Είδα τα μυστικά
Να λάμπουν στα μονοπάτια του κήπου
Κι είδα και την ψυχή μου
Να τρέχει στις φυλλωσιές
Είδα και τις Νεράιδες
Στα σπάργανα του δειλινού
Ιστό να πλέκουν μεταξωτό
Μέχρι να ξημερώσει
Και στα κελαρυστά νερά
Κάτω από άνθη λεμονιάς
Κρύφτηκε η καρδιά μου
Αιχμάλωτη σ' έναν κήπο κρυφό
Μέχρι να ξημερώσει
από τό βιβλίο << Ξωτικα & Νεραιδες >>.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου