σημερινη
εποχη ο ανθρωπος βρισκεται σε μια χαοδης εσωτερικη
κατασταση,αποξενομενος απο τον Εαυτο του την
πραγματικη πηγη ενεργειας , προσπαθει να καλυψει το
εσωτερικο του κενο απομυζοντας τους αλλους.
Ετσι μπαινουμε σε εναν φαυλο κυκλο συγκρουσεων
χωρις τελειωμο..Συγκρουση για το ποιος θα
υπερτερηση του αλλου, με μοναδικο σκοπο την τονωση
της εγωικης μας φυσης.Στην πραγματικοτητα δεν
υπαρχει υγιης σχεση,ειναι περισσοτερο μαλλον μια
σχεση συμβιβασμου,με φυσικα επακολουθα
καταπιεσμενα συναισθηματα που καταληγουν η σε
εσωτερικες συγκρουσης με διαφορες ψυχολογικες
ασθενειες η σε εξωτερικες καταστασεις αναλογα με την
προσωπικοτητα του ατομου..Οι ανθρωποι ειναι τοσο
μπερδεμενοι και ασυνειδητοι και δεν μπορει παρα
ετσι να ειναι και η σχεση τους με τον εαυτο τους και με
τους αλλους.Ετσι σε μια σχεση αυτος που φοβαται οτι
αλλος μπορει να μην τον θελει πια η οτι μπορει να
τον εγκαταλειψη καποια στιγμη,και εκει αρχιζει το
παιχνιδι των σκεψεων και των συναισθηματων
χανει την ουσια του τωρα και ζει σε ενα ψευτικο
συναισθηματικο κοσμο για κατι που μπορει να γινει η
να μην γινει, ζει στο κοσμο της φαντασιας, αν γινει
ομως θα αισθανθει απογοητευση, οτι ο αλλος τον
εκμεταλευτηκε,προδομενος και πληγωμενος για τους
ανθρωπους και την συμπεριφορα τους.Αν υποθεσουμε
τωρα οτι το ατομο αυτο που φοβοταν ολα αυτα βρεθει
στην φαση να κανει αυτο που φοβοταν οτι θα παθει,
θα το κανει και μαλιστα χωρις κανεναν ενδοιασμο,
λεγοντας οτι ετσι ειναι η ζωη ,εχοντας αγνοηση πληρως
τα συναισθηματα του αλλου.Δεν ξερω αν αυτο ειναι
σωστο η λαθος,νομιζω εξαρταται απο την περιπτωση
του καθε ανθρωπου, τους λογους, και το ποσο
επιγνωστικα ζει ..Το σημαντικο ειναι να ζουμε
συνειδητα με επιγνωση, μονο τοτε δεν πεφτουμε στην
παγιδα των συναισθηματων, και των φαντασιωσεων οχι
οτι δεν ερχονται απλα δεν ταυτιζεσαι με αυτα μονο
τα παρατηρεις , τα αναλυεις,δεν ασκουν δυναμη πανω
σου ωστε να σε παρασυρουν στον κοσμο τους,και μεσα
απο την αναλυση αυτη ξεδιαλυνεις τον εσωτερικο σου
κοσμο ερχεται η καθαροτητα, η διαυγεια , και η
κατανοηση τοσο για την συμπεριφορα σου οσο και για
την συμπεριφορα των αλλων.Κατανοηση ως ενα σημειο
γιατι παρολαυτα δεν παυει να ειμαστε ενα μυστηριο...
Νagual
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου